Spirithorses schreef op vrijdag, 9 september 2005, 23:31:


********************
Meer voeren zou positief kunnen uitpakken in het geval wat jij bedoelt, maar het zou erg slecht kunnen uitpakken als er sprake is van EPSM (equine polysaccharide storage myopathy) omdat het dan juist nog erger zou worden.

EPSM kun je uitsluiten met een spierbiopt heb ik inmiddels begrepen.

Voorlopig kies ik dus toch maar voor "gemiddeld", met wat extraatjes erbij, totdat ik meer zekerheid heb wat de oorzaak van het probleem is: neurologisch, metabolisch of misschien toch uit de voeding.

Voor de zekerheid ga ik komende week wel over van de (lichte) kuil op hooi.

En ik ga een enzymenonderzoek laten doen. Wel giga duur, maar het geeft wel meer duidelijkheid heb ik me laten vertellen.

ilonka schreef op zaterdag, 10 september 2005, 0:12:

************************
Ja, is me ook wel opgevallen. Vandaar mijn besluit om toch over te gaan op hooi. Het valt gewoon op dat hij met erg lange tanden kuil eet, en van iemand kreeg ik een mail dat kuilvoer ook weleens in verband is gebracht met dit soort klachten. Dat risico wil ik dus uitsluiten.

**************************
Bietenpulp blieft meneer niet. Dat vindt hij meer voor Belgen.

Tandjes zijn gecontroleerd. Was eigenlijk niets mee aan de hand. Ik overweeg wel om ze voor de zekerheid toch even te laten vijlen. Je kunt nooit weten.

*******************
Hmmmmm.
Ok.

Is een nadenkertje. Dat voeren blijft een punt. Teveel of te weinig?
Een spierbiopt biedt misschien uitsluitsel over de mogelijkheid van een metabolisch probleem. Als daar niets uit komt, ga ik kiezen voor echt meer voeren. Maar ik blijf het vreemd vinden hoor, hij staat al 4 jaar (!) op een half kilootje bix per dag en wat extraatjes als muesli en mais en gerst en haver (beetje van alles). En toen reden we zelfs nog veel intensiever. Waarom zou hij er dan NU opeens te weinig aan hebben? Bovendien, hij is echt niet mager op z'n ribben. ECHT niet. Het is vooral z'n kont, z'n achterhand die invalt. Z'n flanken en zo zijn zeker niet ingevallen en z'n buik is heel gewoon, ook zeker niet te mager.

********************
Ja, nou , dat klopt wel. Wie een beetje te weinig maagzuur heeft, mag wel wat van mij lenen. Want het komt me nu m'n oren uit zo'n beetje.

*****************
Ja. Maar hij schijnt gelukkig nog niet in de war te raken van tranen in z'n oor en mensensnot op z'n neus. Hij wil eigenlijk alleen maar slapen met z'n hoofd in m'n armen. En dat ik dan een beetje over hem heen snotter vindt hij gelukkig nog niet zo erg

Bedankt voor je reactie hoor. Alle gedachtes zijn welkom. Ik probeer er samen met de DA een plaatje van te breien.

Esther schreef op zaterdag, 10 september 2005, 17:44:


Tnx... word er helemaal verlegen van... We doen het voor de paarden!!!
En ja graag, bazuin het overal rond, hoe meer mensen ervan doordrongen raken hoe het echt zit en wat de mogelijke gevaren zijn hoe beter.

Groeten,
Dorien

Peter Donck schreef op zaterdag, 10 september 2005, 0:08:

******************
Nee, heb ik al overwogen en geprobeerd. Hij wil liever rustig an, maar als ik hem in de wei laat, staat hij te hinniken. Hij wil erbij, maar liever niet actieve dingen doen.

*******************

We hebben het over een volbloed Arabier die getraind is voor de renbaan en in het bos gierend gek werd als hij niet keihard mocht galopperen.

Als die in de bak bedankt voor een rondje galop, dan is er echt wel wat aan de hand. Bovendien, die ingevallen kont is NIET normaal. Staart hangt inmiddels 99% van de tijd. Ogen staan helder, maar nek hangt moe-ig.

