cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:


Hoi Cyta,

Steigeren is een rotte en een gevaarlijke eigenschap. Zowel op de begane grond als in het zadel. Steigeren is de hevigste vorm van verzet dit er is, de ultieme weigering om voorwaarts te gaan. Bij hengsten gaat die veelal om machtsvertoon. Hij is zijn plaatsje in de rangorde aan het zoeken, en hij wil zich boven jou zetten. En het lukt hem al aardig ook, en dat weet die. Maar als je dit laat escaleren, dan is de volgende stap zich niet meer laten aanraken, en de daarop vervolgens wordt die de schrik van de weide en het volgende punt op de agenda jou uit de paddock jagen. Nu komt het erop aan om juist en vooral zelfzeker te handelen. Want een paard voelt jouw angsten, stemmingen feilloos aan. Ben je nerveus, gespannen of vrolijk, ze weten het. Zelfs als je onzeker bent uit zich dat in de manier waarop je de andere handelingen doet in de stal zoals voederen, het paard borstelen, je stem, je manier van lopen en je lichaamshouding. Nu zullen er onder jullie zijn die zeggen dat dit onzin is. Maar als iemand onzeker is rond een paard, dat vertaald zich meestal op het gedrag van het paard. Het heeft geen zin om hem ineens te gaan vastgraaien, want daar bereik je niks mee, evenmin met geweld. HIj is nu dingen aan het verwerken in zijn geest en ze een plaats aan het geven. Ga met hem mee in zijn denken en ga iedere keer als je ziet dat iets niet werkt een stap terug. Je hebt nu problemen met hem aan de hand te leiden. Leer hem dat dan eerst. Terug naar nul. Begin met het aller grondbeginsel van het grondwerk. Bepaal jouw plaats in de kudde. Gooi jezelf op als een geloofwaardige leider. Dit door gebruik van lichaamstaal. Als dit lukt, moet je zorgen dat je weer een stapje verder gaat. Dat kan dan zijn hem overal kunnen aanraken zonder dat die onozel gaat doen of wegloopt. Dan leer je hem wijken voor druk enz ... enz... En dan nog kan het zijn dat je weer een stapje terug moet zetten. Een paard is heel zijn leven bezig om strijd te leveren om een stap hoger op de sociale ladder te komen. Dus ook een stapje hoger dan jij. En geloof me dat doen ze met momenten op zo'n subtiele manier dat de gewone doorsnee mens daar nogeeneens iets van merkt. Dan kan het weer zijn dat je denkt dat hij even stabiliseert en niks bijleert. Kan ook, maar dan heb je geduld nodig. HIj is al de indrukken van vorige keer aan het verwerken en een plaats aan het geven. Misschien ook een manier aan het bedenken om er vanonder te komen of om er mee om te gaan. Onthoud ook heel goed ! Zet je paard altijd met een positieve ervaring op de weide ! Je kan beter 10 minuten werken en die goed beëindigen, dan 20 minuten aan een stuk liggen klooien en hem dan wegzetten. Stop als het goed gaat, beloon hem en zet hem op de weide. Niet van oh, het gaat nu goed, we doen nog een uurtje voort. Nee, het is goed geweest, je mag terug naar je makkers. Nu geef je het paard iets positief om over te denken. Neem wat je paard je te geven heeft, en werk daar mee. 1 Step at a time, ga met hem mee in zijn denken ... Wat je ook doet, wees steeds geloofwaardig.
Leuke dieren he ? Ik vind ze in ieder geval fantastisch.

Groetjes,

Sabrina

jo schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 20:41:


beste jo, het gaat over 1 speciale sloot. ik heb het benadert van beide kanten, probeerde ook achteruit te gaan (vanaf de grond natuurlijk). ook een stukjie links en rechts. ALS ze een beweging maakt is het achteruit maar ze vecht niet tegen ook is ze niet bang. ik snap het echt niet. de sloot is een 'shortcut' en is erg handig op weg naar huis.

sue garritsen schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 21:03:


Pas had ik het over gevoelig zijn voor sferen en onzichtbare dingen.
Frans reageerde daarop over gevoelig zijn voor electische straling.

