Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 13:59:


Paarden belasten heeft nadelige gezondheideffecten op een paard en dan maakt het echt niet uit of je er ijzerloos of met ijzer opzit.

Een van de mooiste stukje die ik ooit gelezen heb ging over echte dierenliefde, weet de exacte tekst niet meer maar het kwam op het volgende neer:
Iemand die echte dierenliefde voelt heeft zelf geen dieren maar geniet van alle dieren omzich heen, een vogel die vrij is, een zwaan die heerlijk ronddobbert in het water, een ree die door de bossen loopt.
Echte dierenliefhebbers hebben geen dieren, ze hebben geen doel met een dier behalve dat het dier dier kan zijn, geen hekken die ze binnen de eigen omgeving houd maar gewoon de vrijheid om dier te zijn.

Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 13:59:


Mijn verhaal betreffende hoefijzers ken je wel.
Het was ófwel natuurlijk bekappen gaan leren zodat hij nog een kans had... ófwel een paard wat vierkant beslagen was op ijzers, siliconen, leertjes en wiggen... en dus, mede door z'n gevoeligheid voor fructaan..... DOOD.

Bitloos was ik nieuwsgierig naar... heb vele artikelen gelezen over de schadelijke gevolgen in een paardenmond. Ik reed op een korrektiebit met tongboog en behoorlijke shanks.... ;-(( En waarom??? Geen idee eigenlijk.
(Heb dat hoofdstel met bit nog steeds... als aandenken. Ook z'n allerlaatste ijzers.)

Heb het gewoon geprobeerd en voelde geen enkel verschil. Vanaf die dag rij ik gewoon bitloos.
Gaat met beide paarden perfect. Catcher snapte alleen in het begin helemaal niets van een sidepull. Dus die heb ik eruit gegooid.
Beide paarden lopen inmiddels op het kruislingse systeem. Geen enkel probleem.

Groet,

Wil.

Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 13:59:


Mijn beweegredenen.
Kocht 38 jaar geleden een merrie uit een manege.
Mond aan weerskanten helemaal stuk.
Met halster gaan rijden.
Kwam erachter dat t zo ook kon.
Geen bit meer ingedaan.punt.

2e vorige paard heeft de hoefsmid mn paard mishandeld dus 11 jaar geleden zelf gaan bekappen.
geleerd van een bevriende andere hoefbekapper.Nooit een paard op ijzers gehad ,dus dat was zoiezo geen aandachtpunt

groeten trudy

Katja Goovaerts schreef op donderdag 8 oktober 2009, 9:39:


Ja, leuk! Kun je de foto's in een on line album gooien? En de filmpjes op YouTube? Dát zou leuk zijn!
Je kent Catcher denk ik niet meer terug hoor..... da's een gespierde berggeit geworden )

Kanonnebrede voeten.... die gaat zo over alle ondergronden. Durft nog wel te galopperen ook over die keien...

Groetjes,

Wil.

Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 9:51:


Ach.... wat sneu nu toch voor 'm....
(gék he??)

Realist schreef op donderdag 8 oktober 2009, 14:11:


DIt is een antwoord dat niet over jouw persoonlijke beweegreden gaat en alleen maar ons als PN-ers afzeikt dat we toch nog aso zijn dat we de paarden niet op de prairie gooien

Ga fietsen op bokt ofzo, donder op.

Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 14:20:


Ook migraine ?????

Realist schreef op donderdag 8 oktober 2009, 14:11:


Maarrr,wanneer ben jij doordrongen geworden geworden,dat al dat ijzerwerk allemaal bullshit is en al heb je dat ärme "dier dan toch in gevangenschap ,kan je toch minstens er over nadenken,wat je allemaal er nog meer aan kan vern.....ken he en dat dan afschaffen.
Idee?
groeten trudy

Piet schreef op woensdag 7 oktober 2009, 16:53:


Hoezo "t/m"??? Hoe denk jij dat te weten?

Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 13:59:


Beweegredenen van hoefijzerloos:
Ik haalde mijn paard Buck 3 of 4 jaar geleden van de ijzers met zooltjes etc af omdat hij de voortekenen van hko had. De zooltjes losten de kreupelheid niet op maar het ontijzeren ook niet. Later bleek het een scheefheidsprobleem te zijn, wat ik heb opgelost met dressuurmatig rijden volgens AdB. Inmiddels liep hij redelijk goed zonder ijzers, dus dat heb ik zo gelaten, aangezien ik mij inmiddels bewust was van het nadelige effect van hoefijzers in het algemeen.

Mijn andere paard Cadiz ging op dat moment solidair ook van de ijzers af maar liep ruim een jaar lang volgens de nb-methode gevoelig tot slecht. Dus de ijzers gingen er weer onder en het paard durfde weer te landen. Het bleef echter knagen. Nu, 2 jaar na het opnieuw-ijzers-moment, is hij door een professioneel en gepassioneerd bekappersoon ontijzerd, gecorrigeerd en hoeftechnisch op de rails gezet (wat een stukje verder gaat dan nb) en sindsdien loopt hij als een zonnetje over alle ondergronden.
De beweegreden is ook hier: het niet meer willen belemmeren van de natuurlijke groei, ontwikkeling en bewegingsafloop van de hoeven.

De andere loos-dingen zijn niet relevant.