Anja Seijn schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:34:


Hier wil ik toch ook even op reageren (nadat ik er ongeveer 20 minuten over heb gedaan voor ik er uit was hoe ik hier ook al weer in moest loggen... pffft, ik ben af en toe zo'n nitwit met nieuwe fora...) Ik heb nl zelf ook een paard dat ik (helaas!!!) bepaald niet vaak kan bezoeken. De reden? Mijn geweldig lieve arabier merrie staat na een ongeluk nl heerlijk te genieten van een welverdiend vervroegd pensioen. Dit heerlijke paradijsje voor mijn merrie heb ik mogen vinden bij een vriendin in Drenthe (de ex vrouw van mijn merrie's eerste eigenaar, zij heeft mijn merrie dan ook van veulen t/m 6,5 mee gemaakt en ze is altijd een emorionele band met Escala blijven voelen). Na flink (en langdurig) gedokterd te hebben om Escala zo goed te krijgen als mogelijk was heb ik besloten dat het niet eerlijk was tegeover haar om haar (omwille van mijn eigen egoisme, ik zou haar nl het liefst iedere dag zien en betuttelen) nog langer in pensionstalling te houden in de randstad waar ik woon en werk. NIET omdat ik het niet wilde betalen, NIET omdat ik haar niet bij me wilde houden, maar WEL omdat ik haar een kwalitatief rijker leven gunde. In de randstad is het nou eenmaal helaas niet te doen om stalling te vinden waar ze zoveel en zo veilig buiten kan staan als bij mijn vriendin op de boerderij. Het aanbod dat ze daar met pensioen mocht was voor mijn merrie dan ook TE MOOI om te weigeren. Daar staat ze iedere dag met de 2 merries van mijn vriendin van 07:00 - 23:00 op de wei ('s nachts staan ze binnen zodat ze droog en warm kunnen slapen) en 's winters in de 30 x 60 rijbak met zeer veel kwaliteitshooi van eigen land. Dat is een leven dat ik Escala echt niet KON en WILDE ontzeggen; het houdt echter wel in dat ik haar helaas maar 1 x in de 8 / 10 weken op kan zoeken. Ik heb nl geen rijbewijs en wekelijks heen en weer met het openbaar vervoer is helaas niet te doen. Niet alleen uit financiele overwegingen, maar ook omdat ik dan geen tijd zou hebben om die dag voor mijn ruin (zoon van mijn merrie) te zorgen die NIET de volledige verzorging krijgt die mijn merrie gelukkig wel krijgt :) . Soms vloeit het niet dagelijks of zelfs wekelijks (kunnen) bezoeken van je paard dus voort uit een keuze gemaakt om het welzijn van het paard. In mijn geval heeft dat meer dan geweldig uitgepakt, mijn merrie is werkelijk in het paradijs op aarde, mijn vriendin is blij dat haar oude merrie weer bij haar terug is, haar kinderen zijn blij dat er nu een paard is dat gek is op kinderen en dat voor kinderen niet alleen heel lief is, maar ook door en door betrouwbaar... en ik, ik ben blij dat Escala op een plek staat waar haar leven meer kwaliteit heeft gekregen. Dan bijt ik wel door die zure appel dat ik haar niet zo vaak meer zie heen. Helaas pakt het dus niet voor iedereen zo goed uit als voor mij, maar door schade en schande leert men...

Wil schreef op maandag 10 november 2008, 13:21:


Ja, het is inderdaad niet zo dat een tweede paard gelijk een garantie is voor zorgeloos rijplezier... (niet dat dat een must is; maar een béétje zorgeloos rijplezier zou ook al fijn zijn) voor hetzelfde geld heb je twee probleempaarden....en aangezien we de problemen aan schijnen te trekken op het moment, ben ik toch nog terughoudend....maar het kriebelt he, het kriebelt....
Mis de herfst in het bos.....
Mis mn mateke om er samen op uit te trekken...maar ja...that's life he...
Iemand een peppil?

Rita Klompmaker schreef op maandag 10 november 2008, 5:05:


Try again.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Rannah schreef op maandag 10 november 2008, 13:38:


Vind dit een mooi verhaal hoor... Voor jou en je paard gewoon hardstikke fijn.
Tis ook een iets andere situatie. Jouw vriendin kent deze merrie en heeft er dan ook al een band mee. Je hoeft er dus niet aan te twijfelen dat jouw paard gewoon lekker goed verzorgd wordt. En dan is 'kontrole' ook niet nodig.
Zeker weten dat het helaas voor een boel paarden niet zo goed uitpakt...

Gaat het inmiddels beter met Peppi of weet je het niet?