Er zal vast wel iets zijn uitgerekend op dat plekje.

Ik zou het een tijdje laten rusten of met andere paarden voorop.

hallo, ik las op de site van paard natuurlijk over de curcus van Savvy systems - het partnership level 1. is dit het juiste begin? wie weet hoe ik het lesmateriaal kan bestellen en wat het kost? groetjes ilse

Half december hebben wij de ijzers onder onze Haflingers weg laten halen. Ik heb altijd begrepen dat hoeven breder worden zonder ijzers, nu hoorde ik laast dat hoeven juist smaller worden. Wie heeft hiermee ervaring.
En als ze breder worden hoelang moet ik dan wachten voor dat ik hoefschoenen kan laten aanmeten.

Sabrina Adams schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 20:58:


Mooi - theoretisch - verhaal .. daar kan een mens het mee eens zijn. Alleen mijn standpunt is: als je dit allemaal niet 'weet' en in praktijk kan brengen, dan moet je geen hengst hebben. Als deze éénjarige hengst al zo duidelijk zijn plek wil innemen dan is er maar één probaat middel: hem op z'n plek wijzen. Daar heb je ervaring, uitstraling en zekerheid voor nodig. Een dominante hengst gaat niet 'in overleg' - die pakt z'n plek no matter what. Als mens kun je twee kanten op: de hengst overlaten aan iemand met verstand van zaken en trefzeker optreden, of de hengstenketting eraan. Beter één keer een tik dan maandenlang dooretteren met alle risico's van dien. Want iemand die niet corrigerend kan optreden zorgt uiteindelijk voor een onhandelbaar, onopgevoed paard. Met einddoel de slager. Zachtheid, geduld, liefde, weet ik veel allemaal mooi, maar een gat in je kop of erger, da's ook zo wat..

Marianne

PS: Voordat iedereen weer in de gordijnen gaat over mijn 'bruutheid': als het toch allemaal wat 'liever' moet ( en daar ben ik altijd vóór) waarom zegt dan niemand iets over het leuke fotootje van ene Ivanhoe op Hoef-Natuurlijk? Ik geef liever m'n hengst één keer een duidelijke terechtwijzing, dan dat ik m'n paard dag in dag uit met een mexicaanse neusriem ga rijden. Maar dat is de dames en heren 'natuurlijk' nog niet opgevallen?

Na een jaartje of tien heb ik nog het juiste zadel voor mij en mijn Ijslander niet gevonden. Dus nu overweeg ik een boomloze variant.

Wie heeft ervaring in het rijden op ijslanders met een boomloos zadel, met een diddipad, met een topreiter zadelpad of met een ander boomloos zadel ?

Wat zijn voor- en nadelen van de een en de ander? Een barefootzadel heeft bijv. een pad eronder waardoor de ruggewervelkolom van het paard vrijligt. Heeft een diddipad of topreiterpad dat ook?

Moniek

Marianne schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 22:38:


Owww, zeker wel opgevallen...maar tja...na aanleiding van de vorige aanvaringen betreffende een foto....

met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:


Tja, na alle reacties gelezen te hebben over kettingen en zo....
Ik ben absoluut tegen geweld, die ketting zie ik dus al helemaal niet zitten.
Nmm. maak je het zo alleen maar erger.
Je krijgt een paard dat uit angst alles zal gaan doen of een paard die zich overal tegen gaat verzetten wat jij graag zou willen.
Zeker, veel paarden kunnen en zullen gaan luisteren hoor met een ketting over zijn neus....
Maar vroeg of laat komt i je een keer tegen, dan zal hij je laten zien hoe hij daar over denkt...

Als ik kijk naar de leeftijd van dit beestje...zou het niet gewoon kunnen zijn dat dit 1 jarig paardje hartstikke blij is dat i eindelijk uit die paar vierkante meter stal weg mag...gewoon vrolijk zijn dus?

