e m kraak schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:28:


Dus een leerproces dat generatie op generatie wordt doorgegeven.
Haal ze echter uit hun natuurlijke biotoop en versas ze naar een gebied met een totaal andere begroeiing, zijn ze verloren, de eerste
generatie(s)...want hoe snel leren ze?.
Dan zal het wat betreft onze paarden, het domesticeren toch debet zijn aan het ontbreken van kennis, ze zijn het verleerd.
Toch hebben somigen hier paarden ie in natuurgebieden lopen (Esther bijvoorbeeld) Dat zijn dan toch ook niet allemaal paarden die daar geboren zijn en "de kennis" hebben, hoe kan het dan dat daar paarden worden uitgezet die zich blijkbaar niet dood eten aan giftige planten? Of groeien die daar niet?

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


Als die info niet wordt doorgegeven van moeder op kind, hoe leert een paard dan? Hij leert niet door schaad en schand, is hier al vermeld.
Dan komt het erop neer dat hij alleen overleeft in een biotoop waar niet teveel giftige gewassen groeien?

Heb foto's geplaatst:

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=890

van lennep schreef op zondag 1 maart 2009, 11:53:


So far so good.....

Player heeft eerst wel veel show verkocht en had het erg druk met Sioux bij da andere paarden (aan de draad) weg te houden. Ze vloog van de ene naar de andere kant, maakte zijdelingse slidingstops....En ik zat met kromme tenen..haar pees he....
Maar zoals op de foto's te zien was ze toch wel rap gekalmeerd, ik denk ook zeker dankzij de coole onverstoorbare houding van Sioux die maar aan één ding dacht: Gras Eten...
Hij is een paardje dat uit de blub komt overdag en een leven op stal 's nachts, geschoren , op ijzers (van voor, heeft nochtans práchtige hoeven is echt zonde) en een bit.....

Zal zien wat ik kan bereiken om daar verandering in te brengen.
De bedoeling is al wel dat hij volgende winter geen deken meer opkrijgt, hij maakt naar het schijnt een pracht van een wintervacht aan.
Dat is al één.

Hopen en duimen dat het zo goed blijft gaan tussen die twee.
O ja, manieren moeten hem ook worden bijgebracht want als ik met eten bezig ben, ramt hij er zich gewoon tussen om al te kunnen pikkendieven. Geen respect dus.

Maar we genieten om Player te zien genieten van haar vriend.
We gingen gister even wandelen met haar, vanwege haar pezen...Sioux stuiterde al verontwaardigd roepend naar haar de wei door....en zij heeft zich even verwaardigd toen we terugkwamen hem met een zachte hinnik te begroeten en dàt was een regelrechte eer....

Snoopy schreef op zondag 1 maart 2009, 18:19:


Hey Anne,
hij is niet van mij hoor...van een meiske uit de buurt dat ooit met haar paardje bij mij heeft gestaan en nu vroeg of ze met dit paardje(een ander ondertussen) terug mocht komen.
Maar het voelt wel een beetje van mij, ben er blij mee...