Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:34:


nou, daar sla je de bal mooi mis,
een paard is een grazer/browser die zich goed in heel uiteenlopende biotopen kan handhaven, dat gaat van laag en zeer vochtig moerasland, over steppe, halfwoestijn, naar halfopen bos en bosranden, opengemaakt bos tot zeer steil en rotsachtig amper begroeid terrein.
Dat een paard géén bos-opener is klopt, dat kan alleen een bever
maar als je de moeite neemt om te kijken hoe de voorouders van het gedomesticeerde paard zich over de aarde hebben verspreid, dan is de "rat" echt niet zo ver af.
Dat het wilde paard het loodje heeft gelegd is dan eerder te wijten aan zijn lichamelijke omvang (bejaagbaarheid, opvallendheid, hapklare-massa) en zijn heel trage voortplanting en generatielengte; maw. het is niet het klimaat nog de leefomgeving of het voedselaanbod, maar de mens die aan de basis ligt van het bijzonder beperkt leefgebeid vandaag in "vrijheid"

het voorkomen van giftige planten en de communicatieve-giftigheid van planten
zal daarbij slechts een beperkte invloed hebben

Hallo allemaal,

Ik had een vraagje.

Wij hebben dit jaar voor het eerst beschrikking over een hectare land. Daar komen 2 paarden op te staat, maar wij mogen dat land niet bemesten.

En nu is mijn vraag, hoe ga ik dit aanpakken wat betreft het fructaan, want een van mijn paarden is daar heel gevoelig voor.

Er staat dat je beter kan bemesten, maar aangezien wij dat niet mogen zou ik graag willen weten hoe ik dat moet aanpakken.

Alvast bedankt voor jullie hulp.

Groetjes Collinda

We zijn gisteren nogmaals naar de DA geweest om verder te onderzoeken. Zalitha was behoorlijk gestrest, (ervaring vorige week) kletsnat van het zweet, terwijl er feitelijk nog niks gedaan was, de plek waar er geprikt moest worden moest geschoren en gedesinfecteerd worden voor de verdoving in gewricht.
De uiteindelijke uitslag is geworden verstuiking.
Ze was stukken beter na de verdoving gewricht en de buigproef kon hij "gewoon" uitvoeren, terwijl zonder verdoving ze heel gevoelig was de laatste keer.
De lichte artrose is niet voor de hand liggend door de plotselinge kreupelheid tzt.
Je ziet niks op het zachte en rechtuit op het harde, maar de harde volte wel.
Daar is ze linksom ook wat kort, maar je vraagt ze ook wel wat natuurlijk.
Het been is ook niet warm of dik geweest.
Lees net dat verstuiking meestal gepaard gaat met dikte...
Maar goed we doen het "even" met deze uitslag, dat houd in volgens de DA.
op stal en 2 keer daags wandelen.
De blessure is niet overgegaan door de periode dat ze rust had en wel buiten stond, en hier gaan ze regelmatig aan de kletter.
Vandaar zo min mogelijk belasting verdraaiingen.
Daar schrik je dan weer van. De stal is erg groot, en ze was vandaag ook erg rustig, (alleen hooi) en haar gedrag was erg lief.
De eigenaar wil het advies volgen van de DA, op stal, hopelijk blijft ze zo mooi rustig.
Alexia staat naast de stal, met haar hooiplaats, dus lekker bij elkaar.
Heb gisteren over soort van magnetische therapie (versnelt proces helen cellen) gehoord.
Fysiothera. heeft haar paard met gebroken/gesleten been buiten laten staan met deze behandeling is het versnelt goedgekomen.
Hoorde gisteren van Lies, ultrasone geluidsgolven voor pees blessure's ook versnellen helen proces.
Meer mensen met zulke verhalen ervaringen?
Anita