Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 november 2004, 9:37:


Hoi,

Durf ook geen paardentandarts mee te bellen voor mijn nieuwe paard. Heb wel eens vernomen dat ze zich zelf geen eens tandarts mogen noemen omdat dit een beschermd beroep zou wezen. Ze mogen zichzelf eigenlijk alleen gebitsverzorger noemen.

Bij mijn oude paard zijn pas op zijn nieuwe stekkie (bejaardentehuis) zijn tanden getrokken. Hij had koliek gekregen en de dierenarts had in zijn mond gekeken omdat die nogal stonk. Bleek dat als zijn tanden en kiezen los zaten en de boel flink ontstoken was. Zijn voortanden en de rest van bovengebit zijn er gewoon uitgewipt zonder verdoving. Volgens de dierenarts was dit niet iets van het laatste jaar. Ik had in de 5 jaren dat ik hem had 3 maal naar zijn gebit laten kijken door 2 verschillende 'tandartsen" en die hebben beiden niets gezegd over de bar slechte staat van zijn mond. Ik had gevraagd naar de stank in zijn mond en waarom hij zo slecht at (hij is nu 32) en er werd gezegd dat dat was omdat hij gaatjes in zijn mond had en restjes tussen de tanden en dat zijn kiezen iets wiebelden maar dat dat hem geen zeer deed. Echter,het dier moet erge pijn gehad hebben want de snijtanden waren aan de zijkanten helemaal in zijn tandvlees geboord brrr. Ik dacht dat ze gewoon rond waren afgesleten maar dat waren gewoon de zijkanten waar ik tegenop keek. Voor mij geen tandarts meer. Laat wel een dierenarts er naar kijken.

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 november 2004, 9:42:

.

Hoi Ingrid,

Ik ben niet helemaal volledig geweest in mijn verhaal, maar mijn paard heeft steeds wel gevoelig gelopen. Vooral op grind.e.d. Dus goed zou ik het nog niet willen noemen.

Op zachte ondergrond loopt hij wel goed nu. Als hij hoefbevangen zou zijn, doet hij dat toch niet? Ik ehb nog nooit een bevangen paard meegemaakt, maar maakt hij dan ook een zieke indruk?

Groeten van Anna

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 november 2004, 9:37:


Nee, niet helemaal waar... een tandarts mag zich tegenwoordig alleen maar tandarts noemen als hij of zij Dierenarts is. Al de anderen mogen zich nu alleen nog maar 'gebitsverzorger' noemen. Zij mogen geen kiezen en tanden trekken en mogen geen injecties geven om te sederen.
Nieuwe regels.. sinds kort ingevoerd.

Groet, Marianne

Ilona Kooistra schreef op maandag, 29 november 2004, 10:12:

Hoi Ilona,

Ik was niet helemaal volledig in mijn verhaal, want hij liep nog steeds niet helemaal goed en vooral niet op steentjes.
Maar nu is het dus erger geworden en zelf had ik bovenstaand verhaal ook al bedacht. Maar iemand anders zei weer dat dat niet kon. Mij leek het eigenlijk ook wel logisch. Aan nieuwe schoenen moet je bijvoorbeel ook wennen......
Tja en die bevangenheid. Het lijkt mij niet. Hij krijgt geen krachtvoer en genoeg beweging en op zachte ondergrond loopt hij wel goed.
Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Ik ga hem maar even een paar dagen van de uitloop af halen.

Groeten van Annemiek

anna schreef op maandag, 29 november 2004, 11:14:

p.s. ik lees nu net het stukje over hoefbevangenheid op de site, handig.

Jean Mclean schreef op maandag, 29 november 2004, 10:21:


Hmm.. lijkt me volstrekt uitgesloten - aftekeningen veranderen niet! Wat wel kan is dat een bruin paard wat donkerder wordt van kleur, of een schimmel di steds 'witter' wordt, maar dat een bles of andere aftekening van vorm veranderd.. nee.
Bij het KWPN wordt een paspoort uitgegeven waarop ook de aftekeningen van het paard nauwkeurig aangegeven kunnen worden.
Als een aftekening van vorm of kleur zou kunnen veranderen dan heeft dat 'identiteitsbewijs' ook geen enkele zin!

Marianne

anna schreef op maandag, 29 november 2004, 11:14:


Als een paard (acuut) hoefbevangen raakt.. kan hij/zij er ziek uitzien maar dat hoeft niet!! De eerste en beste indicatie is het gevoelig en korter lopen ( kleinere stapjes dan normaal). Er is ook vaak sprake van warme hoeven ( soms alleen aan de kroonrand) en als je met een hamertje een flinke tik op verschillende plaatsen van de hoefwand geeft, dan kan het bevangen paard daar heftig op reageren. Als je wacht totdat-ie echt ziek is ( koorts etc) dan ben je al ver heen en is de bevangenheid veel lastiger te genezen.
In jouw geval kan het ook een 'sluimerende' hoefzweer zijn, dus al je twijfelt zou ik er toch even een DA bij halen, of een goede hoefsmid die je kunt vertrouwen!

