Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 19 november 2004, 1:27:


Dag Illona,

Je zegt met zoveel vanzelfsprekendheid dat een naar voren gelegd ijzer niet helpt tegen het aantikken van de bodem met de tenen van de achterhoeven. Ergens weet ik dat dat inderdaad zo is, maar ik kan het toch niet uitleggen. Jij wel?

Wat is eigenlijk de funktie van de steunsels? Waarvoor zijn deze uitgevonden door de natuur?

Monique

Moniek schreef op zaterdag, 20 november 2004, 0:15:


Ik ben niet Ilona maar ik ga het toch proberen En Ilona gaat wel roepen als ik het fout zeg
Als het ijzer verder naar voren gelegd wordt dan verleng je de hefboom van de hoef als het ware, het afwikkelpunt komt verder naar voren te liggen. Dat betekent dat het paard er langer over doet om de hele beweging van afzetten-optillen-buigen-terugklappen om weer weg te zetten te maken. En de beweging is nog niet af terwijl de hoef al weggezet moet worden. De toon wijst nog naar beneden met als gevolg schrapen.
En steunsels...uh tja dat is gewoon de hoefwand als het ware die aan het eind netjes is teruggebogen. Ik denk dat dat voor de stevigheid is, kan me voorstellen als de hoefwand bij de hielen plotsklaps op zou houden hij daar helemaal niet stevig zou zijn, en zou brokkelen scheuren enz.

Toch is dat slepen met de achterhoeven het enige waar ik geen goed antwoord op kan geven als ik het met ijzergebruikers heb over blote voeten/natuurlijk bekappen. Ik ken een paard wat het echt heel erg deed, op blote voeten. Welliswaar niet natuurlijk bekapt, wat dan waarschijnlijk ook het probleem is geweest (dus misschien heb ik hier zelf het antwoord al...). Maar hij liep zijn hoeven echt letterlijk open. Dat moet toch wel pijn doen, maar hij bleef het doen. Nu heeft hij dus ijzers, erg jammer omdat ze dus eerst wel haar paard blootsvoets had.....

Saskia

Dat was een foto van de vorige eigenaren, dat halster is niet van mij.. dus wordt ook niet meer gebruikt.

grappig, dat was sarcastisch bedoelt.. maargoed..

Idunn schreef op zaterdag, 20 november 2004, 8:59:


Dan zou het inderdaad logisch zijn om het afwikkelpunt naar achteren te leggen met een opzet. Voorlopig blijf ik er toch maar af.
Ik zou het vreselijk vinden als hij weer ijzers nodig zou hebben. Het is zoveel fijner om hem nu te rijden. Hij doet het verder heel erg goed. Hij is maar heel weinig gevoelig (misschien niet radicaal genoeg bekapt?). Zijn tolt (af en toe en met beleid) is fsntastischer dan ooit. Ik wil nooit meer anders.

Moniek

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Sorry, net de verkeerde knop ingedrukt dus.

Ik heb een vraag, eigenlijk door een ander gesteld maar het klonk mij wel zo in de oren dak er ook wel nieuwschierig naar ben.

Een paard wat al een hoge mate van vergiftiging heeft krijgt voor ons de zichtbare symptomen pas aan het eind en vaak te laat om in te grijpen.
Zou een paard dat al in een vergevorderd stadium van deze vergiftigen is, niet beginnen met zichtbaar meer plassen om de afvalstoffen te willen lozen?
Ik kan me dit zo voorstellen als reactie van het lichaam die in de gaten krijgt dat er iets mis drijgt te gaan ?
Ben benieuwd...

Gr. Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer