Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:12:


oeps
eerst alles lezen vooraleer te schrijven...

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 februari 2009, 23:01:


Ik niet.
Hoe het werkt is nog niet geheel duidelijk en zijn de meningen over verdeeld maar vast staat dat het herkennen van bijvoorbeeld "giftige planten" een leerproces is.
Vandaar dus dat een dier dat uit de bekende omgeving wordt gehaald, een OVP-konik bijvoorbeeld verplaatst naar Zuid-Spanje, de kans vrij groot is dat de konik daar dood gaat. Omdat de Mediterrane flora een geheel andere is.
Hetzelfde mechanisme werkt bij paarden die bijvoorbeeld generaties lang niets anders kennen dan een opberghokkie en een kunstwei... wat moeten die nu nog van flora weten?
Bij mensen is het eender; een bosjesman kan vrij gemakkelijk computeringenieur worden, een computeringenieur geen bosjesman. Menigten mensen zijn totaal afhankelijk van de openingstijden van de supermarkt, weten zichzelf totaal niet meer te redden als het om jagen/verzamelen gaat.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 27 februari 2009, 0:13:


Nee dus, het heeft niets met instinct te maken, maar juist doordat het aan een leerproces onderhevig is kan dat gemakkelijk uit context raken.

e m kraak schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:28:


Even ter aanvulling nu ik de rest van de reacties ook gelezen heb

Bij leerproces moet je hier denken aan bijvoorbeeld coprofagie bij veulens en niet aan iets als clickeren

e m kraak schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:28:


Dus een leerproces dat generatie op generatie wordt doorgegeven.
Haal ze echter uit hun natuurlijke biotoop en versas ze naar een gebied met een totaal andere begroeiing, zijn ze verloren, de eerste
generatie(s)...want hoe snel leren ze?.
Dan zal het wat betreft onze paarden, het domesticeren toch debet zijn aan het ontbreken van kennis, ze zijn het verleerd.
Toch hebben somigen hier paarden ie in natuurgebieden lopen (Esther bijvoorbeeld) Dat zijn dan toch ook niet allemaal paarden die daar geboren zijn en "de kennis" hebben, hoe kan het dan dat daar paarden worden uitgezet die zich blijkbaar niet dood eten aan giftige planten? Of groeien die daar niet?

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:52:


Leerprocessen worden niet doorgegeven. Leerprocessen zijn individueel.


Precies! Ratten leren heel snel, een factoor die er medeverantwoordelijk voor is dat ze over de hele wereld voorkomen. Paarden zijn minder goed met hun voedselkeus, en zullen hun oorspronkelijke biotoop dus niet zo snel kunnen verlaten. Hun aanwezigheid beperkt zich dan ook tot specifieke gebieden.


Het gaat niet altijd even goed met die dieren hoor. Ik denk dat het daar vooral de ruimte is die er voor zorgt dat de dieren nooit teveel van dat ene giftige plantje eten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


Als die info niet wordt doorgegeven van moeder op kind, hoe leert een paard dan? Hij leert niet door schaad en schand, is hier al vermeld.
Dan komt het erop neer dat hij alleen overleeft in een biotoop waar niet teveel giftige gewassen groeien?

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


Dat is dus maar de vraag, als het leerproces via zoiets gedragsmatig als bijvoorbeeld coprofagie verloopt.
Coprofagie zelf kan al dan niet instinctmatig zijn, maar veroorzaakt in 2de instantie dan dat leerproces.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:22:


Ik heb nooit gezien dat de veulens "les" krijgen van hun moeder, over wat ze wel of niet kunnen eten. Ik heb de veulens hier voedsel zien weigeren dat er bij hun moeder nochtans prima in ging.


Er zijn wel wat mogelijkheden om giftige gewassen te mijden. Zo hebben paarden een hekel aan een bittere smaak, en de meeste giftige planten smaken erg bitter. Het risico valt dus nog wel mee.

Maar voor de rest denk ik dat een paard inderdaad alleen overleeft in een biotoop waar niet overdreven veel giftige gewassen groeien. En dat verklaart dan ook prima waarom het paard niet, net zoals ratten e.d., zich over de hele aardbol heeft verspreid.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:34:


Veulens eten ontlasting... en leren dat niet van hun moeder. *:)
Of ze ook iets leren van dat eten van ontlasting is heel erg speculatief.
ik denk dat eea gewoon genetisch is ingeprogrammeerd, en dat coprofagie uitsluitend tot doel heeft om de juiste darmflora te verwerven.
Maar ja, dat denk ik, he?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 februari 2009, 7:55:


Pas maar op, ga er zeker niet van uit dat ze zelf weten wat giftig is en wat niet. De mijne probeerde ooit eens een acacia te villen en moest het bijna met de dood bekopen.
De vrije natuur van een paard is zeker niet meer de vrije natuur als waar ze oorspronkelijk leefde. Wij hebben hun natuur bepaald hoe willen we dan dat zij weten wat giftig is wat niet.