Zet hem buiten, laat hem buiten...desnoods in de rijbak en nog wel met deken natuurlijk als het paard geen wintervacht heeft.
Sluit hem niet op, dat is waarschijnlijk zijn toekomst al als hij hengst blijft en zo´n gedrag vertoond.
Doe de dingen als aan de hand lopen gewoon in de wei, leer het hem daar op een vriendelijke manier.
Ga je met die kettingen aan de gang...dikke kans dat je straks een uur loopt te rennen achter je paard om hem uit de wei te krijgen.
Die zal dan echt niet meer graag en vrijwillig bij je komen.
Zo bouw je in mijn ogen geen vertrouwen in de mens op voor een paard.
Belonen voor goed gedrag...fout gedrag negeren.
Kijk eens naar de clicker methode....ook daarmee kan je een hoop bereiken!
Durf je het niet aan? vraag dan hulp van een ander die dit wel kan!
Succes

Gr. Nick Altena
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:


Het blijkt alweer dat we dit heel verschillend kunnen lezen; ik lees eruit dat een hengstveulen gewoon dolblij is uit de kerker te mogen, en hoognodig emotie en energie kwijt moet.
Mij lijkt dat op voorhand niet speciaal gecorrelleerd met het hengst-zijn, en dat alleen het woord "hengst" alweer diverse geesten op tilt doet springen.


Je had dit het best aan kunnen pakken door zo'n baby niet op te sluiten. In toekomende tijd zou je het beter aanpakken nmm met een adres zoeken waar beter aan zijn natuurlijke behoeften tegemoetgekomen wordt.
Maar "hij is niet van jou", schrijf je... in dat geval zou IK mijn handen ervan afhouden, omdat ik niet met de logische narigheden wil opgescheept zitten. Een kwestie van eigen keus dus, net zoiets als wel of geen grote hond willen op een kamertje 4 hoog in de grote stad.


Uiteraard laat hij zich niet graag pakken, als dat voor hem wederopsluiting betekent! Het geheel lijkt me vrij eenduidig.

Wat enkele andere commentaren betreft: jullie barbaarse gewoonten doen me keer op keer griezelen. En wellicht is dat goed; zo onthoud ik prima waarom ik al zo lang niet met "hippische omgangsvormen" overweg kan.
Nog nooit van mijn levensdagen heb ik een van mijn hengsten (incl. volwassen "stand"hengst regelrecht uit de natuurbeheer-begrazing) met een ketting over de neus af hoeven rossen, en het gaat hier maar om een veultje hoor!
En wat bereik je dan met de voorgestelde tortuur? Angst? Haat? Vervolgens angst-agressie? Op "respect" hoeft je via deze weg echt niet te rekenen, en zo onstaat de spiraal van wederzijdse angstneurosen waar zelfs een Parelli ("sta een hengst niet in de weg") mee te kampen heeft, en meent dat je om met een hengst om te gaan toch wel een uitzonderlijke portie "savvy" moet bezitten.

Groeten, Egon

steef schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 22:14:


Hallo Steef
Dit breeder worden gebeurd wel...de hoef krijgt ruimte..maar daar gaat wel even over heen natuurlijk, das niet in een maand gebeurd.
Ik heb nog nooit mee gemaakt dat hoeven smaller worden van wegen het verwijderen van ijzers! maar loop pas zon 30 jaar tussen de paarden en leer nog elke dag hoor.
De hoefschoenen zie ik niet als vervanging van een ijzer.
Het is een tijdelijke oplossing voor als het paard erg gevoelig loopt.
I
Je zal zien dat door toch regelmatig over harde ondergrond te laten lopen de hoeven zo hard worden dat ze niet meer nodig zijn.
Zou je paard niet op harde ondergrond lopen en steeds die schoen aan hebben dan kan dat erg lang duren.

Ik vraag me dan ook af hoe lang een schoen passend is.
De Smit schoenen worden passend gemaakt ...passend op dat moment!.
Maar ik begrijp dat er mensen zijn die deze zelfde schoenen na een jaar nog steeds gebruiken...lijkt mij niet helemaal kloppen?
Maar goed, ik heb geen ervaring met die dingen dus...

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.