Dit bericht van Piet op PN FB moet hier ook staan vind ik:

"Goed Nieuws!!!! Zarra - wie kent haar niet- gaat binnenkort naar haar eigen huis. De ontstekingen in de kroonrand zijn genezen, de AB is gestopt , de veearts is onder de indruk van haar herstel en van de nieuwe groei van de voeten en het werk van Anne. Daisy heeft de basiscursus gevolgd, is dus ook op de hoogte van hoe een voet er uit moet zien, kan- als ze wil- op termijn het werk van Anne overnemen, die al aan het mopperen was dat ze niet meer wou gaan liggen met het bekappen, want was zo veel makkelijker wink-emoticon....dus.... er is weer toekomst voor Zarra!! Verder ben ik zo onbescheiden te geloven dat het gesprek van 3,5 uur, wat ik samen met Anne mocht voeren met "Merelbeke" tot iets positiefs aan het leiden is, want zondag komt paard nummer 2 voor een zelfde behandeling uit de kliniek. Dit keer mèt toestemming en uit positieve overwegingen. Is dat mooi, of is dat mooi??"

Dani62 schreef op woensdag 6 mei 2015, 15:00:


Dank voor het delen Dani. Zeker mooi nieuws voor Zarra.

Heeft paard nr 2 ook al dezelfde ellende gehad als Zarra? Of was "de behandeling" van de kliniek nog niet zo rigoreus?
Durven de heren artsen/bekappers daar niet zelf de juiste behandeling te geven, al was het maar onder begeleiding van Piet en/of Anne?

Piet, kom eens op het forum voor antwoorden a.u.b.

Dilemma dilemma...
Mijn 13 jarige quarterruin heeft probleemhoeven. Voor insiders: ik heb samen met Ingrid v.d. Oever op stal gestaan. Zij heeft altijd altijd de hoeven van mijn paard gedaan. Altijd na het (nb-)bekappen liep hij supergevoelig. Dat herstelde, en tegen de tijd dat ze hem weer bekapte, liep hij weer goed, behalve op het erf met kleine steentjes, daarop heeft hij nooit goed gelopen. Voor buitenritten, en als hij erg gevoelig liep/loopt, heeft hij schoenen.
Zoals jullie weten, is Ingrid er niet meer. Nog op aanraden van Ingrid, heb ik een alom gewaardeerd nb-bekapster gevraagd, mijn paarden weer eens goed onder handen te nemen. Ze werden dus eigenlijk op dezelfde manier bekapt als altijd. Steunsels zo ver als mogelijk verwijderd, mooi teruggevijld en afgerond. Zoals verwacht...de eerste week verliep weer vervelend, waarna het verbeterde, maar die rotsteentjes....
Sinds januari staan de paardjes nu op een pensionstal. Het beste dat ik in de buurt kon vinden. Maar jullie voelen hem al aankomen.. mijn paarden zijn verschrikkelijk zielig", vooral de 13-jarige, want als hij op steentjes loopt, zwikt hij en heeft "heel erge pijn". (dit even tussen "... dit is wat me verteld wordt).
Hij "MOET op ijzers, want dit kan ik hem niet aandoen". Eigenlijk gebeurt dit alleen tijdens het binnen en buitenzetten. Alle andere momenten gaat de schoenen aan. Behalve bij het rijden in de bak.
Gisteravond liep ik na het rijden in de bak langs de hoefsmid van de pensionhoudster, toen, ja hoor, paardlief op een steentje trapte en even flink doorknikte. (Op het pad dat hij normaal redelijk steenvrij neemt, stond de auto van de hoefsmid... . Het heeft nog geen 2 seconden geduurd voordat hij uitriep: "ZOOO...dat ziet er ernstig uit!!". En ja hoor, daar gingen we weer. Ik moest me weer verdedigen... GEEN IJZERS nee. Gepikeerd draaide hij zich om: "Your game" ...en negeerde me vervolgens, draaide weer terug naar zijn rookwolken (sigaar en schroeiwalmen).
En ergens..heel diep vanbinnen...voelde ik het stiekem wel...mijn paardje heeft inderdaad op dat moment even pijn. En ik kan er niets aan doen. Want hij heeft nu eenmaal van nature dunne zolen. Hij is altijd netjes bekapt en bijgehouden, steunsels zijn heel minutieus bijgehouden. Maar de zool blijft zoals hij is, dun en gevoelig. Ik vroeg het laatst nog aan de heel ervaren bekapster, zou het ooit in de toekomst zo verbeteren, dat ik schoenvrij zou kunnen buitenrijden. Ook zij vermoedde van niet.
Kan het kwaad, als ik dit zo handhaaf? Hij zal zich af en toe best "kneuzen"...en heel veel bekapervaring heb zelf niet. Ja, binnenkort een cursus, als ik daar eindelijk gelegenheid voor heb...
Mijn vraag is dus, kan ik hem ijzervrij laten, ook al loopt hij voorzichtig dagelijks over steentjes?

RadicalM schreef op woensdag 6 mei 2015, 15:31:


Twee vragen:
1. Loopt hij op zijn thuisplaats regelmatig op het harde?
Want mijn ervaring is, dat gevoelige hoeven pas echt sterk worden wanneer ze dagelijks op harde ondergrond moeten lopen.
2. Heeft jouw bekapper ooit geprobeerd om de hoefwand iets langer te laten bij het bekappen? (Een paar mm, meer niet..) Zeker wanneer je de hoeven zelf gaat bijhouden waardoor je ze vaker onder handen kunt nemen, is het een optie om de hoefwand van zulke gevoelige hoeven iets langer te laten. Wel de kwartierboogjes en de tonen steeds goed bijwerken.

Als je aan het werk gaat, of gaat wandelen zou ik voor hoefschoenen opteren.

Coralie schreef op woensdag 6 mei 2015, 16:29:


Helemaal waar. En dan nog kan het een tijd duren. Maar het komt!

In het weekend zag ik op Een in het programma: de zoo - achter de schermen, een reportage van een zebra die bekapt moest worden.
Ik keek vol verbazing naar het bekappen zelf, vooral het deel " tot er een puntje bloed zichtbaar is". Hij leek me een blokvoetje te hebben en misschien zijn zebrahoeven anders, daar durf ik me niet over uitspreken.

http://www.een.be/programmas/de-zoo-achter-de-schermen/hoefsmid-van-de-zoo

Maar wat ik me vooral afvroeg is of zebra's niet te clickertrainen zijn?
Dit dier wordt dus verdoofd en dus liggend bekapt. Een narcose is toch altijd een risico.
Ik zag al reportages van olifanten in dierentuinen die hun voeten clickerend lieten doen, zelfs kippen en konijnen en roofdieren zijn te clickeren.
Waarom zou het met zebra's niet kunnen???

leuk he, hihihihi ik heb hetzelf ook

geen ijzers,natuurlijk niet. trap je zelf wel eens op een steentje? au en het leven gaat gewoon verder hoor. Maar de pijn door hoefijzers raak je niet zo makkelijk kwijt. Ik zou liever niet in zo'n omgeving komen met al die ijzervreter. Zoek een leuke plek voor je paard (en jezelf) bv met paddock paradis waar je paard betere hoeven krijgt door een betere ondergrond.