Zouden jullie allemaal de enquêtes en vragenlijsten alvast in willen vullen? Dan hebben we zo snel mogelijk een redelijk aantal ingevulde lijsten, zodat ze al een redelijk beeld geven over de situaties!

Als jullie opmerkingen/tips/suggesties/vragen hebben over wat dan ook van de website, stel ze! Dan kunnen we er wellicht iets mee doen en de website ermee verbeteren. Jullie input is belangrijk om iets goeds neer te kunnen zetten.

Frans&Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Mijn pony is al enige jaren hoefbevangen. Volgens de hoefsmid en de veearts is het in een chronisch stadium en kan er niets aan gedaan worden. Het hoefbeen is iets opgekruld en ze loopt met haar voorbenen iets naar voren (stijf). Soms trekt ze haar achterbenen hoog op. Ik geef haar elke dag pijnstillers zodat ze er niet veel last van heeft en ze wordt regelmatig bekapt.
Gisteren ontmoete ik een man die me vertelde dat het te genezen is en verwees mij naar deze site (hij heeft de cursus natuurlijk bekappen gevolgd)
Via deze weg zou ik graag in contact komen met mensen die ervaring hebben met hoefebevangenheid in dit stadium en die ook positieve ervaring hebben in de genezing.
Indien gewenst kan ik ook foto's mailen.

Hoi allemaal

De laatste dagen komt er weer van alles moois voorbij. De meningen en ervaringen met de ors, de "going with youre horse" verhalen enz.

Vanmorgen vertrok ik naar de paarden. Ik wist dat ik alleen daar zou zijn en verheugde mij op een ritje alleen (ik bedoel zonder mensen . De paarden stonden nog op de wei. Via 2 weides kunnen ze een stukje "bos" in. Daar stonden ze vertsopt tussen het hout te genieten van het samenzijn.
Ik haalde met een beetje schuldgevoel Fen ertussen uit aan het halster. Terwijl ik na liep te denken over het feit dat ie nu zonder veel zin met mij meeliep aan het touwtje kwam een van de jonge merries eraan. Die liep gezellig met ons mee naar stal toe. Zo hier en daar trok ze een flinke sprint, maar Fengur vond het duidelijk leuk niet in zijn eentje te zijn. Bij stal aangekomen liet ik de merrie in de paddock en gaf haar daar wat hooi, ze mag van de anderen nooit erbij dus zo kon ze eens rustig in haar eentje eten. Fen kreeg in stal zijn portie en stond daar rustig tijdens het klaarmaken. Eenmaal op pad bedacht ie zich dat zonder anderen de wereld ook leuk kan zijn en we hebben een heerlijk tochtje gemaakt. Mijn route, mijn tempo, maar samen genietend. Thuisgekomen eens naar zijn voetjes gekeken en toen kwamen de anderen thuis en werd iedereen naar stal gehaald voor het eten. Fen was blij de rest weer te zien, maar niet zoals ik verwacht had. Het was meer een notatie dat de rest er weer was, ipv een enthousiaste begroeting.

Al met al heb ik na mijn ritje op mijn manier, toch het gevoel dat ik niet zoveel afwijk van de meesten hier Ook al doe ik sommige dingen heel anders.

Groetjes Karin (een tevreden mens)

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 9 januari 2005, 10:22:


Hoi Ingrid

Ja in dat eten geef ik ze ook geen vrijheid, ze mogen alleen grazen met mijn toestemming. En die geef ik soms als beloning, soms om kalmte te bevorderen. Ik probeer zoveel als mogelijk is drammerigheid te voorkomen. Wel heb ik gemerkt dat, bij het meegaan met mijn paard, dit voor hen zo natuurlijk aanvoelt, dat de graasreflex ook sterker aanwezig is. Ik doe mijn best hierin en met Ulla is het nog steeds lastig soms.

