Beste mensen,

Ten eerste allemaal een goed 2005!!!
Met veulens en jonge paarden kun je goed allerlei "spelletjes" doen om de
rangorde te bevestigen en om ze met van alles en nog wat kennis te laten
maken. Wandelen met een ouder en bomproef paard is ook erg leuk en zinvol.
In de herfst van hun derde jaar begin ik met wat simpel werk aan de hand
(het paard wordt soepel in de buiging naar beide kanten en leert dragen op
het binnenachterbeen) als start voor het opbouwen van spieren. Ik werk dan
ongeveer een kwartiertje met ze zo'n drie keer in de week. Tussendoor
natuurlijk ook lekker blijven "spelen"! Pas als het paard voldoende
bespiering heeft maak ik met een helper de overgang naar het rijden. Eerst
de zelfde oefeningen als aan de hand, zodat het allemaal nog steeds
vertrouwd is wat je vraagt. Luister goed naar je paard hij/zij kan je prima
vertellen wanneer je verder kan en wanneer je een stapje terug moet doen.
Let er op dat oefeningen eerst bevestigd zijn voordat je verder gaat.
Bedenkt dat je met een goed gereden paard wel 25 jaar toe kan, dus of het
nog een jaartje langer duurt maakt niet zoveel uit. Kijk maar eens op mijn
site bij foto's dan zie je hoe verschrikkelijk een paard er uit kan zien als
hij te vroeg (2 jaar op de renbaan) beleerd wordt. Gelukkig is zelfs dat nog
allemaal goed gekomen dankzij de juiste training!

Groeten,

Florien
www.stalrohan.nl

volgens die mensen
Misschien kan een paardentandarts of de dierenarts eens kijken hoe oud ie werkelijk is. Als ie echt pas een jaar is zijn de eigenaren vast makkelijker te overtuigen van het feit dat ze nog zeker 2 jaar moeten wachten.

De volgende 2 berichten heb ik even opgediept uit het archief van PN.
Ik heb ze een hele tijd geleden geschreven:

Onderstaande heb ik deels overgeschreven uit de nieuwsbrief van

Over de mentale ontwikkeling zal ik het hebben in het volgende stuk.

Groet, Pien

Veel paarden worden jong ingereden, zogenaamd omdat ie al stevig

Maf zeg.... allemaal lege berichten, totdat je er weer een plaatst, dan pas komt de vorige door....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 22:26:

Het misterie met de spookverhalen wordt ontrafeld....
Het blijkt dat ik deze mail zometeen niet op het forum zie...
Maar nu komt de verassing...degene die na mij schrijft ziet zijn/haar berichtje niet en de mijne wordt dan zichtbaar
De techniek staat voor niks...we gaan het testen...
Ik spreek de magische woorden uit....ik geef de lege pagina door aan .....PIEN.

Succes hahahaha
Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Veel paarden worden jong ingereden, zogenaamd omdat ie al stevig
lijkt en er alleen maar gedacht wordt aan het kunnen dragen van
gewicht, puur op dat wat de mens aan de buitenkant kan zien.

Maar niemand vraagt zich af hoe het paard dit mentaal ervaart.
Een paard, wiens lijf er nog niet klaar voor is om ingereden te
worden, kan geen plezier beleven aan te moeten werken. En al
helemaal niet wanneer er prestatiedrang in het spel komt. Een
jong paard kan niet zoveel druk aan als een ouder paard met meer
levenservaring.
Omdat paarden nou eenmaal verschrikkelijk vergevingsgezind zijn
en de meesten hun baasje graag een plezier doen, zal het paard
zijn uiterste best doen om zo goed mogelijk te presteren. Ook
als dit ten koste van zijn lijf (spieren enzo) gaat. Helaas
is het ook nog zo dat er velen zijn die een jong paard met een
zweep inrijden ( "jaja, lopen moet - ie, hij is nu al 4....")
Tikje, links, tikje rechts.... hoofd in de krul ("meteen mee
beginnen he") , stevig bitje....

Die "nu-moet-het-want-hij-is-al-4" mentaliteit maakt dat paarden
onnodig en te vroeg belast worden, zowel geestelijk als
lichamelijk. Hierdoor zie je veel burn-outs bij nog relatief
jonge paarden. Paarden van 8-9 jaar, die in de bloei van hun
leven zouden moeten zijn, nu volledig afgestompt en zich hebben
afgesloten voor hun omgeving.

Een jong paard spelenderwijs laten leren, daar geduld en tijd in
steken is iets wat volgens mij alleen in NH kringen gedaan
wordt.

