Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 22:32:


Nou, alsof het zo moest zijn kreeg ik net een artikel van een meneer Vry uit de richting van Antwerpen te lezen. Hij is naturopaat en is gespecialiseerd in zomerexceem bij paarden. Hij beweert dat zomerexceem veroorzaakt wordt door een 'beestje' in het bloed van het paard, en dat via bloed, sperma e.d. van moeder/vader op veulen wordt overgedragen. Dat beestje (wat het dan ook moge zijn) is allergisch voor het speeksel van de collicoidesmug en veroorzaakt die hevige jeuk. (voor mij nieuw, wellicht voor enkelen van jullie al 'oude koek")
d.m.v. Haartests kan hij dit uitmeten en met kruiden behandelen. De haartest is zeer eenvoudig, je stuurt gewoon wat haar op. Nu is die meneer al zeer oud en hij heeft het veel te druk, dus als ieder voor zich gaat reageren duurt het veel te lang eer je antwoord van hem krijgt.

Wat ik nu wil doen is via ons forum coordineren wie meer info over deze methode wil. Ik weet dus helemaal niets van zomerexceem en dus kan ik hier niet de discussie aangaan omdat ik op dat gebied een leek ben maar wil mij wel inzetten om er meer van te leren.
Ook omdat deze meneer wellicht meer te bieden heeft op het gebied van natuurlijk paardhouden.
Hij gaat mij over een paar dagen een berg info sturen, en als het mij aanspreekt wil ik hem een keer uitnodigen voor een info-avond in ons centrum, en zodoende zien wat zijn methode voor een ieder van ons kan betekenen.
De website van meneer Vry : www.den-bosdries.tk , hij zegt zelf dat er niet veel opstaat,alleen info over zomerexceem,maar in deze tijd van het jaar heeft hij het te druk om zijn website up to date te houden.
Weet alleen niet of het zinvol is dit per persoonlijke mail of via het forum te coordineren. Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 11:07:


Aanvulling : meneer Vry zegt dat hij de paarden dus afdoende kan behandelen, als het beestje eenmaal uit het lichaam verdwenen is , komen de eczeemverschijnselen nooit meer terug.
Het zou dus niet erfelijk zijn, alleen dat doorgeven van dat beestje via bloed, e.d. Zelf fokt hij Fjorden.

Hij meet de haren via een Biotensor, soort van energiemeter.
Off course (ja ja Frans....) heb ik gevraagd of zijn methode al wetenschapplijk bewezen is, nog niet dus, ze zijn zelf nog volop bezig het middel uit te testen,en tot nu toe reageren praktisch alle paarden erop door te genezen....(?!?!?!) .Hebben wel wetenschappelijk onderzoek aangevraagd maar dat kan pas gebeuren als er een bepaald aantal paarden genezen is. Is nog allemaal niet zo eenvoudig....Pien

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 0:30:


Tamara doet dit ook wel, schudden met haar hoofd, neusgaten wijd, snuiven en het er even uitrennen...maar meer omdat ze dan even behoorlijk van streek is (tja, zou ik misschien ook zijn als ik een klap kreeg van het schrikdraad)

Ik heb weleens meegemaakt dat een paard met een ijzer op het draad stond, is ook echt geen pretje (geleid natuurlijk goed). Soms denk ik ook wel eens dat er bij sommigen iets te veel volt op staat hoor.
En ik heb weleens gezien dat een paard zijn begeleider tegen het schrikdraad drukte...was niet echt een heel slimme actie aangezien het paard dan ook een schok mee krijgt

Groetjes,
Linda

Hoi,

Ik heb een 3 jarige ruin die nog niet beleerd is, maar dat zou vanaf nu dus wel kunnen.
Het punt is dat ik twijfel of ik daar wel goed aan doe. En dan bedoel ik niet voor het paard, hij is kerngezond en heeft een prima karakter, maar voor mijzelf.
Kan ik dit wel, doe ik er goed aan, of is het niet verstandig? Reden hiervoor is kort gezegd dat ik erg onzeker en zelfs bang kan zijn tijdens het rijden.
Voor helemaal op de details in te gaan hoor ik graag van jullie wat er allemaal bij komt kijken e.d. bij het beleren van een jong paard.