Nee, tis geen zomerdipje. En het bloed is sowieso ook niet goed. De DA vindt z'n pols ook niet goed, en hij hijgt wat oppervlakkig. Na 1 rondje galop staat hij nog meer te hijgen.

Zie PN ipv HN, anders doe'k alles dubbel.

Peet schreef op zaterdag, 10 september 2005, 18:24:

********************

Dat zomer- of winterdipje tjdens verharen is mij persoonlijk nooit opgevallen, maar had er wel van gehoord, dat het sommige paarden veel kracht kost.

Heb er wel aan gedacht, overwogen of dat de reden kon zijn, maar terugdenkend, ligt het startpunt al ver daarvoor.

Piet schreef op zaterdag, 10 september 2005, 17:56:


Ja jeetje... Het hoort niet te gaan bloeden o.i.d. Maar eerlijk gezegd, ik heb het ook nog nooit mogen aanschouwen. De 'wijze' heren beweren bij hoog en bij laag dat het niet schadelijk is, op geen enkele wijze, ook niet achteraf. Helaas hebben wij al heel wat slachtoffers in ons bestand zitten die het tegendeel bewijzen.
Binnenkort komt er een wat uitgebreidere presentatie van deze slachtoffers op onze site (met de nodige tegenzin ben ik de gegevens, filmpjes en foto's aan het ordenen).

Groeten,
Dorien
www.invisio.nl/antichip

HannahFroukje schreef op zaterdag, 10 september 2005, 22:12:


Kun je uitleggen wat EPSM is?

Wel slim denk ik om (dure)onderzoeken te doen, dan weet je tenminste in welke richting je kunt zoeken.

Niet dat ik je ongerust wil praten maar dit lijkt me toch echt geen zomerdipje....
Wat toch weer positief is, vind ik, is dat ie wel eet, dus zo ziek is ie dan gelukkig ook weer niet!

Sterkte ermee! Moed niet verliezen, he.

jose schreef op zaterdag, 10 september 2005, 22:40:

********************

Hier is het linkje dat ik van iemand kreeg.

http://equisearch.com/care/illness/equineneurological/EPSM110503/

Ik weet er zelf ook weinig van hoor, heb er wel al meer over gelezen, het lijkt me vrij zeldzaam en het zou wel heel toevallig zijn als hij dat net had. Maar aan de andere kant, het klinkt wel heel erg hetzelfde, vooral die "chronische" vorm. Of misschien is het iets wat er op lijkt. Misschien is het toch beter om een spierbiopt te laten onderzoeken om even een aantal dingen te kunnen uitsluiten.

Ga ik met de DA overleggen. Misschien kent zij het beter.

HannahFroukje schreef op zaterdag, 10 september 2005, 22:20:


Hallo HannahFroukje!

idee van mijn kant: is er in zijn directe omgeving gespoten met 'n herbicide of fungicide? Dus een onkruid- of een schimmeldoder? Dit is nl ook zo'n beetje de tijd waarop veel aardappelloof wordt platgespoten! Of bij de aardappelziekte: fungicide.
Dit blijft echt niet alleen op het aardappelland, het daalt, door de wind, misschien ook op jouw weiland. Dat gebeurd hier vrij regelmatig.
Hij dus dus heel goed een toxine-vergiftiging kunnen hebben....
Vandaag waren hier 3 JMT-therapeuten (Jette Begeer, Moira Zerbst en Carla Roodenrijs) en die vertelden mij nog iets: Bovis.
Ja, ik vroeg ook meteen: wat is nu weer Bovis? Nu, dat schijnt een miniscule bacterie te zijn die zo klein is dat je immuumsysteem dit niet herkent als zijnde indringer.
Maar Bovis gooit wel je hele immuumsysteem door de war en schijnt zo ook je DNA structuur te kunnen veranderen... Ik had er nog nooit van gehoord!
De reguliere geneeskunst schijnt niet in Bovis te willen geloven maar volgens verschillende therapeuten bestaat dit wel degelijk en reageren veel mensen hierop...
Nou.... weer wat geleerd.
Mijn paard bleek zeer gevoelig te zijn voor Mercury.... En dat blijkt veelvuldig in herbiciden voor te komen... Naast zijn weiland ligt aardappelland...
Ik heb al zeker 6 keer gezien dat buurmanboer/akkerbouwer aan het spuiten was...

