Cindy Helms schreef op vrijdag 28 november 2008, 9:29:


Ik begrijp dat ook niet goed, nog nooit gehoord van een onbeslagene.

Trouwens, jij hebt Gijmelse spanjolen

jan.

kope schreef op vrijdag 28 november 2008, 10:24:


Gudrun, ik weet spijtig genoeg perfect hoe je je voelt.. meer dan woorden van steun kunnen we elkaar niet geven. ook al kennen we elkaar niet persoonlijk, ben er wel als je een babbel wil.

Gudrun schreef op vrijdag 28 november 2008, 9:34:


Hoi Gundrun,Als ik in het voorjaar en najaar basisbrokjes voer doe ik er scheutje zonnebloem olie door.
Was tip van de dierenarts,vooral nadat ze koliek hebben gehad ,bijvoorbeeld zandkoliek.
Ze kunnen gevoelige plekjes in hun darmen hebben van zand of andere dingen,wormen en als dat zeer doet kunnen ze buikpijn krijgen en al gaan stoppen met eten en beginnen te rollen.
Daardoor verzwakken ze al en kunnen ze hard achteruit gaan.
Heb ook altijd lijnzaad in huis om te koken als ik denk dat het nodig is.
Paardjes die niet meer willen/kunnen eten voer ik dan met grote schapenspuit gevuld met gekookt lijnzaad met daarin opgelost basisbrokjes.

Veel succes met uitzoeken van een mooie appeboom.
Je hebt ook zelfbestuivers geloof ik,wij hebben mini elstar en mini golden delicius.
Lekkere appeltjes!!

Groet Conny

Frans Veldman schreef :


Leuke discussie voor op PN. Ben het met je eens trouwens.
Groet, Pien

Oh Gudrun, lees het nu hoe het met Bolleke is gegaan...
Wat erg... Smurfke (pony) is 2 jaar geleden ook in mijn armen gestorven, doet vreselijk veel pijn... Ben ook aan het huilen, het doet me erg denken aan hem en vindt het vreselijk erg voor jou en de kinderen...

Goed afsluiten is belangrijk, je hebt alles gedaan wat je kon, het gebeurt en je hebt het niet in de hand, je bent machteloos en persoonlijk vind ik dat het moeilijkste om mee om te gaan. De grootste troost is dat hij het goed en fijn gehad heeft bij jou en dat hij vredig en veilig is kunnen gaan rusten...

Veel sterkte!
Jolijn

Spirithorses schreef op vrijdag 28 november 2008, 10:14:


Ja, ik had niet anders verwacht, alleen jammer dat je de aanvulling wegknipt.
Gevoel voor een onervaren iemand is onzin en geen enkele beginnende trainer heeft daar iets aan. Dat krijg je pas als je een methode kent. Dan weet je vanuit je gevoel, wat niet anders is dan ervaring, hoe en waarop je moet reageren.
Belonen met voer is een primaire beloning, elke andere manier is secundair en werkt dus automatisch minder krachtig. Het zal de hoeveelheid werk wat een dier wil uitvoeren voor die beloning dus ook minder maken, m.a.w.: je bent niet optimaal aan het werk.
Ik denk echter niet dat je kunt vinden dat ik ERGENS geschreven heb dat belonen met iets anders dan voer, traumatiserend op een paard `zou werken. Ook onzin dus helaas.
Kom op Pien, ik weet dat het voor jou een enorme klus zou zijn om clickertraining in je lessen door te voeren en dat je er daardoor alleen al niet aan moet denken. Al je trainingen zouden op hun kop staan. Bovendien mis je de kennis ervoor en geloof je daardoor niet dat clickertaining (EN tagteaching) voor paard EN ruiter fantastisch werkt.
Oogkleppen? Je vergeet altijd tegen wie je het hebt. Dat zou kunnen kloppen als ìk niet wist hoe jouw manier van werken is. Exact zo heb ik het geleerd. Dat ik die manier achter me heb gelaten komt alleen maar omdat ik een betere heb gevonden.
Het stoort me alleen dat mijn werk wordt afgedaan met dooddoeners als 'daar ben ik te lui voor' terwijl er onvoldoende kennis en ervaring over en mee is.
Het feit dat je nu tegen Egon aanschurkt bewijst dat alleen maar.

