Nog maar een keer - het automatisch knippen ging niet goed.
Frans Veldman schreef op zaterdag 4 juli 2009, 14:31:
> Reden waarom ik dit schrijf is om te benadrukken dat je voor
> het maken van suikers niets, maar dan ook niets, anders nodig
> hebt dan kooldioxide en water, en zonlicht om de omzetting in
> gang te zetten. DE SUIKERPRODUCTIE IS DUS ONAFHANKELIJK VAN DE
> BEMESTING!
>
Helemaal mee eens. Geen enkel probleem mee!
> Bemesting zorgt ervoor dat de plant die suiker kan gebruiken om
> te groeien, en dus omgezet wordt in celwanden en dergelijke, en
> dus het suikergehalte daalt.
>
> Van suiker raakt een paard
hoefbevangen, van celwanden niet...
>
> Verder gaat het er bij het ontstaan van
insulineresistentie altijd om het trio "te weinig beweging, te veel koolhydraten, overgewicht". Het paard betrekt bij gras en hooi zijn energie voornamelijk uit de houtachtige celwanden, als het gras minder bemest was blijven de stengels korter, en moet je er meer van voeren, en uiteindelijk krijgt je paard dus net zoveel binnen.
En deze redenatie is veel te simplistisch. Er zijn grassoorten die het op voedselarm substraat goed doen en er zijn grassoorten welke een voedselrijke voedingsbodem vereisen, met uiteraard van alles daar tussen in.
Bijvoorbeeld Pijpestrootje, een grassoort die tot grote ergernis van natuurfreaks vergrassing van hei en duin veroorzaakt, vind je nooit in de wei en toch is dat bepaald geen klein ondermaats zielig grasje.
>> Nu gaan we zelf onze anderhalve hectare niet meer bemesten (we
>> wisten voorheen niet beter dan dat we minimaal moesten bemesten
>> om het gras toch wat te laten groeien, en om hoge
>> fructaangehaltes vanwege te weinig voedingsstoffen te
>> voorkomen).
>
> Aha, je wist het dus al! Als de raphazen dus een bodemonderzoek laten uitvoeren, en aanvullen wat de grasplant nodig heeft om te kunnen groeien!
>
> Frans
Frans, er bestaat geen algemene grasplant!
Waar je wel gelijk in hebt, is dat je van gras met een grotere voedingswaarde minder hoeft te voeren. Echter daar hebben onze paarden, die als soort uit een voedselarme natuurlijke niche afkomstig zijn, nu net geen belang bij om hun 14 eet-uren per etmaal mee vol te maken.
Er is nog meer. Je hebt gelijk dat gras uit verschralende milieus relatief risicovol is. Dit precies om de reden die je aangeeft: de planten krijgen relatief, voor hun species, te weinig voedsel.
Dit staat echter niet gelijk aan vegetatie uit een relatief stabiel maar minder voedselrijk milieu.