Rannah schreef op maandag 10 november 2008, 13:38:


fijn dat je voor je paarde een goede oplossing hebt kunnen vinden maar ze hoeven niet op tijd naar bed hoor, paarden slapen 's nachts niet. Hun leven is eigenlijk 24/7 hetzelfde: eten, af en toe dommelen, soms wat spelen en dan maar weer eten.

amar schreef op maandag 10 november 2008, 4:56:


Dank u.
We zijn nu een weekje verder en hoewel de andere paarden er niet veel last van lijken te hebben, ze zijn wel nog altijd wat rustiger en erg aanhankelijk, zie ik sommige gedragingen van Blackske nu in Jeanneke.
Ze krijgen alle dagen elk een worteltje van mij en als ik er niet ben van mijn bompa. Vroeger kwamen Nobody, Jeanneke en Soraya vlak aan de draad staan, Blackske bleef enkele meters op afstand (hij kon ook uren wachten aan de draad als mijn bompa in zijn hofke bezig was, uit compasse kreeg hij er dan altijd eentje extra ). Nu komen ze bij mij nog alle drie tot aan den draad maar Jeanneke houdt wel iets meer afstand (vroeger echt ni, met haar hoofdje over den draad), bij mijn bompa houdt ze enkele meters afstand.
Het lijkt wel of zij het meeste treurt, ze staat geregeld alleen in de hoek van de wei te kijken naar de paarden op de wei ernaast (Blackske deed dat ook veel). Als ik op de wei stront aan't scheppen ben, is ze precies een hondje dat aan mijn been plakt en wilt ze steeds flodderen.
Nobody en Soraya zijn ook wel flodderachtig, maar die houden na een tijdje op en gaan verder eten.
Ze zullen hun draai wel terug moeten vinden, de plaatsen terug verdelen.
Het doet wel raar, ik mis Blackske verschrikkelijk hard en 3 paarden lijkt zo weinig. Ik ben zo snel klaar met mest scheppen en moet nog uitzoeken hoeveel ik ze moet eten geven, ik geef nog steeds te veel.
Onbewust pak ik soms nog 4 pekes ipv 3 of ga ik op zoek waar de 4de staat. Toen ik aan het rijden was en er maar 2 in de piste zag staan, was ik een kleine seconde in paniek want waar was die 3de naartoe?
Dat zijn dingen die je wel weet, maar de gewoonte is er nog niet, raar...

Frans Veldman schreef op maandag 10 november 2008, 13:53:


Bij mij doet ie ut

Britt Claeys schreef op maandag 10 november 2008, 14:11:


Lees nu pas je topic...
Wens je heel veel sterkte....
...

Anita Cats schreef op maandag 10 november 2008, 10:42:


Aandacht voor het paard? Is dat zo? Is het niet zo dat jij graag wilt spetteren met je paard? Dat je een tikkie ongeduldig bent wanneer het niet direct lukt?!


Heb je haar al totaal los kunnen laten. Enkel rijden op je zit...?

Ik weet nog van vroeger. Was een wichie van 12 jaar. Mocht waar ik een verzorgpony had af en toe ook op 2 jonge paarden van 4 jaar stappen. Enkel stappen... teugels los, hoofd naar beneden. Kreeg daar hulp bij.. los die teugels werd gezegt. Hoofd naar beneden rijden, met de neus op de grond. Ongeveer 20 min. stappen en dat was het.. meer niet. Dat was ook het enigste wat die paarden te doen kregen. Was toen wel met bit... ik wist niet beter (net als vele mensen in die tijd)

Zalitha is nog zo jong. Wil je niet al veelste veel....


Heeft dit te maken met jou eigen ongeduld misschien?


Ervaring waarin?


Hou je jezelf nu niet voor de gek dat dat enkel zou komen door dat stukkie harde metaal in haar mond. Wat doe je het bit dat ze nu wel wil zakken?


En dat kan niet zonder bit?!

Wil schreef op maandag 10 november 2008, 13:03:


Cindy schreef in het topic over Blackske over hepa..dinges, ik heb het opgezocht en vermageren en verminderde eetlust zijn voortekenen. Blackske was op 3 weken tijd fel vermagerd. Ik wil u echt ni bang maken maar laat zeker dat bloed maar trekken. Wat ook in het artikel stond (was op internet dus wel niet de allerbetrouwbaarste bron) is eiwitarm eten geven.
Ouwe rakkers toch hè...

Britt Claeys schreef op maandag 10 november 2008, 14:37:


Vermageren: Ja, zeker weten! Verminderde eetlust: nee.
Hij vreet tegen de klippen op...normaal, zoals ie altijd al gedaan heeft.
Alleen voer ik hem nu wel stevig bij, met ongemelasseerde lucerne en gelukkig had ik nog een flinke baal Spelt. Scheutje lijnzaadolie, die nu op is...

Bloed trekken wordt aan gewerkt.... Ik kan wel gaan zitten raden, maar ik weet het gewoon niet....
Kan Diabetes zijn, Cushing, zelfs Leverbot heb ik al gevonden als eventuele oorzaak.... Het zal gewoon onderzocht moeten worden.

Wat was dat artikel? Hepa...dinges??

Enfin.... meten is weten.... laten onderzoeken.

En zorgen maak ik me toch wel....