Groet, Marianne

e m kraak schreef op maandag, 29 november 2004, 0:56:


Ja, dat vind ik ook ergerlijk als er geen bronnen staan. Ik ben wat verder gaan zoeken en las dat er bij de Uni in Utrecht onderzoek gedaan is (of wordt) en dat er ook een lijntje is naar 'voedseladditieven' onder leiding van Machteld van Dierendonck.
Misschien kan ik er achter komen of via de Waiboerhoeve nog iets meer uitvinden.
Als ik iets boven water kan halen, zet ik het wel op het forum.

Marianne schreef :


Jeetje, Marianne jij lijkt af en toe wel een speurende encyclopedie.
Heel fijn en erg leerzaam!
Ik waardeer het hartstikke erg dat je je zoveel moeite doet....echt een aanwinst.... Yes! Groet, Pien

anna schreef op maandag, 29 november 2004, 11:14:

Hoeft niet altijd. Isabella is ooit vrij zwaar bevangen geweest en was toen inderdaad echt ziek. Ze at niet en liep niet en was erg suf. Maar ze stond NIET in die bekende hoefbevangenheidsstand zoals in de boeken omschreven. Dat deed ze alleen als ze achteruit moest. Maar inderdaad ze liep niet op het harde en niet op het zachte.

Later is ze nog eens licht bevangen geweest en dat begon meestal met gevoelig op het grind, daarna gevoelig op de harde weg. Bij afname ijzers destijds echter ook weer gevoelig op zacht zand. Het kan dus erg wisselend zijn, vandaar ook dat het heel moeilijk is om in dit stadium te zeggen; bevangen. Maar blijf wel kritisch kijken. Het KAN het HOEFT NIET dus.

Dunne zolen is ook een mogelijkheid, maar dan moet er wat van de zolen zijn afgehaald. Zo niet, dan lijkt mij dat raar, maar ik ben geen expert, ik spreek alleen uit ervaring wat ik met mijn pony heb meegemaakt.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 29 november 2004, 11:29:


Appaloosa's kunnen weer wel van kleur en aftekeningen veranderen.
Dus of het echt niet zou kunnen bij een tinker....er zit immers van alles in.

Spirithorses schreef op maandag, 29 november 2004, 11:58:


Hihi, ik zit te glimmen! :) Dank je wel!
Ben al één stapje verder: het onderzoek wordt inderdaad in Utrecht verricht en schijnt in oktober jl. gestart te zijn - de onderzoeksduur was 7 weken dus als het goed is zouden ze al wat resultaten moeten hebben. Ik heb ze zojuist gevraagd of ze zo aardig willen zijn om die onderzoeksresultaten alvast aan ons mede te delen.

Groet, Marianne

Malenka schreef op maandag, 29 november 2004, 12:30:


Dat de kleur verandert ( vaak lichter/donkerder wordt) dat ben ik met je eens.. en ik kan me ook nog voorstellen dat op een schimmelhoofd een 'bles' wat minder zichtbaar wordt of dat bij en Appaloosa er wat vlekjes bijkomen naarmate hij van veulen naar volwassen paard groeit, okay, dat kan ook.
Maar een echte aftekening, zoals een bles, of witte benen, die verdwijnen of totaal van vorm veranderen, dat lijkt me echt niet mogelijk.
Marianne

Dat staat er toch ook niet?
Alleen dat paarden de hele dag door maagzuur produceren en dat als ze maar twee keer per dag ruwvoer krijgen het risico op brandend maagzuur wordt vergroot. Om de pijn te minderen gaan ze lucht zuigen...dan is het toch wel de oorzaak? Of lees ik nu heel scheef?

Groetjes Maaike

Maaike schreef op maandag, 29 november 2004, 13:47:


Er staat: Het meest recente onderzoek naar luchtzuigers geeft aan dat de oorzaak van luchtzuigen wellicht elders ligt. Paarden maken 24 uur per dag maagzuur aan. Dat is geen probleem, zolang paarden eten zoals de natuur dat bedoeld heeft: de hele dag door. Maar als paarden slechts twee keer per dag eten, terwijl de maag wel de hele dag doorgaat met het produceren van maagzuur, dan ontstaat een verhoogd risico op 'brandend maagzuur' en aantasting van de maagwand. Tijdens onderzoek in Engeland is een aantal luchtzuigers een zuurremmer gegeven. Een deel van deze paarden is gestopt met luchtzuigen, bij een ander deel is het aantal luchtzuigjes verminderd. In Nederland is nog geen specifieke zuurremmer op de markt. Wel worden bij sommige eigenaren goede resultaten bereikt met Pronutrin (paardendrogist) en kruidenmaagcompositum (Groene Os). Verder helpt een dieet van veel hooi en weinig brok (en natuurlijk weidegang) de balans in de maag gezond houden.

Hmm... misschien is het dan toch een idee om een doosje 'Rennies'an de stalapotheek toe te voegen!

M. :)