>
> Zijn er andere mensen hier die dit soort ervaringen hebben, dus
> die soms of vaak op deze manier met dieren kunnen communiceren?
> Ik zou het heel leuk en interssant vinden om te lezen of die
> ervaringen dan vergelijkbaar zijn met wat ik hier heb
> beschreven, of misschien juist heel anders?
>
>
> groet,
> Karen
MMja ,ik, ook al doe ik er niets voor, het gebeurt me gewoon, en niet altijd als ik erom vraag. Wel net als jij zegt 'verzoeknummertjes', met name van de paarden en van BD (Arabier) in het bijzonder.
Zij kan mij bijvoorbeeld een bepaald gevoel geven, en dat gevoel pik ik op. Omgekeerd als ik iets aan haar vraag, en soms is dat iets wat ik van haar wil, dan denk ik in een soort van omkaderde plaatjes. Een beeldje, van een wortel bijvoorbeeld, een beeldje van 'blijf staan' of ' doe maar, het is goed en niet eng".
't Voelt niet aan als iets telepatisch, ik zie het ook niet als een gave want ik denk dat iedereen dit kan leren, als je maar 'kijkt' naar je dier en openstaat voor wat je dier (je paard in dit geval) je zou kunnen vertellen en dit serieus neemt....
Maar wat medische zaken betreft werkt het bij mij absoluut niet, ja, goed, pijn hier of daar, dat wel maar ik kan daardoor geen diagnose stellen. Is maar goed ook, ik zou me veel te veel laten leiden door mijn emoties. Bedenk hoe ik van de kaart was met Navaho, die dus spierbevangen is van het dekken. Ik zag al hersenbloedingen en weet ik al wat, bleek het 'alleen maar' spierbevangenheid te zijn. Dat is wat ik bedoel met 'emoties'.
Maar zaken als : Bang gesloten paard, staat in hoek van de wei, binnen korte tijd contact, door plaatjes te maken, door mijn gedachten te openen. (ik noem dat zo, wil niet zeggen ; "ik krijg iets door", dat legt meteen zo'n stempel)
Maar vooral als ik lesgeef, in het midden van de bak sta, BD met iemand op haar rug. Teveel druk van die persoon resulteert in een gedachte van BD aan mij, ook als ik met mijn rug naar haar toe sta.
Of als BD het helemaal gehad heeft, met een gedachte van mij gaat ze toch nog even door, ook omdat ze weet dat het maar voor even is.
Wel moet ik in de buurt van het paard zijn, geen kilometers ver weg, zoals jij, misschien heeft dat met mijn eigen afgeleidheid te maken,en ik moet zelf van binnen rustig zijn om dit te kunnen.
Het is niet altijd leuk hoor, want er is helemaal in het begin een tijd geweest dat BD "mind games" leek te spelen door mij heel dwingerig te benaderen,dat was in een tijd dat zij ongelukkig was en ik me daarover schuldig voelde. (tja, weer die emoties he).
Dat kon mij dan ontzettend benauwen.
Hihi, sinds gisteren wil ze dus het bit niet meer in, alleen maar omdat ik haar een aantal keren zonder heb gereden en haar dit zeer goed bevallen is. Ik moet zeggen dat ik daar naar luister en haar hierin serieus neem. Voor alle duidelijkheid : BD is en zeer 'onderdanig' paard naar de mens toe, wat ik wil doet zij, tot in het absurde als ik dat al zou willen. Maar zij weet dat ik dat nooit zou vragen. Pien
Warboel
