Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:52:


Leerprocessen worden niet doorgegeven. Leerprocessen zijn individueel.


Precies! Ratten leren heel snel, een factoor die er medeverantwoordelijk voor is dat ze over de hele wereld voorkomen. Paarden zijn minder goed met hun voedselkeus, en zullen hun oorspronkelijke biotoop dus niet zo snel kunnen verlaten. Hun aanwezigheid beperkt zich dan ook tot specifieke gebieden.


Het gaat niet altijd even goed met die dieren hoor. Ik denk dat het daar vooral de ruimte is die er voor zorgt dat de dieren nooit teveel van dat ene giftige plantje eten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Zoals ik een paar jaar geleden hier schreef heb ik om die reden een muildier merrie aangeschaft.

Ze heeft een geestelijk stimulerend effect op de hele groep.

Ook heeft ze een positief effect op mijn relatie met de paarden.

De paarden moeten slimmer en creatiever zijn in het handhaven van de verhoudingen die ze graag willen.

Zowel het houden van een haremgroep als een molly in die groep zijn geestelijk en lichamelijk stimulerend voor de groep.
Dat geeft meer diepgang en maakt het samenwerken met de paarden nog leuker.

hc

Nachtmerrie schreef op vrijdag 20 februari 2009, 3:27:


Ik wel en ook die van ijzers.

Een paard heeft bij surveillerende taken en bij het beheersen van menigtes een grote toegevoegde waard.
Omdat deze werkpaarden inzetklaar moeten zijn, staan ze op stal en dat maakt ijzers om managementredenen zinvol.

Beiden hebben geen páárdvriendelijk motief, maar dat heeft paardrijden op zích ook helemaal niet.
Ik vind het gebruik van een paard door de politie en het beslaan daarvoor ethisch beter te verantwoorden dan het paardrijden voor de eigen hobby-lol.

hc
www.huertecilla.net

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:

Spirithorses schreef op vrijdag 27 februari 2009, 8:33:


ik heb je een mail gestuurd!!

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


Als die info niet wordt doorgegeven van moeder op kind, hoe leert een paard dan? Hij leert niet door schaad en schand, is hier al vermeld.
Dan komt het erop neer dat hij alleen overleeft in een biotoop waar niet teveel giftige gewassen groeien?

Wij (Proteccion Civil) hebben gisterenavond een noodvergadering gehad over een vermist persoon in een buurgemeente.
Het terrein daar maakt dat de toegevoegde waarde te klein is, anders zou ik officieel verzocht zijn mijn paard(en) in te zetten.

IJzers hebben daarbij weer een ánder functioneel aspect. In het huidige seizoen zijn hoefijzers daarbij voor ruiter en paard een veilige voorziening omdat ze in de campo meer tractie geven. Dit is waar ze ooit voor zijn bedacht.

Nogmaals; inzet van rijpaarden voor dit soort werktaken is ethisch beter te verantwoorden dan rijpaarden voor de hobby-lol.

hc

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


Dat is dus maar de vraag, als het leerproces via zoiets gedragsmatig als bijvoorbeeld coprofagie verloopt.
Coprofagie zelf kan al dan niet instinctmatig zijn, maar veroorzaakt in 2de instantie dan dat leerproces.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:22:


Ik heb nooit gezien dat de veulens "les" krijgen van hun moeder, over wat ze wel of niet kunnen eten. Ik heb de veulens hier voedsel zien weigeren dat er bij hun moeder nochtans prima in ging.


Er zijn wel wat mogelijkheden om giftige gewassen te mijden. Zo hebben paarden een hekel aan een bittere smaak, en de meeste giftige planten smaken erg bitter. Het risico valt dus nog wel mee.

Maar voor de rest denk ik dat een paard inderdaad alleen overleeft in een biotoop waar niet overdreven veel giftige gewassen groeien. En dat verklaart dan ook prima waarom het paard niet, net zoals ratten e.d., zich over de hele aardbol heeft verspreid.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:34:


Veulens eten ontlasting... en leren dat niet van hun moeder. *:)
Of ze ook iets leren van dat eten van ontlasting is heel erg speculatief.
ik denk dat eea gewoon genetisch is ingeprogrammeerd, en dat coprofagie uitsluitend tot doel heeft om de juiste darmflora te verwerven.
Maar ja, dat denk ik, he?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 februari 2009, 7:55:


Pas maar op, ga er zeker niet van uit dat ze zelf weten wat giftig is en wat niet. De mijne probeerde ooit eens een acacia te villen en moest het bijna met de dood bekopen.
De vrije natuur van een paard is zeker niet meer de vrije natuur als waar ze oorspronkelijk leefde. Wij hebben hun natuur bepaald hoe willen we dan dat zij weten wat giftig is wat niet.