Verder hoorde ik dat Carla gisteren toevallig ook een paard behandeld heeft!
Een paard wat na 1 uur rijden al een flinke spierverzuring had.... Ze zei wel dat dit paard na het rijden meteen op stal gezet was... Anyhow: ook Carla heeft de moeite genomen om dit dier te behandelen en is benieuwd naar de resultaten!

Misschien is het voor jou ook een idee waar je wat mee kunt... in de lijst op www.allergie-weg.nl kun je alle therapeuten vinden... Er zitten er in Apeldoorn ook een paar... misschien dat die eens willen kijken?
Of dat je zelf eens contact opneemt met Moira?

Sukses!

Wil.

ilonka schreef op zaterdag, 10 september 2005, 0:12:

Even een andere gedachten.

Spierafbraak ken ik wel, maar dan van paarden waar een blokkade ontstaan is in de rug. Hierdoor kon het paard niet de spieren achter de blokkade gebruiken en daardoor zag je die spieren steeds verder weg trekken.

Ga is met je hand over haar hele lichaam en voel of er koude of juist warmte plekken zijn. Warmte plekken betekent dat het paard daar over activiteit heeft in de organen gewrichten enz(licht aan de plek) en koude plekken zijn omdat het paard geheel geen activiteit meer heeft op die plek. Vaak oorzaak blokkade net voor die plek.

Piet schreef op zaterdag, 10 september 2005, 19:59:


Ik schrijf op een héél beperkt aantal topics en dan nog met inderdaad voorspelbaar resultaat. Ook op het door jou vermelde topic heb ik gisteren gereageerd; met voorspelbaar resultaat: ik lieg, want het kan niet

Het meest trieste is dat het meerendeel zó weinig weet dat ze niet eens weten dát ze niets weten en niet meer wíllen weten. 'Andere' geluiden zijn dan bedreigend voor je zekerheden en kun je beter agressief benaderen.

Overigens is de 'ja maar'-houding op Bokt niet beperkt tot Bokt en kom je overal, ook hier, tegen.
Ook hier is de blik niet altijd open en zijn er legio voorbeelden van het gedrag dat jij schildert.
Het betreft op alle forums mensen. Mensen met hooguit een verschillend referentiekader, verschillende opvattingen en verder eenzelfde skala aan menselijke gedragingen

Coralie van W schreef op woensdag, 7 september 2005, 21:44:


Het gaat goed vooruit met mijn kreupele oude Haf! Ik geef Echinaceadruppeltjes en (Californische Bachremedie) 'selfheal'. En ik smeer regelmatig in met arnicazalf. Plus veel beweging geven (gisteren zelfs weer gedraafd met rijden).
Kreupelen doet ze nog wel een beetje, maar al VEEL minder!
Dus voorlopig nog even geen sokken aan... Kijken of het zo al goed gaat komen.
Groet,
Coralie

Piet schreef op zaterdag, 10 september 2005, 20:22:


Piet dit stelt me best telleur.geen aanval ofzo hoor.gezonde interesse.
Ik denk, vind ik geen voldoende antwoord.
Ik vernam op onze curus dat jij ook een cursus praktijk gaat opzetten dan moet jij over deze dingen toch duidelijk een advies kunnen stellen.
Dat het een gezonde hoef is oke daar kan ik best inkomen, iemand met een kleine en een grote voet heeft daar op zich ook geen last van.
Maar stel dat die daardooor gaat lopen alsof zijn 1 been langer is als het andere dan moet daar toch duidleijk iets aan gedaan worden .
Of hij krijgt het gegarandeerd in zijn rug.
En je kunt wel zeggen als je een veulen koopt dan kun je er eventueel nog iets aan veranderen maar als je een ouder paard koopt zit je er wel mee he.
En als dan de veearts zegt bij de keuring van de aankoop van het paard mits je het oplost met ijzers hoeft er geen probleem te zijn.
Ikzelf als leek ga voor het voordeel van de twijfel het is immers een veearts die het zegt.
Met in gedachte hoe zouden ze het oplossen bij natuurlijk hoefbekappen?
hetzelfde met een bokvoetje als je deze hetzelfde bekapt als een normale hoef krijgt hij hier dan problemen mee?