Dit als ondersteuning om een keuze te maken over wat ik moet doen. Want bang zijn en een jong paard is dat wel een verantwoorde combinatie? Daarintegen heeft hij wel een heel stabiel en betrouwbaar karakter.

Ik hoop van jullie feedback te krijgen en mocht ik niet helemaal duidelijk zijn in mijn verhaal dan hoor ik het!

Marijke.

Hij is

Hoi Pien,
Wanneer je bij 'zoeken' zomereczeem intypt, krijg je alle berichten die op het forum staan over zomereczeem. Misschien interessante informatie voor je? Dit 'beestje' is al eens ter sprake geweest op het forum + alle reacties hierop.
Wellicht heb je er wat aan.

Groetjes,
Janet

Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:40:


Bang zijn is per definitie nooit een goede combinatie. Maar het siert je dat je voor je bangheid uit komt. Op zijn minst is er een aanleg van eerlijkheid in benadering.

Nu zou een simplistisch advies kunnen zijn: laat maar door een "expert" doen, en liefst zo dat die "expert" jullie ALLEBEI, als combinatie dus, behandeld.

Mijn misschien minder simpele raad is te proberen dichter bij je paardje te komen staan, zodat je als automatisch ook niet meer bang bent. De bedoeling is toch dat jullie vriendjes worden? Dat is iets wat je toch zélf moet doen.
Maar verder weet ik daar zonder ook maar iets van jullie en jullie situatie te kennen ook niets over te tiepen.

Groeten, Egon.

Want bang zijn en een jong paard is dat wel een

Eerlijk gezegd vind ik het niet zo verstandig wanneer je bang bent om een jong en onervaren paard te gaan berijden. Sowieso zou ik gaan beginnen met grondwerk, zodat je elkaar goed leert begrijpen. Bovendien is dat erg leuk om te doen.

In ieder geval succes,
Janet

Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:40:


Ben het met de anderen eens, het is geen goede combinatie. De angst en onzekerheid die jij hebt zullen hoogst waarschijnlijk op het paard overslaan (hoe stabiel en betrouwbaar hij ook is, hij is nog steeds jong). Het is sowieso verstandig om met grondwerk een goede band op te bouwen, ookal laat je je paard dan door een deskundig iemand inrijden. Ik heb mijn paardje zelf ook zadelmak gemaakt en zelfs al een aantal keren op haar gereden, maar heb er toch een deskundige bij moeten halen. Dit omdat het zadel ging schuiven bij het opstijgen, paard vond dit niet prettig, ben er twee keer op de grond belandt en toen ontstond bij beiden onzekerheid. Gevolg: neerwaartse spiraal. Nu wordt ze door iemand verder ingereden (op NH-wijze). Deze vrouw weet wat ze doet en dat brengt ze over op mijn paard. Wanneer zij er eenmaal op kan rijden, zal ze mij en mijn paard nog begeleiden voordat we echt alleen met z'n tweetjes verder gaan. Het kan prima als je heel zeker van jezelf bent en een rustig/kalm type. Maar als je zelf al aangeeft te twijfelen en angst te hebben zou ik het niet zelf doen. Iemand die veel ervaring heeft met jonge paarden en zich gewoon rustig houdt, brengt dit over op het paard. Het paard is dus gebaat bij iemand die 'weet waar die mee bezig is' zogezegd. Ik dacht ook genoeg ervaring te hebben en te weten waar ik mee bezig was, maar nu zie ik wel degelijk dat ik het beter aan iemand over kan laten die in alle situaties rustig kan blijven. En iemand die gewend is om er ook eventueel rustig keihard af te vallen, ik ben niet zo schokbestendig hahaha

Groetjes,
Linda