Sabrina Adams schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 20:58:


Mooi - theoretisch - verhaal .. daar kan een mens het mee eens zijn. Alleen mijn standpunt is: als je dit allemaal niet 'weet' en in praktijk kan brengen, dan moet je geen hengst hebben. Als deze éénjarige hengst al zo duidelijk zijn plek wil innemen dan is er maar één probaat middel: hem op z'n plek wijzen. Daar heb je ervaring, uitstraling en zekerheid voor nodig. Een dominante hengst gaat niet 'in overleg' - die pakt z'n plek no matter what. Als mens kun je twee kanten op: de hengst overlaten aan iemand met verstand van zaken en trefzeker optreden, of de hengstenketting eraan. Beter één keer een tik dan maandenlang dooretteren met alle risico's van dien. Want iemand die niet corrigerend kan optreden zorgt uiteindelijk voor een onhandelbaar, onopgevoed paard. Met einddoel de slager. Zachtheid, geduld, liefde, weet ik veel allemaal mooi, maar een gat in je kop of erger, da's ook zo wat..

Marianne

PS: Voordat iedereen weer in de gordijnen gaat over mijn 'bruutheid': als het toch allemaal wat 'liever' moet ( en daar ben ik altijd vóór) waarom zegt dan niemand iets over het leuke fotootje van ene Ivanhoe op Hoef-Natuurlijk? Ik geef liever m'n hengst één keer een duidelijke terechtwijzing, dan dat ik m'n paard dag in dag uit met een mexicaanse neusriem ga rijden. Maar dat is de dames en heren 'natuurlijk' nog niet opgevallen?

Marianne schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 22:38:


Owww, zeker wel opgevallen...maar tja...na aanleiding van de vorige aanvaringen betreffende een foto....

met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:


Tja, na alle reacties gelezen te hebben over kettingen en zo....
Ik ben absoluut tegen geweld, die ketting zie ik dus al helemaal niet zitten.
Nmm. maak je het zo alleen maar erger.
Je krijgt een paard dat uit angst alles zal gaan doen of een paard die zich overal tegen gaat verzetten wat jij graag zou willen.
Zeker, veel paarden kunnen en zullen gaan luisteren hoor met een ketting over zijn neus....
Maar vroeg of laat komt i je een keer tegen, dan zal hij je laten zien hoe hij daar over denkt...

Als ik kijk naar de leeftijd van dit beestje...zou het niet gewoon kunnen zijn dat dit 1 jarig paardje hartstikke blij is dat i eindelijk uit die paar vierkante meter stal weg mag...gewoon vrolijk zijn dus?

Zet hem buiten, laat hem buiten...desnoods in de rijbak en nog wel met deken natuurlijk als het paard geen wintervacht heeft.
Sluit hem niet op, dat is waarschijnlijk zijn toekomst al als hij hengst blijft en zo´n gedrag vertoond.
Doe de dingen als aan de hand lopen gewoon in de wei, leer het hem daar op een vriendelijke manier.
Ga je met die kettingen aan de gang...dikke kans dat je straks een uur loopt te rennen achter je paard om hem uit de wei te krijgen.
Die zal dan echt niet meer graag en vrijwillig bij je komen.
Zo bouw je in mijn ogen geen vertrouwen in de mens op voor een paard.
Belonen voor goed gedrag...fout gedrag negeren.
Kijk eens naar de clicker methode....ook daarmee kan je een hoop bereiken!
Durf je het niet aan? vraag dan hulp van een ander die dit wel kan!
Succes

Gr. Nick Altena
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:


Het blijkt alweer dat we dit heel verschillend kunnen lezen; ik lees eruit dat een hengstveulen gewoon dolblij is uit de kerker te mogen, en hoognodig emotie en energie kwijt moet.
Mij lijkt dat op voorhand niet speciaal gecorrelleerd met het hengst-zijn, en dat alleen het woord "hengst" alweer diverse geesten op tilt doet springen.