Feyona schreef op zaterdag, 10 september 2005, 17:04:


mijne blijven gewoon waar ze zijn....mijn ene merrie komt van de grote vlaktes "in het wild" uit Ierland,ze is niets anders gewoon,mijn andere deed in het begin echt geschift bij onweer,maar ondertussen maakt ze er ook niets meer van.Ze hebben wel een schuilhok,en als het erg regent gaan ze daar ook altijd zelf gaan onder staan,t'is zo'n container,ze staan er nooit in,buiten als het heel erg regent.....vind ik ongelooflijk slim van ze

eamonn schreef op zondag, 11 september 2005, 12:31:


Hallo,

bij een veulentje moet je de drie maal drie regel toepassen. Dat wil zeggen: eerste controle op 3 dagen: indien fout dan wordt dat meestal operatief werk, in dien OK, dan controle op 3 weken. Nu een fout? Meestal hoefverzorgerwerk. Ondertussen elke 3 weken controleren en desnoods bekappen, maar in de minimumversie: voorzichtig raspen! Op 3 maanden weer controle, maar dan kijk je naar de evolutie. Indien alles goed evolueert, volstaat het om te blijven voorzichtig raspen en alle komt goed. Soms gaat het te traag en dan moet je rigoureuzer tewerk gaan, soms een teenextensie oplijmen. Hangt af van geval tot geval.
Je kan een foute benenstand in principe aanpassen tot de kraakbeenderen verhard zijn. Dat is afhankelijk van gewricht tot gewricht en heeft te maken met het sluiten van de groeischijven. Dus dat is meestal geen werk voor iemand die eventjes ooit een hoef heeft leren raspen.
MAAR!!! Je gaat me nu toch niet vertellen dat een dierenarts je aangeraden heeft een veulentje met Franse stand te behandelen? Tenzij je veulen verschrikkelijk Frans staat. Maar normaal gezien komt het Frans staan door een smalle borst. Je veulen zal breder worden in de borst en het Frans zal normaal worden.
Als je zo'n veulen met licht Franse stand in "normaal" zet, dan groeit het beestje nog, wordt zijn borst breder en staat het toontredend. Ondertussen sluiten deze groeischijven en dan heb je het pas goed verknald. Kijk dus maar uit met Franse standen aanpassen bij veulentjes.
Een bokvoetje moet je wel grondig aanpakken, en één scheef voetje ook. Dan moet je je gezond verstand laten werken en met een beetje biomechanica in het achterhoofd, kom je er wel. Het gaat e rom om één kant lager te zetten, zodat het voetje rond zijn as draait en dan het bovenstaande gewricht mee doet draaien in de juiste richting.
Maar als je het niet zeker weet, pruts daar niet zelf aan. Eenmaal je de techniek doorhebt, dan stelt het niets voor.

En of dat nu natuurlijk wordt bekapt of op de klassieke manier, dat maakt niet veel uit. Ik weet wel dat veulentjes altijd op hun draagrand lopen: dus volledig tegen het hoefnatuurlijk principe. Waar sta ja dan? Denkt zo'n paardje: " oh ja, vanaf volgende week moet ik natuurlijk lopen" ? Het basisprincipe is dat de voetjes gelijk zijn qua vorm en stand, dat ze niet te fel afwijken van het "normale" (alhoewel de helft van de paarden in Europa niet voldoen aan het "normale") en dat er geen foute belasting ontstaat en de gewrichten.

Als je zo'n scheef staand veulentje kunt recht krijgen tegen zijn één jaar, dan ben je geslaagd in je werk. In principe kan je daar nog een jaar uitstel voor krijgen, maar vanaf dan wordt het steeds moeilijker of moet je drastisch ingrijpen met schoenen en ijzers en wiggen. Die hoef je niet te nagelen, maar vooral te lijmen.

Problemen oplossen met ijzers, kan nuttig zijn. Maar of je problemen bij een ouder paard nu wil oplossen met ijzers of via natuurlijk bekappen: het enige wat je zal bekomen is een paard dat nu pas veel pijn zal hebben door een andere belasting in zijn gewricht. Zodra een paard drie-vier jaar oud is, is het te laat om nog te willen veranderen.

Was dat een antwoord op je vraag?

Groeten
Rik