Piet

jan seykens schreef op vrijdag 28 november 2008, 10:24:


Had ik nog niet aan gedacht t'is eigenlijk Wolfsdonk vs. De Gijmel ... t'zal hem daar in zitten

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 27 november 2008, 21:46:


Zoals ik zei: ik VERMOED dat... waar wij GEEN BENUL van hebben.
Maar als Eddy àlles al zo goed weet, ja waarom zouden we dan ooit nog eens verder denken hé...
Nu ja, ik laat het hierbij. De kraan druppelt weer iets te snel...

Piet schreef op vrijdag 28 november 2008, 9:53:

Is zeker zo dat het klikkeren mij moeite kost (zou gek zijn als dat niet zo was), en toen ik mijn hond kreeg, dacht ik, kom een totaal onverpest dier, we pakken het klikkeren weer op. En ik heb (foei) nooit les erin gehad, wel erover gelezen (hier op het forum, Don't shoot the dog, Teblick, Egon's OC cursus) en begrijp het basis principe, maar het kost veel concentratie.
Hoe dan ook, was leuk hondje klikkeren, zij vindt het ook leuk. Nu is ze geen pup meer, en kent het klappen van de zweep in het dagelijks leven. En ik klikker niet meer met haar. Ik heb haar wat kunstjes geleerd, ze kan door hoepels springen en op d'r rug gaan liggen, maar waar dient dat eigenlijk toe?
Wat ik belangrijk vind, voor paard en hond, dat ze begrijpen wat ik vraag zodat we kunnen communiceren en dat er geen geschreeuw of gesjor nodig is als we in vreemde situaties terecht komen.
Paarden hond en ik leven zo rustig in harmonie en meer vraag ik niet. Kunstjes boeien me niet.

Isabel

Piet schreef op vrijdag 28 november 2008, 10:58:


Weet je Piet, ik zou hier doodgraag eens de put opentrekken. Eigenlijk wil ik dit al heel lang. Maar ik kan dat niet maken omdat ik mijn collega trainers niet wil afvallen. Misschien krijgen we op onze vergadering op 3 december de kans om het er op ons gemakkie over te hebben. Ik kan je dan ook een paar voorbeelden (en namen!) geven.

Wij komen nog steeds bij geclickerde paarden (oa om te bekappen) die zich niet kunnen gedragen ondanks soms wel twee jaar clickertraining onder begeleiding van een trainer.
Dit is overigens géén aanval tegen jou want jij traint deze paarden niet, maar ik word er soms zwaar gefrustreerd van als ik zie hoe mensen clickeren interpreteren. En om die mensen heen lopen ook weer trainers rond

Voor mij is het allang geen 'ingewikkelde manier van voerbelonen' meer. Ik weet dat ik er ooit zo over dacht maar dat heb ik bijgesteld, net zoals ik ook in de bres spring wanneer mensen beweren dat je van clickeren opdringerige paarden krijgt want ik wéét dat dat niet zo is.
Ik draag de clickermethode wel degelijk een warm hart toe terwijl ik er op hetzelfde moment ook nadelen aan vind kleven.

En inderdaad: In mijn lessen is het ondoenlijk met voedselbeloning te werken maar de paarden worden wél op het juiste moment beloond dus daarin zit weinig verschil, behalve dat ik wel iets met druk vraag want ik vind lichte druk geen enkel probleem en zo te zien de paarden ook niet.
Tot het moment dat het tegendeel bewezen is waarbij we ervaren dat mijn paarden moeite hebben/ongelukkig worden van het gebruik van druk zal ik me fijn voelen bij mijn methode.

Die jij verder amper kent want je hebt me nog nooit zien lesgeven en je hebt mij nog nooit zien rijden!

Er is meer. En het moet bij de persoon zelf passen. Dat is wat ik zal blijven uitdragen. Verder no hard feelings.

groet, Pien