eddy DRUPPEL schreef op donderdag 27 november 2008, 21:46:


Zoals ik zei: ik VERMOED dat... waar wij GEEN BENUL van hebben.
Maar als Eddy àlles al zo goed weet, ja waarom zouden we dan ooit nog eens verder denken hé...
Nu ja, ik laat het hierbij. De kraan druppelt weer iets te snel...

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 november 2008, 17:06:


Piet, laat toch vallen man.
Iedereen weet toch intussen dat Eddy DE grote wijsheid in pacht heeft.
En verder denk je er maar verder het jouwe van.

Kynshiri schreef op vrijdag 28 november 2008, 17:23:


Billy ziet er nu ook grijsbruinachtig uit, waar hij in de zomer een appelschimmel is...
Maar toen hij geboren werd was hij bijna zwart en ik droomde van een zwart paard!
Eigenlijk moet ik dus blij zijn dat hij zich nu zo vuil maakt dat hij (zonder al te veel moeite) niet proper te krijgen is )

Isabel van der Made schreef op vrijdag 28 november 2008, 17:59:


Een mengeling van geweekte muesli (of rijst of pasta, afhankelijk van wat voor ons op tafel kwam) met lichtgekookte of gewokte groentjes en rauwe vis/kippelever/kippehartjes/kippemagen enz. Daarbij 1 koffielepel plantaardige olie en bovendien een aantal kruiden. Dat zijn soms provencaalse kruiden omdat we die zelf in industriele hoeveelheden gebruiken of anders een kruidenmengeling speciaal voor honden van Dr. Schaetter (dacht ik).
Geen varkensvlees en liefst het vlees eerst diepvriezen, dan ben je zeker dat het veilig is.
Een keer per week à 10 dagen krijgen ze oud brood dat gesopt is in warm water + een goeie kwak plattekaas + 1 ei.
En soms gewoon de overschot van onze spaghetti met tomatensaus of zo.

Als ze écht een slechte dag hebben, dan krijgen de sukkels ook wel eens droge korrels, maar daar zijn ze écht niet zot van...
Ik vraag me wel af waarom?

Peter Donck schreef op zaterdag 29 november 2008, 10:05:


Laat het maar gesubsidieerd zijn, ik vind het heerlijk.
Ben meer dan 10 jaar strikt vegetarier geweest: geen vlees, geen vis, niks.
Mijn gewicht bleef prima, geen darmontstekingen meer, maar mijn huid zag er stilaan uit als perkament.
Na medische controle bleek dat deze vette vis voor mij wél heel goed was en dat ik die zeker niet had moeten laten vallen.
Eet nu ongeveer elke dag mijn portie, soms in meerdere malen.
Heerlijk!

Mijn ecologische voetafdruk bepaald en die blijkt ver onder het gemiddelde van de Europeaan te zitten. Als dan deze zalm een van de weinige 'zondes' is, let it be!

Anita Cats schreef op zondag 30 november 2008, 12:59:


Ik heb indertijd voor de (enkele) keren dat mijn paarden moesten vervoerd worden, zo een rubberen 'touw' gekocht. Weet je, ongeveer 60 cm lang maar kan rekken tot het dubbele indien nodig. Dan heeft het paard toch het gevoel dat hij vastzit maar indien het echt slecht gaat, geeft het ding wel mee zodat ze zich niet ophangen.
Ik vind het makkelijker dan met een touw, zelfs in een camion zonder schutsels. Met een gewoon touw, kroop Billy daar al eens onder dat van Wodan (gelukkig voor het vertrek), moesten ze wel weer terug goed gezet worden en het gewone touw moest dan véél korter.
Volgens mij geeft dat een goed evenwicht tussen wel of geen touw.

Nick Altena schreef op zondag 30 november 2008, 19:54:


Let's say that they've chickened out )
Of ze kregen al kippevel bij de gedachte alleen al...