Je had dit het best aan kunnen pakken door zo'n baby niet op te sluiten. In toekomende tijd zou je het beter aanpakken nmm met een adres zoeken waar beter aan zijn natuurlijke behoeften tegemoetgekomen wordt.
Maar "hij is niet van jou", schrijf je... in dat geval zou IK mijn handen ervan afhouden, omdat ik niet met de logische narigheden wil opgescheept zitten. Een kwestie van eigen keus dus, net zoiets als wel of geen grote hond willen op een kamertje 4 hoog in de grote stad.


Uiteraard laat hij zich niet graag pakken, als dat voor hem wederopsluiting betekent! Het geheel lijkt me vrij eenduidig.

Wat enkele andere commentaren betreft: jullie barbaarse gewoonten doen me keer op keer griezelen. En wellicht is dat goed; zo onthoud ik prima waarom ik al zo lang niet met "hippische omgangsvormen" overweg kan.
Nog nooit van mijn levensdagen heb ik een van mijn hengsten (incl. volwassen "stand"hengst regelrecht uit de natuurbeheer-begrazing) met een ketting over de neus af hoeven rossen, en het gaat hier maar om een veultje hoor!
En wat bereik je dan met de voorgestelde tortuur? Angst? Haat? Vervolgens angst-agressie? Op "respect" hoeft je via deze weg echt niet te rekenen, en zo onstaat de spiraal van wederzijdse angstneurosen waar zelfs een Parelli ("sta een hengst niet in de weg") mee te kampen heeft, en meent dat je om met een hengst om te gaan toch wel een uitzonderlijke portie "savvy" moet bezitten.

Groeten, Egon

Marianne schreef:

Hoi Marianne, ja daar heb je gelijk in !!!!
Even een paar vragen en opmerkingen daarover om de mensen hier aan het meedenken te krijgen:

Ik neem aan dat een neusriem bedoeld is om het paard met bit te verhinderen zijn mond te openen en zich zodoende aan de hulpen van de ruiter te onttrekken.

In dat licht bezien vraag ik mij dan ook af wat het verschil is tussen een engelse en een mexicaanse neusriem.
Als de ruiter met bit rijdt en zijn hulpen zijn niet subtiel vind ik het weer een typisch geval van symptoombestrijding: dwz : we snoeren de mond dicht zodat het bit beter kan inwerken......en je verhult zo een onrustige ruiterhand !!!!

Bij ieder paard waar ik kom en waar de ruiter met bit rijdt (wenst te rijden) is het eerste wat ik doe de neusriem eraf slopen. Dat de ruiter dan maar eerst leert subtiele hulpen te geven en niet te rukken en trekken.....
Een paard dat zijn mond opent geeft iets aan : te harde ruiterhulpen, te scherp bit, pijnlijke anden enz....

Het enige verschil wat ik kan zien is dat de mexicaanse neusriem hoger zit dan de engelse, wellicht zitten op die plek bepaalde drukpunten?

Ik haat die dingen, ze verhinderen het paard in zijn vrijheid van reageren.
Die neusriemen worden veel en veel te strak aangegespt, en zit ie te laag (engelse neusriem) kan het paard niet fatsoenlijk ademen.
Hoe kun je op een natuurlijke manier bezig zijn terwijl je je paard zo afknelt en dwangmatig forceert????

Groet, Pien

ps Marianne vertel eens : hoe gaat het met Paulie en met jou?
Wat heb je nu besloten?

e m kraak schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:22:


