Idunn schreef op zaterdag, 20 november 2004, 8:59:


Dan zou het inderdaad logisch zijn om het afwikkelpunt naar achteren te leggen met een opzet. Voorlopig blijf ik er toch maar af.
Ik zou het vreselijk vinden als hij weer ijzers nodig zou hebben. Het is zoveel fijner om hem nu te rijden. Hij doet het verder heel erg goed. Hij is maar heel weinig gevoelig (misschien niet radicaal genoeg bekapt?). Zijn tolt (af en toe en met beleid) is fsntastischer dan ooit. Ik wil nooit meer anders.

Moniek

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Sorry, net de verkeerde knop ingedrukt dus.

Ik heb een vraag, eigenlijk door een ander gesteld maar het klonk mij wel zo in de oren dak er ook wel nieuwschierig naar ben.

Een paard wat al een hoge mate van vergiftiging heeft krijgt voor ons de zichtbare symptomen pas aan het eind en vaak te laat om in te grijpen.
Zou een paard dat al in een vergevorderd stadium van deze vergiftigen is, niet beginnen met zichtbaar meer plassen om de afvalstoffen te willen lozen?
Ik kan me dit zo voorstellen als reactie van het lichaam die in de gaten krijgt dat er iets mis drijgt te gaan ?
Ben benieuwd...

Gr. Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer