Coralie schreef op Sun, 28 Nov 2004 23:31:01:


Voor allebei wil ik toch vragen:

Weet je zeker dat hij niet licht bevangen is?

Als je niets van de zool hebt afgehaald en als je paard altijd goed zonder ijzers heeft gelopen de rest van het jaar, dan is het in mijn ogen niet mogelijk dat de zool te dun is. En het hoefbeen op de zool gaan drukken gaat ook niet zomaar zonder oorzaak. Bevangenheid is wel een oorzaak waarbij het hoefbeen op de zool gaat drukken en dus pijn.

En juist omdat ze op harde (ongelijke) grond gevoelig lopen en in het zacht niet zou ik even opletten als ik jullie was.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op maandag, 29 november 2004, 9:00:

Juist vandaar ook mijn voorstel van die slofjes om een "bewijs" te zoeken dat je ze woensdag kunt laten zien dat het geen aanstelleritus is. Dat is goedkoop, dat is goed voor je eigen gemoedsrust en ze zeggen misschien dan wel; he verhip, je hebt gelijk.

Met alleen maar praten bereik je meestal niets. Mensen willen meestal wat zien voordat ze overtuigd zijn, en niet een hele avond erover praten, want dan blijft het een welles-nietes spelletje.

Groeten,
Ingrid

anna schreef op Mon, 29 Nov 2004 09:26:57:

Hoi Anna,

Ik ben altijd nogal wat ongeduldig ook in dit soort dingen en kan niet aanzien dat mijn paardje pijn heeft. Dus toen de mijne in juli 2003 van de ijzers kwam en al snel geen stap meer kon verzetten, al helemaal niet over grindpaden (vermoedelijk toen licht bevangen), ben ik schoenen aan laten meten.

Daarmee (voelt zacht aan) kon ik haar weer beweging geven en ben ik veel gaan lopen. Ben ervan overtuigd dat dit het genezingsproces van de hoeven enorm heeft versneld als dat ik het zonder die schoenen had gedaan.

Daarbij kon ik gewoon de normale dingen blijven doen met die pony (zoals aangespannen op de weg) zonder dat ze pijn had.

Jij bent al vanaf mei bezig ... dat is vind ik persoonlijk voor het paard toch wel al een hele lange periode van pijnlijkheid. En omdat je dus nu niet met hem kunt lopen (ik hoop dan wel dat hij toch nog buiten wat rondloopt in de bak of de wei, want als hij op stal staat is helemaal funest uiteraard); zou ik aanraden; koop schoenen.

Groeten,
Ingrid

Ik heb ooit een 2jarig paard gekocht dat toen reeds aan luchtzuigen deed. Ze is nu 24 jaar. Als jonge merrie stond ze op stal tussen 4 gekke hengsten en ik denk dat dat de oorzaak is geweest van teveel spanning die ergens een uitweg moest vinden. Ze is verder behoorlijk explosief van aard. Ze heeft in haar carriere als rijpaard (dressuur en springen) veel koliekaanvallen gehad die verband hielden met het windzuigen.
Ze deed het zonder te kribbebijten, gewoon kop gooien en lucht slikken. Met een nijpband aan verminderde het maar die band veroorzaakte op de duur huidverwondingen ad keel. We hebben haar laten opereren - na weer een riskante koliekaanval - waarbij er kleine spiertjes (denk ik) werden doorgesneden zodat ze haar nek niet meer kon opspannen. Nadien is het stukken verminderd maar niet helemaal weggegaan. De operatie zelf was duur en misschien niet zo geslaagd te noemen.
Ze heeft nu een totaal 'natuurlijk' leven en op de weide doet ze het zelden, tenzij ze een beetje stresseert bvb. wanneer er een maatje uit de kudde wordt gehaald. Het was echt een oorlog tegen het windzuigen maar het is nooit helemaal verdwenen, zelfs niet met drastische middelen. Wel is het stukken verbeterd door een natuurlijke levenswijze. Stereotypieen zijn gewoon heel hardnekkig & beter te voorkomen dan te genezen, vrees ik.
Florus.

Hoi Anna,

Sinds je het paard hebt wordt hij natuurlijk bekapt maar er staat niet dat hij sindsdien al gevoelig loopt toch? Als ik het goed begrijp is dat pas begonnen toen hij een uitloop met ruw beton kreeg?

Het is heel goed mogelijk dat zijn hoeven nu een beetje veel zijn versleten. Als dat zo is dan is dat niet erg omdat zijn hoeven nu seintjes krijgen: "groeien groeien, groeien en harder worden". Je kunt het namelijk vergelijken met iemand die altijd achter zijn pc zit te tikken op een toetsenbord en dan ineens een paadje van klinkers aan wil leggen. Zijn of haar handen zullen dan heel snel open liggen. Maar als hij/zij doorgaat met het leggen van het paadje dan zal de huid erop anticiperen door het maken van een eeltlaag, de huid wordt dus sterker en dikker.

Dat is hetzelfde met hoeven.

Maar goed, de hoeven moeten wel de tijd krijgen om sterker te worden en sneller te groeien dus kun je hem misschien het beste even van die uitloop afhalen. Een paar dagen zou genoeg kunnen zijn, iemand met zijn handen open moet ook niet doorwerken aan de stenen maar dat rustig opbouwen en dan kun je een eeltlaag (sterke hoef) bouwen zonder pijn. Van het paadje afhalen is niet hetzelfde als: geen beweging meer geven. Want beweging is namelijk wel heel belangrijk voor de doorbloeding en dus voor het herstel/sterke hoef!

Ok, als je hem van de uitloop afhaalt, kijk dan zo vaak mogelijk hoe het gaat met de gevoeligheid en zet hem zo snel mogelijk weer op die uitloop als hij niet meer (of bijna niet meer) gevoelig is. Je bent dan namelijk zijn hoeven aan het trainen. Het is perfect hoor, dat je die ruwe betonnen uitloop hebt want uiteindelijk 'train' je dus echt heel harde hoeven!

Tot zover over het teveel afgesleten zijn van die hoeven.

Er was al eerder iemand die terecht opmerkte dat het ook iets anders zou kunnen zijn, zoiets als hoefbevangenheid. Blijf kritisch naar je paard kijken he, naar zijn uitstraling, manier van staan etc...

Ilona
--
let's keep on moving

Is het mogelijk dat een paard in dit geval mijn tinker, haar bles veranderd is?
Dus stel dat haar bles 4 a 5 jaar geleden liep van haar neus tot boven haar gezicht. en nu nog slechts een klein streepje?

Er is iemand die denkt dat mijn tinker haar vroegere paardje was maar twijfelt omdat als zij kijkt op foto's van 4 jaar geleden de bles groter was. Wij vragen ons dus af of de kleur van haar vacht op haar gezicht veranderd kan zijn zijn tot bijna helemaal zwart.

Graag een reactie, we zijn erg benieuwd.

Jean