Zo komt er weer wat leven in de brouwerij en kan een ieder z'n zegje weer eens doen! Maar Egon, natuurlijk heb je gelijk - een hengstenketting hoort natuurlijk niet bij een veulen . En een eenjarige moet natuurlijk lekker buiten kunnen dollen om de energie kwijt te raken. Mijn hoofdpunt ligt bij het corrigerend kunnen optreden: als je dat niet kunt dan moet je, zoals ik al schreef, geen hengst hebben. En dat 'corrigeren' in mijn ogen niet betekent dat het ijzerwerk er aan te pas moet komen, moge duidelijk zijn.
Maar laten we niet al te flauw doen over hippische tortuur.. paarden zijn ook 'hard' met elkaar en bakenen eigen grenzen af. Met keiharde hoeven of een goed geplaatste knauw van de tanden. Misschien beschik jij als mens over de juiste kwaliteiten om met een hengst te kunnen omgaan. Of heb je gewoon mazzel met brave hengsten. Maar ik blijf zeggen - en dat geldt meer in het algemeen dan in dit specifieke geval, beter één keer een duidelijke correctie, dan het paard zo uit de hand te laten lopen dat hij niet meer te beheersen is. Want dan maakt de zachte heelmeester een stinkende wond: een paard dat zwaar aangepakt wordt, door de meeste ruiters niet bereden kan worden en uiteindelijk met het predikaat 'moeilijk paard' naar de slager gaat, of dag in dag uit door 'flinke' baasjes onnodig hard aangepakt wordt.

Maar okay, genoeg theorie. Nu de praktijk: Stel jij hebt zo'n hengst - die met dreigend gebaar , hoofd laag, oren plat op je af komt stormen. En vlak voor je( als je niet al weggehold bent voor het aanstormend gevaar) op de achterbenen gaat en een flink met de voorbenen naar je uithaalt. Vertel mij hoe je dat aanpakt!
Marianne :)

Spirithorses schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:33:


Goedzo Pien, slopen die boel.. zou ik ook doen! Laat ze maar leren rijden zonder al dat inwerktuig.
Ik denk dat jij niet de engelse neusriem bedoelt ( want die zit hoog en werkt het minste in) maar de lage, of hannoveraanse neusriem. Die laatste ligt laag op het neusbeen en werkt nog sterker in. Het wordt dan ook wel een 'africhtingsneusroem genoemd..). Maar wat je in alle waarschijnlijkheid bedoelt is dat vervloekte sperriempje dat de mond dicht snoert! Walgelijk - ik snap niet dat iemand daar nog mee rijdt. Het is ooit 'in' geraakt omdat b.v. in de dressuur het minpunten oplevert als je paard de mond open doet ( verzet? denk de jury dan) of erger nog, de tong uit de mond laat hangen. Om dat te voorkomen, zijn die krengen uitgevonden. Ik sloop ze er altijd meteen af, of maak ze zodanig los dat het geen enkele invloed kan hebben.
De mexicaanse neusriem werkt op twee fronten: hoog én laag, dus dubbel-op. Wordt vooral door springruiters gebruikt die felle paarden hebben, die kort op de wending gezet moeten worden.
Voor een gewone ruiter: weggooien die handel. De 'vrije' neus is schijn-vrijheid.

Over Pauli schrijf ik morgen. Ze staat in Duitsland!

Marianne

Marianne schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:15:


Ach, als Westernruiter houd ik mij niet bezig met allerlei neusriemen alhoewel 'men' binnen de westernwereld ook de "mouthcloser" kent, (de naam zegt het al).
Maar deze wordt nooit strak vastgemaakt. Ik vraag me dan ook af waarom het mouthclosers worden genoemd......

Maar goed, ik wil de westerners niet vrijpleiten hoor, die gebruiken kinkettingen als standaard hulpmiddelen, om het bit beter te laten inwerken. Wijs ik net zo goed af!!!!

Wat de engelse, hannoveraanse, of mexicaanse neusriem betreft : Zouden er nu lezers zijn die hier nooit eerder bewust over nagedacht hadden ("tja, mijn vriendin gebruikt dat ook") en dat ding er morgen toch maar afhalen?
Ik krijg zowiezo vaak de opmerking "Ow. kan het dan ook zonder"?
Of : "Trek ik nu het bit niet door de mond?"....... Grr


Toch? Ik ben benieuwd, ik denk vaak aan jullie....

Groet, Pien

Marianne schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:15:


Ja marianne, nu jij nog: bit eruit. Is even goed een inwerktuig! "Slopen die boel."

Ilona
--
let's keep on moving naturally!