Esther schreef op zondag 18 november 2007, 13:33:

gewoon ons paard heeft in het heel begin enkel dagen buiten gelopen s'nachts. En daarbij heeft ze door de draad gevlogen in midden, de hoeksteil kappotgeslaan, draden daarvan kappot. Dus daarmee zijn ze bang.
Ja hij had werkpaarden. Maar het waren de tussensoort, geen boerepaard en geen bloedpaard, kan op die naam niet meer komen. Mijn pepe(opa) leeft niet meer, en daarom blijft het sterker die gedachte.
Mijn ouders denken echt dat al diegene die hun paarden s'nachts buiten laten, dat het ofwel makke "ezels" zijn, of koudbloeden...

Ik zou willen begin met ze s'nacht op het plakier ook buiten te laten. Dat is voor haar stal en omheind met draad. Ik zat zo te denken moest het met houten afrastering zijn zou ze niet kunnen ontsnappen. Mja dat is als overgang op het volledig buiten lopen.
Ze heeft een deel waardat ze in namiddag op rondloopt. daarvan is er een klein deeltje plankier, de rest aarde. Zo ideaal zijn voor haar s'nachts ook op te laten.
Vraagje: als het vriest, is het plankier dan gevaarlijk om op te lopen?

Diana Gerritsen schreef op zondag 18 november 2007, 15:37:


Diana: Petje af voor jouw dappere keuze en ik meen het!!!!
Je kunt hier altijd terecht met je vragen en misschien ook wat onzekerheden in het begin - hebben we allemaal gehad.
Je zult zien dat je een heel ander paard gaat zien zodra Jasper de lucht, ruimte en vriendjes om zich heen krijgt.....

Groetjes succes, Pien

Diana Gerritsen schreef op zondag 18 november 2007, 15:37:


Fantastisch, je zal zien dat hij snel beter wordt. Ik heb hier 4 paarden die vanwege COPD op de stoep van de slager stonden, alle 4 nu helemaal gezond, je merkt er echt niks meer van, zij hoesten nooit en kunnen net zo hard lopen zoals de anderen. Maar 2 ervan kan ik nooit hooi voeren, want dan zijn ze meteen weer benauwd.

Spirithorses schreef op zondag 18 november 2007, 17:47:


Dank je wel, de rest ook trouwens.

Ik ben echt blij dat ik dit zo snel heb gevonden.
Toen ik Jasper kocht dacht ik dat het misschien mee zou vallen en dat hij overdag naar buiten zou kunnen.
Tja toen ik hoorde dat ze s'winters de hele dag binnen stonden begon ik al te twijfelen en terecht blijkt nu.

Ik hoop dat Jap snel weer de ouwe is als hij straks lekker buiten staat.

joop schreef op zondag 18 november 2007, 18:10:


Hoi Joop
ik heb echt niet de illusie dat hij "beter" kan worden
Zijn longne zijn beschadigt daar doe je niks meer aan
Maar dat het een heel stuk zal verbeteren daarvan ben ik overtuigt en daar gaan we ook voor!

Eneuh de slager??Als hij 80 is misschien he......

Aafke schreef op zondag 18 november 2007, 11:38:


Ik kan je redenering wel volgen, Aafke. We hebben het over inflatie van het woord "Natuurlijk".
Het kromme woord Paardnatuurlijk suggereert dat iets volgens de natuur van een paard geschiedt, ik noem dat 'natuurtje spelen'.
Een paard op een postzegelweitje houden is weliswaar paardgerichter dan hem op stal of in een uitloopje zetten, maar het heeft bar weinig met natuur te maken (wel met buitenlucht en bewegingsruimte). Het blijft een klein eenzijdig stukje gras op een bepaald stukje bodem wat in de verste verte niet lijkt op de immense gevarieerde gebieden waar paarden vroeger en ver weg en ooit gewend zijn op te leven.
Het feit dat je erop klimt is al behoorlijk onnatuurlijk, ook al doe je dat clickerend, zonder straf, drukloos, boomloos, ijzerloos en bitloos.

Als je je paard natuur wil bieden moet je hem loslaten in een immense prairie en hem vanuit een hoogzit stiekum bespieden.
Doe je dat niet, maw houd je hem thuis en ga je rijden, mennen, spelen, whatever, dan heet het domesticatie en is er weinig natuurlijks aan. Binnen de grenzen van domesticatie het zo paardaangenaam mogelijk maken, is wat enigszins ten onrechte 'paardnatuurlijk' genoemd wordt.

Christel Provaas schreef op zondag 18 november 2007, 19:09:


Precies, dat bedoel ik.

Kijk.. mijn echtgenoot, de kids en ik doen ook ons best om op onze manier goed te zijn voor onze paardjes. Het zo aangenaam mogelijk voor ze te maken. Ja, ze staan binnen in een paddock van 25 m2. Samen met z'n tweëen. Natuurlijk heb ik ze het liefst buiten maar dat is onmogelijk.
De insinuatie van 'mishandeling' en of ik problemen thuis heb vind ik persoonlijk ongepast, veroordelend en beledigend.
Waar liggen de grenzen? Mag iemand ergens tussen het 'klassieke' en "natuurlijke" heen en weer dwarrelende? Al lerende, aftastende.. en éne wel kunnen toepassen en het andere (door wat voor factor dan ook) niet.
Moet er dan gelijk zo heftig gereageerd worden, daarom mijn reactie... bewust doorschietende naar het puur natuurlijke. En inderdaad het woord opzich is "fout".. maar de 'site' heet nu eenmaal zo.

