Huertecilla schreef op woensdag, 2 juni 2004, 9:14:


heel veel sterkte voor jullie allemaal, en een knuffel voor arabella.

groetjes monique

Na een paar uur in de wei bij het veulen stond Arabella steeds 'duidelijker' haar veulen aan te sporen wakker te worden en op te staan met haar neus en hoef.
Ik heb het lijkje toen in een kruiwagen gelegd en heb Arabella gewoon los mee laten lopen naar het gat wat ik inmiddels gegraven had.
Morena in het gat gelegd en er blok voor blok een paar grote steenbrokken op gelegd. Daarna een paar kruiwagens kleinere stenen en tot slot de boel agdekts met grond.
Arabella heeft alles aandachtg gevolgd en leek te begrijpen dat haar veulen er nu niet meer was. Daarna heb ik haar meegenomen naar de stallen om te laten zien dat haar veulen echt nergens meer was. Dat leek ze te bevatten. Ze liep in ieder geval vrij rustig met me mee terug.
Terug in de wei was ze wel opgweonden, maar keek niet naar één kant en liep vooral als een grote speurhond luchten te zoeken.
In de loop van de dag werd haar geroep minder triest en vanmorgen was ze gewoon rustig.
De groep vangt haar enorm lief op en vooral Capricho en Snacha geven veel zorgzame aandacht. Ze blijven echter allemaal dicht in haar buurt.

Achteraf lijkt het verdorie een doodsimpele bloedarmoede te zijn geweest; we hadden de dierenarts wel gebeld, maar die kon pas een dag later komen. Maar goed dat is achteraf en blijft speculeren. Tis een trieste les.

Volgend seizoen slaan we over omdat we alles gevaccineerd hebben en het jaar erop enten we alleen Zomer. Sancha wordt waarschijnlijk niet zwanger en dus mogen Luna en Arabella het nog eens ervaren.

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 8:47:


Was dat maar zo! Ze staan bij mij dag en nacht op de wei, maar hebben zich zo rond gegeten van het nieuwe gras dat ik ze nu op een heel kaal stuk heb gezet. Nikita heeft problemen met lopen alleen al door die volle pens. Veel mee werken zou dan de oplossing moeten zijn, maar een paard wat niet lekker loopt, daar werk je ook niet lekker mee. Dus als oplossing naast de fiets, maar door die dikke buik heeft ze gewoon problemen met lopen. Ze staan sinds een paar dagen op het kale stuk en ik zie nu al vooruitgang in haar voortbeweging. Dus ik geef je wel gelijk, maar bij sommige paarden werkt dat gewoon niet. Afgelopen winter heb ik ook geprobeerd onbeperkt hooi te voeren, maar daar kreeg ik hetzelfde probleem mee (ze vreten zich helemaal vol en een bosrit is dan niet meer leuk, omdat ze niet meer vooruit te branden is. Ze loopt veel slechter en voor haar is de lol er dan ook af.


Je moet ze niet helemaal zonder voer zetten, dat geeft alleen maar problemen. Maar je kan wel ervoor zorgen dat hetgeen wat ze krijgen niet te 'zwaar' is, bv oud hooi. Binnen zetten vind ik sowieso geen optie.


Zo verstandig zijn mijn paardjes helaas niet.

Groet,
Janet