4bozzza schreef :

Dank jullie wel, allemaal.
Het voelt goed om gewaardeerd te worden om wie wij zijn en om het werk wat wij doen. Ik heb het ook aan Jack gezegd.

Groetjes, Pien

De zoektocht naar goedkeuring van vrienden, collega's en familieleden is een fulltime baan, zonder vakanties.
Byron Katie

Met woorden is het als met zonnestralen;
hoe feller ze zijn, hoe dieper ze branden.
R. Southey

Wat geweldig dat niemand ook maar één moment hoeft te wachten met het verbeteren van de wereld.
Anne Frank

Collane schreef op zaterdag 17 mei 2008, 1:06:


Hé my teacher
Hoe zou ik zijn zonder mijn stressvol verhaal?

http://www.youtube.com/results?search_query=byron+katie&search_type=

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 17 mei 2008, 11:12:


Welke van de filmpjes gaat erover hoe je zou zijn zonder stressvol verhaal?

Ze heeft inderdaad erg goede uitspraken. Zelf ben ik momenteel wat meer into Eckhart Tolle. Vooral zijn boek 'Een nieuwe aarde' vind ik helemaal geweldig. Wat een eyeopener!

Groet
Collane

Collane schreef op zaterdag 17 mei 2008, 13:07:

.
http://www.youtube.com/results?search_query=byron+katie&search_type=
.

Ja Echart en Katie hebben heel veel gemeen,
kun je ook gerust Katie's boeken een keer lezen.
Katie's Tao vind ik heel indrukwekkend.
Al zijn haar eerste 2 boeken meer behulpzaam bij
"hoe zou ik zijn zonder mijn stressvolle verhaal".

Elk filmpje van Katie gaat over "Who would you be withoud your story"?
Het onderwerp maakt niet uit, er is maar één probleem in de wereld,
en dat is je eigen stressvolle verhaal. Je moet wel moedig zijn om Byron
Katie te durven beluisteren, het schookt je hele normale manier van denken. Zonder stressvol verhaal is Eddy een prachtkerel, Nick een toffe gozer,
P&S een toegewijde meid. Ongelooflijk dat er mensen zijn
die daar anders over denken, maar ja, dát maakt lezen hier buitengewoon
humorvol en afwisselend.

Groetjes, Michiel

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 17 mei 2008, 13:53:


Humor van de éne is ergenis voor de ander,
Geen mooier vermaak als leedvermaak


Nils en Olly

Spirithorses schreef op vrijdag 16 mei 2008, 9:21:


Precies pien, zo zijn er paarden die liever niet gezadeld en gereden worden, maar héél fijn aangespannen lopen. (vóór de wagen dus )

en als het bedrijf niet gezond is kunnen de dieren (en mensen) dat ook niet blijven.
JUllie doen het super
Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 17 mei 2008, 15:01:


Het is heel moeilijk afstand te doen van een paard, ik merk dat ook met het vinden van een goed tehuis voor een opvangpaard. Ik kan ze niet allemaal houden, dus ze moeten gewoon naar een andere eigenaar (elke nieuwe eigenaar krijgt een injectie natuurlijk paardhouden waar hij jaren op vooruit kan). Daar staat tegenover dat die mensen dan weer zo blij zijn met hun nieuwe paard, dat is weer fantastisch om te zien. Ga ik later nog eens langs en zie ik gelukkige mensen en paarden dan ben ik weer tevreden. Ik kan me voorstellen dat dat voor Pien ook zo is. Ik heb wel een vaste kern paarden die ik nooit weg doe, ik moet oppassen dat die kern niet stiekum steeds groter wordt.

Er zijn speciale paardengrasmengsels en de universiteiten in vlaanderen en nederland geven aan dat je op paardenweiden ongeveer de helft van de stikstof moet bemesten als op weiden voor koeien, als je al niet natuurlijk bemest. Bovendien zijn er speciale mengsels kunstmest (17-17-17) die speciaal voor paardenweiden bestemt zijn.
Ik geef m'n paarden elke dag een heel klein beetje brokken, muesli, wortelen, paardebloemen, kleefkruid, of wat dan ook (plm 0,5 kg per paard) maar dat is meer om het sociale aspect dan om de noodzaak van bijvoeding.

joop schreef :


Grappig dat je dat zo schrijft; ik heb precies hetzelfde.
Ook Oakley is hier ooit gekomen als (gekocht!) TweedeKans Paard met de bedoeling haar een nieuw en beter leven te geven. In ruil daarvoor zou zij mee gaan draaien in de lessen. Deels is dat dus ook gelukt, zij het dat zij dus beter af lijkt te zijn bij één eigenaar die lekker buitenritten met haar zal gaan doen. Ik weet dan ook heel zeker dat zij er niet onder hoeft te lijden als er een ander persoon komt met wie zij iets kan opbouwen.

Ook hier een vaste kern van paarden die nooit weg zullen gaan.
Met daaromheen een paar paarden die ik best zou kunnen loslaten.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 17 mei 2008, 21:30:


Daar zit hem juist de kneep, ik kan me niet voorstellen dat iemand een paard verkoopt waar hij jaren mee bezig is geweest, zoals vaak gebeurt omdat iemand bv een beter springpaard wil of zelfs gewoon omdat iemand een ander paard tegen komt dat beter in de smaak valt. Mijn vaste kern blijft, wat er ook gebeurt, daar valt niet over te praten. Ik heb opvangpaarden die blijven, ook al zou ik ze zonder probleem een nieuw tehuis kunnen geven. ( nieuw tehuis altijd tegen finianciele vergoeding, lijkt toch ook op verkoop)
Er zijn er ook die ik zo verder schuif, ik had bv een prachtige arabische merrie, opgebrand in endurance, zij is na 1 jaar hier alsnog verhuist en bij de nieuwe eigenaar heeft zij het veel meer naar haar zin. Hij besteedt veel meer aandacht aan haar dan ik kon, en ze loopt ook weer in een kudde op 25 hect.
Het pijnlijke is dat ik het zo druk heb met de opvang omdat er zoveel mensen van hun paard afwillen, en vaak wordt dan toch de paardenhandelaar gebeld.
groet, Letje