Wat zo triest is , is dat veel paarden op die manier jaren mee
gaan en op de automatische piloot gaan, en dat plots de kont
tegen de krib lijken te gooien. Eigenaar snapt niet dattie
altijd zo leuk presteerde en ineens niet meer wil...... "
Misschien toch te lief met hem geweest, we gaan maar eens wat
harder zijn...".

Dat is wat je niet ziet als je begint met een jong paard. In
eerste instantie wordt hij overbluft met veel informatie in een
korte tijd, hij krijgt geen tijd om te verwerken door te spelen
in de wei met zijn soortgenoten, nee, hij moet 'in training' en
wordt daarvoor zielsalleen in een stal opgesloten.
De overgang van spelen met zijn vriendjes in de wei is dan wel
heel erg groot.
Beter is hem van jongs af aan bij zaken te betrekken, hem een
beetje op te voeden, volgen, stoppen, voetjes geven, los
stilstaan, niet voorbij rennen, sociaal zijn...etc...
Spelenderwijs grondwerk, maar zo dat hij het als spel kan
blijven zien, niet als training. Geen lichamelijke en
geestelijke belasting. Wandelen, handpaard, en altijd met z'n
vriendjes op de wei. Korte oefenmomenten, paar minuutjes,
zodra de aandacht verslapt had je al moeten stoppen, hij neemt
het toch niet meer op.

Ik pleit er dan ook voor een paard geleidelijk aan mee te nemen
in het hele proces, en niet te spreken van een echte training.
Als je rustig aan doet komt dat vanzelf en geeft het geen stress
bij het paard. Dan, opeens , komt er een dag waarop het tijd
is om je been over zijn rug te leggen. Dat kan alleen in rust
wanneer er die band is tussen mens en paard. Het inrijden komt
pas wanneer het paard het gewicht van de ruiter kan ontvangen.
Tussendoor het hoofd laten vrijmaken door hem rust te gunnen en
niet te laten werken doet naar mijn mening het beste. Zo kan de
informatie op de wei bezinken.

Ik heb me om deze reden voorgenomen geen paarden meer in te
rijden als het niet op deze manier kan....Groet, Pien

.... ..... aan wie zal ik de lege pagina nu eens doorgeven????
hahahahahaha, groet, Pien

Er is een heel stuk van mijn eerste bericht weggevallen, ik zal het even completeren:


......Als je bovendien begint met grondwerk, en je doet het goed, dan heb je voldoende aan alleen een halster....

Je loopt grote kans zijn ruggewervels te beschadigen als je er
te jong op gaat rijden. (Alleen al in de wervelkolom zitten 32
groeiplaten, dus dan heb ik het nog niet eens over de rest van
het paardenlichaam). Zolang zijn skelet niet in staat is het
gewicht te houden zullen zijn spieren (die nog niet genoeg
getraind zijn) dit proberen te doen met als gevolg :
Vroegtijdige spierschade. En hoe minder zijn rugspieren kunnen
ontspannen, hoe moeilijker het voor hem is om tot een ontspannen
zelfdragen te komen, je paard 'leert'' verstijfd te lopen en
verkeerd te ademen en train dat er maar eens uit......

Elk jaar dat je vooraan kunt wachten met beginnen komt er
achteraan in drievoud bij. Het is niet voor niks dat veel
Quarters met 8 jaar afgeschreven zijn.... (worden veelal gestart
op 2 jarige leeftijd en lopen met 4 al grote wedstrijden).

Nu komt waarschijnlijk de opmerking van mensen die al
jaaaaaaaren in het vak zitten die zeggen : "Hoe kan het dat mijn
paard met 2 jaar zich wel al kan voortplanten maar niet oud
gnoeg is om op te rijden ?"
Simpel : Omdat skeletrijpheid bij zowat elke soort gewervelde
dieren later is dan sexuele rijpheid. Maar zelfs de teelballen
bereiken hun uiteindelijke grootte met 6 jaar.

Het is dus grote onzin te denken dat een paard al vroeg volwassen is.
Mensen hebben dat uitgevonden omdat ze het geduld niet hadden
om te wachten tot hun paard eraan toe is om bereden te worden.

Met dank aan het tijdschrift van de BHA waaruit ik dit bijna letterlijk overgetypt heb.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Dus toch spoken! Frans, heb je het al gezien????

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 22:48:

Tja...en dat heb ik dan weer he....ik wordt dan toch wel zo verrekte nieuwschierig naar wat je nou geschreven hebt Pien .....dus reageer ik daar dan maar weer op om jou bericht te kunnen lezen


Nou is dit weer invisebel dus zal jij weer kijken wat ik nou geschreven heb hahaha

Gr, Nick
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 23:19:

Nou Nick, ik kan je bericht niet lezen.... wat probeer je te zeggen?
Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

.