Meegaan met de keuzes van je paard is meer geschikt voor buitenritten en minder geschikt voor in de bak rijden. Anky van Grunsven wandelt elke dag met haar paard en laat het daarbij ook grazen. Ook als ze ergens op locatie is voor een wedstrijd. Ze zegt dit nodig te hebben voor de band met haar paard. Als een paard een taak krijgt waarbij de ruiter alles moet bepalen om die taak goed te kunnen volbrengen, dan is die afwisseling met buitenritten waarbij het paard meer vrijheid heeft zijn eigen pad te bepalen, erg belangrijk om tot de hoogste prestaties te komen. Ik heb gemerkt dat echt gewillig en vloeiend samen bewegen flink aan kwaliteit toeneemt daardoor. De kwaliteit van gehoorzaam reageren neemt toe, ook als er momenten zijn waarop de rijder 100 % wil leiden. En veel paarden worden verondersteld dit altijd te doen. Russ Burns die al meer dan drie jaren ook heel ver gaat in het mee gaan met zijn paard, schrijft in de yahoo egroup, horsemaninside. Wie een samenvatting van zijn brieven wil hebben, op het punt van "going with your horse" mag me mailen dan stuur ik het op. michielslegten@home.nl

Ik weet niet hoe de passenger game gaat, het zal raakvlakken hebben.

Michiel

Anky van

Ja, Anky zegt ook dat ze niet buitenrijd omdat elke boom hetzelfde is
Beetje vreemde opmerking als je altijd in een bak rijdt haha.

Sorry voor deze nietstoevoegende post

Groetjes Karin

O wij hoeven niet alleen maar langs de weg te rijden hoor. We hebben voor deze omgeving mooie rijmogelijkheden.
Maar dan nog. Waar Fen eerst stond kon ik alleen langs het kanaal rijden. Opstappen, rijden tot je geen zin meer hebt en dan omdraaien en dat dan over een fietspad. Niet het aller ideaalst, maar je verzint vanzelf dingen waardoor het leuk blijft. Dat is een tijd waar ik fijne herrineringen aan heb

Groetjes Karin

Ilona Kooistra schreef op zondag, 9 januari 2005, 12:02:


En hierbij moet ik eigenlijk ook nog even de lijst voor natuurlijke bekappers zetten, je kunt je bekapper opgeven en daarbij ook of hij of zij volgens jou geen tot vijf sterren verdient. Hiermee proberen we een handige lijst aan te leggen met goede bekappers. yes!

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

ik heb een kwpner van bijna 8 jaar hij wil absoluut de trailer niet in,en ik heb alles al geprobeerd.ik las dat jullie cursussen geven hoe ik mijn paard moet laden.nu is mijn vraag is er een mogelijkheid dat jullie bij mij op stal het paard komen trainen om goed op de trailer gezet te worden

kan iemand mij uitleggen wat een toe-rocker precies in houdt ? Ik ken de mustang roll maar ben nu verward na het lezen van die "rocker" op de barefoot site ! info welkom !

Michiel schreef op zondag, 9 januari 2005, 10:54:

Haha, nou ik had me vandaag het dagje wel met mijn pony. En geheel in het kader van dit onderwerp volgens mij.

Ik zette het tuig buiten om lekker een ritje te gaan maken, en madame kuiert weg (terwijl ze dus bij me stond en oortjes naar voren omdat ze verwachtte wat leuks te gaan doen). Dit stond haar dus niet aan. Ik ben dan zo iemand die dat dan ook niet ga doen. Wel wat anders geprobeerd, maar ook niet van harte. Toen heb ik alles afgedaan, ben in de uitloop gaan zitten en vroeg haar wat ze wilde.
Ze kwam naar me toe, streek even met haar hoofd langs mijn arm, keerde zich toen heel voorzichtig om om mij niet te raken. Ik begreep al wel wat ze wilde, maar ging er nog even niet op in. Kijken wat haar volgende fase/stap zou zijn. Ze kwam cm voor cm naar achteren totdat ik met mijn neus bijna IN haar staart zat en toen deed ze haar staart wat opzij en keek heel vragend achterom. Nou dit was dus duidelijk, even lekker "kontje krabbelen". Heb haar toen een krab/massage en TTouch beurt gegeven en ze genoot er zichtbaar van. Niet mijn idee van wat we zouden gaan doen in eerste instantie, maar vooruit.

Later op de dag kwam ze luidhinnikend ineens bij het hek staan en trok zo de aandacht dat ze echt aangaf, mee uit te willen. Dus ook gedaan. En jawel, het werd een hele fijne wandeling. Halverwege het bos duwde ze mij ineens resoluut van het pad af richting een grasveldje; daar wilde ze eten. Een voorbijkomende man moest lachen toen hij dit zag en zei: ah heb jij er ook zo eentje die zelf wel uitmaakt waar ze heen gaat?! Hahaha ja dus.

En wat ga ik morgen zeggen op de manege op de vraag die mij iedere week gesteld wordt na mooi weer: heb je nog gereden?
Antwoord: nee, Isabella had geen zin dus ben ik gaan wandelen.