charlot van r schreef op zondag 18 november 2007, 17:26:


Wat is een plankier? Ik denk dat jij de haalbare optie al in je hoofd heb zitten voor voorlopig. Jij bedoelt nu een uitloop maken van de stal dat je paard kan kiezen of het binnen of buiten wilt staan. Maar er is een nog groter probeem dan alleen dat, een paard heeft een vriendje nodig.
Hoe wil je dit gaan brengen naar je ouders? Het eerste deel ga jij er wel doorheen krijgen, de uitloop. Je hebt een haalbare middenweg bedacht.
Als een plankier is wat ik denk 'een vlonder' dan zal een blootsvoets paard niet snel uitglijden als het vriest. Paarden hebben zich door de eeuwen heen kunnen handhaven en weten wel waar ze hun voeten moeten zetten. Ongelukken kun je natuurlijk nooit voorkomen, als de planken glad zijn doe je laagje zand eventueel. IJzers zijn bij gladheid wel link.
Probeer maar zo veel mogelijk argumenten aan ons te vragen om je eigen keuzes te kunnen gaan onderbouwen in de discussies die je moet voeren.
Je bent goed bezig Charlot, Go for it girl!! Je kan het!!!!

Esther schreef op zondag 18 november 2007, 20:39:


O Charlot vergeet ik je een argument te geven over het zien van een paard.
Lees deze even door, die kun je ook aan je ouders laten zien. Donkerheeft niets met door draad lopen te maken!!! http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/zien.html

Aafke schreef :

Zeg ik dat? Zeker ben je het aan je paard verplicht ook droge gedeeltes aan te leggen in de paddock/weide, maar om nu gelijk naar het andere uiterste te gaan en je paard in een stal op te sluiten ?!
Het gaat mij om de opsluiting, die vind ik niet in orde. En al helemaal de eenzame opsluiting niet.

Dat je ergens een loods hebt waar je je paard(en) eens lekker droog kunt wegzetten en waarbij ze wel kunnen blijven bewegen in groepsverband: Dat zou ik wel zien zitten, persoonlijk.
Ik heb mijn paarden altijd buiten staan (met inloopstal) en soms vind ik het best bar onhandig, voor mezelf, voor Jack, de mensen die naar de paarden komen, het gewaad door de blub, de altijd en eeuwig modderige paarden, niet goed kunnen controleren hoe het met de hoeven gesteld is enzo, het gesleep met de kruiwagen, gesjouw met water, de koude, altijd koude handen, laarzen en 7 lagen kleren aan....

Een loods? Handig. Maar meer voor onszelf dan dat de paarden het nodig hebben, ben ik eerlijk in. Maar geen stallen waar ik de paarden afzonderlijk op een klein opppervlak zou moeten zetten, dáár geloof is dus niet in, da's een gepasseerd station voor mij.


IK beweer ook niet dat ik mijn paarden 'natuurlijk' houd.
Zodra je een hek om ze heen zet, gaat bepalen wat/wanneer en hoeveel ze eten, groepen gaat indelen en ook nog eens op hun rug gaat zitten ben je per definitie onnatuurlijk bezig, ik zal de laatste zijn die dat ontkent. Maar je kunt wel proberen je paarden zo natuurlijk mogelijk te houden waarbij je uitgaat van wat zij nodig hebben en de natuurlijke situatie als uitgangspunt/voorbeeld neemt.


Dus eigenlijk zeg jij "Ik ben al zo onnatuurlijk bezig, laat ik het dan ook maar helemáál onpaards doen?!" Gewoon maar helemaal voorbij gaan aan het feit dat dat paard zelf ook heel wat te vertellen heeft?


Ik snap jou niet. Hier zit je af te geven op de PN filosofie, wat bindt jou hier dan?


Mijn streven en dat van een aantal mensen met mij is, inderdaad, met zo min mogelijk dwang- en hulpmiddelen toch iets van een paard gedaan te krijgen. Omdat ie het leuk vindt om samen met mij iets aan te gaan.
En daarbij uit te dragen dat je dus ook op een andere dan de tradi manier met paarden om kunt gaan.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 18 november 2007, 21:03:


Dank voor je veroordeling.


Misschien eens goed lezen? Ik geef niet af op de PN-filosofie.


Mooi, vraag me af of je al m'n andere berichten goed hebt gelezen.

Esther schreef op zondag 18 november 2007, 20:39:


Is het verantwoord een dochter tegen haar ouders op te zetten? Haar ouders hebben gelijk 'hun eigen weg' te bewandelen. Charlot kan 'dat' wanneer ze zelf uit huis is, zelfstandig maar zal nu of ze wil of niet rekening moeten houden met haar ouders.

Aafke schreef op zondag 18 november 2007, 21:26:



Ik denk niet dat dit opzetten tegen haar ouders is.
Het is haar voorzien van handvaten die ze kan gebruiken om haar ouders beter te informeren en daardoor wat bereidwilliger te worden om voor haar paard een beter leven te creeren.
Da's toch niet echt schadelijk?

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Aafke schreef op zondag 18 november 2007, 21:26:


O het is beslist niet verantwoord om iemand tegen zijn ouders op te zetten.
Het is wel verantwoord om met argumenten dingen te onderbouwen. Dat heeft dan ook niets met opzetten tegen ouders te maken, meer met iemand steuntje in de rug te geven om te leren argumenteren. Als Charlot 12 of 14 was had ik dit ook beslist niet gedaan. Ze is volwassen en dan is het verantwoord.