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:34:


nou, daar sla je de bal mooi mis,
een paard is een grazer/browser die zich goed in heel uiteenlopende biotopen kan handhaven, dat gaat van laag en zeer vochtig moerasland, over steppe, halfwoestijn, naar halfopen bos en bosranden, opengemaakt bos tot zeer steil en rotsachtig amper begroeid terrein.
Dat een paard géén bos-opener is klopt, dat kan alleen een bever
maar als je de moeite neemt om te kijken hoe de voorouders van het gedomesticeerde paard zich over de aarde hebben verspreid, dan is de "rat" echt niet zo ver af.
Dat het wilde paard het loodje heeft gelegd is dan eerder te wijten aan zijn lichamelijke omvang (bejaagbaarheid, opvallendheid, hapklare-massa) en zijn heel trage voortplanting en generatielengte; maw. het is niet het klimaat nog de leefomgeving of het voedselaanbod, maar de mens die aan de basis ligt van het bijzonder beperkt leefgebeid vandaag in "vrijheid"

het voorkomen van giftige planten en de communicatieve-giftigheid van planten
zal daarbij slechts een beperkte invloed hebben

Hallo allemaal,

Ik had een vraagje.

Wij hebben dit jaar voor het eerst beschrikking over een hectare land. Daar komen 2 paarden op te staat, maar wij mogen dat land niet bemesten.

En nu is mijn vraag, hoe ga ik dit aanpakken wat betreft het fructaan, want een van mijn paarden is daar heel gevoelig voor.

Er staat dat je beter kan bemesten, maar aangezien wij dat niet mogen zou ik graag willen weten hoe ik dat moet aanpakken.

Alvast bedankt voor jullie hulp.

Groetjes Collinda

We zijn gisteren nogmaals naar de DA geweest om verder te onderzoeken. Zalitha was behoorlijk gestrest, (ervaring vorige week) kletsnat van het zweet, terwijl er feitelijk nog niks gedaan was, de plek waar er geprikt moest worden moest geschoren en gedesinfecteerd worden voor de verdoving in gewricht.
De uiteindelijke uitslag is geworden verstuiking.
Ze was stukken beter na de verdoving gewricht en de buigproef kon hij "gewoon" uitvoeren, terwijl zonder verdoving ze heel gevoelig was de laatste keer.
De lichte artrose is niet voor de hand liggend door de plotselinge kreupelheid tzt.
Je ziet niks op het zachte en rechtuit op het harde, maar de harde volte wel.
Daar is ze linksom ook wat kort, maar je vraagt ze ook wel wat natuurlijk.
Het been is ook niet warm of dik geweest.
Lees net dat verstuiking meestal gepaard gaat met dikte...
Maar goed we doen het "even" met deze uitslag, dat houd in volgens de DA.
op stal en 2 keer daags wandelen.
De blessure is niet overgegaan door de periode dat ze rust had en wel buiten stond, en hier gaan ze regelmatig aan de kletter.
Vandaar zo min mogelijk belasting verdraaiingen.
Daar schrik je dan weer van. De stal is erg groot, en ze was vandaag ook erg rustig, (alleen hooi) en haar gedrag was erg lief.
De eigenaar wil het advies volgen van de DA, op stal, hopelijk blijft ze zo mooi rustig.
Alexia staat naast de stal, met haar hooiplaats, dus lekker bij elkaar.
Heb gisteren over soort van magnetische therapie (versnelt proces helen cellen) gehoord.
Fysiothera. heeft haar paard met gebroken/gesleten been buiten laten staan met deze behandeling is het versnelt goedgekomen.
Hoorde gisteren van Lies, ultrasone geluidsgolven voor pees blessure's ook versnellen helen proces.
Meer mensen met zulke verhalen ervaringen?
Anita