Nou ik denk dat ik dan echt te horen krijg: "een paard heeft niets te willen"

Groeten,
Ingrid

Arginy schreef op zondag, 9 januari 2005, 12:57:


Al enige jaren is al wel heel lang overigens. En geef je al die jaren ook al iedere dag pijnstillers?

Ik heb zelf een "ex" hoefbevangen pony. Haar hoefbeen was wel gekanteld geweest en ze had vergroeiingen aan haar hoeven (ribbels en knik in de hoefwand), maar ze heeft gelukkig geen hoedenrand aan het hoefbeen wat jij omschrijft als het opkrullen ervan. Dus daar heb ik geen ervaring mee. Maar wel met het weer recht krijgen van het hoefbeen door bekappen. Hoewel dit destijds door een normale hoefsmid is uitgevoerd, bedacht ik me later dat het toch wat geleken heeft op natuurlijk bekappen.
De wand in de toon is toen weggehaald tot de witte lijn (en over een groot gedeelte). Noem het een super mustangroll. De hielen zijn korter gemaakt zodat het hoefbeen weer "rechter" kwam. Helaas kreeg ze toen ijzers onder, dat zou ik nu niet meer aanraden hoor, maar bij gevoelig lopen zou je hoefschoenen kunnen proberen.

De laatste foto's bij Isabella (2002) zat het hoefbeen weer evenwijdig aan de wand. Maar het blijft opletten. Zodra de hielen te lang worden heb ik het idee dat ze toch gevoeliger/korter gaat lopen, maar kan ook andere oorzaak hebben hoor.

Groeten,
Ingrid

Malenka schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 16:30:


hoi Malenka,

Ik heb hetzelfde met mijn pony gehad. Het is ongeveer 13 jaar geleden en ze had een gat in haar achterbeen waar ook nog eens de schacht van een pees bloot lag. ik denk dat het ongeveer 1 1/2 cm diep 5cm lang en 2 cm breed was.
Ik moest t van mijn DA 2 keer per dag schoonmaken met iets wat ik van hem had gekregen om te ontsmetten en 8 keer per dag moest ik er blauwspray op spuiten. Ze heeft de eerste week antibiotica en pijnstiller gekregen van de DA. Ik moest 2 keer per dag met haar gaan wandelen omdat de pees anders vast zou groeien waardoor ze altijd kreupel zou blijven. Als er korst op de wond kwam moest ik die eraf krabben om wild vlees tegen te gaan. Het was zomer toen dit gebeurde en ik moest de wond gewoon open laten zonder verband erom.
Peacock's wond is zo mooi genezen dat ze niet eens een litteken eraan over heeft gehouden en ze heeft nooit meer last van kreupelheid gehad aan dat been.

Het zal waarschijnlijk niet helemaal hetzelfde zijn als bij jouw paard, maar stil laten staan in een stal zou ik zeker niet doen. In een stal zijn veel meer bacterien en als ie loopt blijft de doorbloeding ook veel beter. Hij zal zelf toch wel voelen als hij te veel beweegt en zal ie wel rustiger aan doen.
Het lijkt mij ook beter om niet te lang verband op de wond te laten. In de open lucht geneest ie denk ik beter.

Hopenlijk heb je er wat aan.
veel beterschap!

Groetjes, Natasja

Hoi iedereen,

Het is bijna zover: De nieuwe Natuurlijk Bekappings websites zijn bijna klaar. Jullie mogen vast een kijkje nemen:

www.hoefnatuurlijk.nl
www.hoefnatuurlijk.be

We hebben ook nog even jullie hulp nodig: Op de hoofdpagina vinden jullie een link naar een enquete, en die enquete speelt op veel pagina's een belangrijkte rol. Voordat we de website bekend maken hopen we dat er al genoeg vragenlijsten zijn ingevuld om een beetje zinnige statistieken te kunnen presenteren. Helpen jullie mee?

Op de nieuwe site staat nu ook een lijst met Natuurlijk Bekappers (in het menu "ook voor jou?'). Althans, die lijst is nu nog leeg maar we hopen dat jullie, als onafhankelijke experts, hem willen vullen. En niet alleen vullen maar ook sterren willen uitdelen aan de beste bekappers.

Voor de rest is er veel te lezen (hoewel nog niet alles werkt maar daar wordt aan gewerkt). Het oude bekappingsgedeelte van Paard Natuurlijk verdwijnt binnenkort.

Groeten,
Frans