Sieta schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 21:26:


He leuk die filmpjes! Kan ik Sieta en Jesper ook eens in het 'echt' zien

Je kleine drol heeft vandaag ook weer een feestje gemaakt.... hij houdt echt enorm van lekker hard scheuren door de wei en de rest van de kudde gek maken. Net zo lang tot ze allemaal meedoen
Wat een vrolijk mannetje!

Sieta schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 21:26:

Hee Franca
Heel leuke filmpjes van jullie tochtjes! Heel mooi gebied...dan kun je in elk geval echt genieten als je daar bent. Chapeau! Jij hebt werkelijk alles voor je paard gedaan. En ja hier is ook zo n paard dat nog steeds verandert van gedrag :) - Als ik terugkijk naar hoe het gedrag was en nu ben ik tevreden...al hebben we nog een hele weg te gaan!
Heel veel plezier met Sieta Jesper en Bandido.
Myriam

Anita Cats schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 8:27:


In MIJN beleving is het lichtrijden "uitgevonden" om het zitvlak van de ruiter te ontlasten
Als je correct doorzit, hinder je de balans van het paard het minst.
Alle bijzondere (hoge school?)oefeningen worden in doorzitten uit gevoerd toch?


Nils en Olly

Donanta wil altijd erg graag gekrabbeld worden. Hoe harder hoe beter. Ze wijst zelf aan waar.... dat is steevast het liefst op haar dijbeen en van daaruit oplopend naar het zachte deel tussen heupbot en kruis.
Ze gaat er helemaal krom bij staan en heeft af en toe ook echt een 'scheut' door haar lijf als ik op een goed plekje zit.

Nu heb ik pas eens goed geprobeerd te voelen wat ik voelde met mijn roterende vingertoppen op haar huid. Ik voel daar waar het bij haar dus heel jeuk-gevoelig is harde, platte plekjes. Het lijkt op een beetje verdikt weefsel, een beetje zoals een plek waar een daas heeft gestoken, alleen zie ik niets en voel ik de plekken alleen als ik echt heel veel druk met mijn vingertoppen uitoefen. Wat Donanta dus zo lekker lijkt te vinden.

Iemand enig idee wat dit zou kunnen zijn? Ik wil heel graag dat Happy Athlete (van de Jack Meagher methode) haar komt behandelen en dacht ook een beetej aan spierverklevingen. Maar kan ik die wel voelen en jeuken die ook?
Ze is ook te dik en valt moeilijk af, zelfs met een 4 maanden oud zogend veulen. Ik dacht dus ook aan het insuline/magnesium verhaal.

Ik hoop dat jullie het herkennen.

Wil schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 21:15:


--------------
"" Jongens... er moet mij iets van het hart! En dat is dat ik

Hier ben ik het volkomen mee eens, en ik realiseer me keer op keer hoe veel ik aan de mensen&informatie op deze site heb, en last but not least Conrad!

Elly

Ellen2 schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 21:25:


Ik denk en weet bijna zeker dat paard een gewoontedier is net als de mens.
Als wij met al onze "truukjes" of dagelijkse "boodschapjes komen bij paard ,omdat t noodzakelijk is voor ons in combi met t dier te bestaan dan zou je makkelijk kunnen vermenselijken ,en dan spreken van ::vertrouwen ,veiligheid ed..
Maar t blijft nog steeds een feit dat paard een vluchtdier is en als wij als mens (ben aan t onderzoeken wat wij toch zijn ,behalve roofdier)zijnde ,t voor elkaar kunnen krijgen ,zonder hulp van ijzerwerk,dwang snoepies en al die andere (eigenlijk )bijzaken ,dan kom je op een niveau wat voor mij eigenlijk niet onder woorden te brengen is.
Ik doe eigenlijk van alles met vera.
Met beloning maar t zelfde ook zonder.
Met clicker ,maar ook zonder.
Ik begrijp ook heel goed wat Eddy dan zegt ,dat je feilloos een copie qua lichaamstaal en integriteit ,level ,invoeling naar dat dier zou moeten hebben.
Ik zie dat ook bij vera.
Voor mij is t een piece off cake ,maar ik zie ,dat ik haar niet zomaar met anderen kan laten.
Niet dat ze dan lelijk doet of zo ,maar t contact is er niet om bepaalde acties te ondernemen.
En t zit juist in de kleine dingen ,die een groot gevolg hebben.
600 kilo fijnheid en als je zelf fouten maakt?
600 kilo frustratie.
Grote verantwoording!

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


He jolijn ,ik zit elke dag (2x 3 uur) met ruim 40 van dit soort mensen.
Laat er maar eelt op je ziel groeien en bedenk maar ,dat de mond van jouw paard gespaard word he.
Wat is er nou belangrijk!!
Jij hebt t licht gezien ,en die mensen worstelen nog in de middeleeuwen.
Lach er maar om en sterkte met t eelten!hahaha
Meerderwaardigheidcomplexen komen voort uit Minderwaardigheidgevoel en misschien heeft ze t helemaal niet eens zo kwaad bedoeld.
groeten trudy

Trudy schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 23:16:


Zeker grote verantwoording... je komt op een punt waar bepaalde mensen het niet meer kunnen volgen. Ze zien of kunnen niet begrijpen wat je gedaan hebt om dat bepaalde niveau te bereiken.
En ik besef dat er altijd nog veel meer te leren is....
Leuk is wel dat een Juultje nu niet beter weet of het is 'normaal' wat wij doen met paarden... Totdat ze van de week bij een vriendinnetje van school was...
waar ze fokken met Lusitano's x Arabieren...
En ze stom verbaasd waren dat Juultje bitloos leert rijden, dat Juultje het al volkomen normaal vind dat paarden hoefschoenen aankrijgen...
Wel, laat ze daar maar flink nieuwsgierig worden.... Ik denk dat Juultje en ik nog weleens gaan 'buurten' daar als het eens zo uitkomt )

Je hebt gelijk Trudie... het contact met andere mensen is er gewoon niet.
Iemand wil mijn Catcher achteruit zetten, gebruikt precies hetzelfde commando als ik. Maar het dier gaat niet achteruit... Het is de lichaamstaal die ze missen.
Tis te hopen dat we ze altijd gewoon zelf kunnen behouden en verzorgen he?

Groetjes,

Wil.