Spirithorses schreef op zaterdag 17 mei 2008, 21:30:
> joop schreef :
>
>> Het is heel moeilijk afstand te doen van een paard, ik merk dat
> Ook hier een vaste kern van paarden die nooit weg zullen gaan.
> Met daaromheen een paar paarden die ik best zou kunnen loslaten.
>
> Groet, Pien
Daar zit hem juist de kneep, ik kan me niet voorstellen dat iemand een paard verkoopt waar hij jaren mee bezig is geweest, zoals vaak gebeurt omdat iemand bv een beter springpaard wil of zelfs gewoon omdat iemand een ander paard tegen komt dat beter in de smaak valt. Mijn vaste kern blijft, wat er ook gebeurt, daar valt niet over te praten. Ik heb opvangpaarden die blijven, ook al zou ik ze zonder probleem een nieuw tehuis kunnen geven. ( nieuw tehuis altijd tegen finianciele vergoeding, lijkt toch ook op verkoop)
Er zijn er ook die ik zo verder schuif, ik had bv een prachtige arabische merrie, opgebrand in endurance, zij is na 1 jaar hier alsnog verhuist en bij de nieuwe eigenaar heeft zij het veel meer naar haar zin. Hij besteedt veel meer aandacht aan haar dan ik kon, en ze loopt ook weer in een kudde op 25 hect.
Het pijnlijke is dat ik het zo druk heb met de opvang omdat er zoveel mensen van hun paard afwillen, en vaak wordt dan toch de paardenhandelaar gebeld.
groet, Letje
Warboel
