Hoi iedereen ,

Ik hoop dat ik een beetje mijn ei kwijt kan hier..

Waar ik met de friezen bezig ben, daar rijdt een meisje en ze is vriendelijk en alles, eigenlijk niet veel op aan te merken.
Dit meisje is de dochter van de eigenaar van de friezen, maar zij wil niet met ze trainen omdat ze toch niet hoog kunnen springen en crossen.

Ok, te begrijpen, ze heeft vele paarden ter beschikking die hier wel voor geschikt zijn.
Ik trok me er niet veel van aan..

Maar vandaag waren we een praatje aan het slaan, en ineens zegt ze:
"Ja, ge moet da begrijpen, ik wil ni op die friezen want die zijn te lomp, geef mij maar slanke en snelle paardjes. En ik wil niet denigrerend zijn, maar gelijk uw paarden (Boyke en Zorro bedoelde ze), die zou ik nooit willen hoor! Jullie amuseren je daar maar mee met wat ge doet, maar ik moet wedstrijden enzo doen, dat zouden uw paarden nooit kunnen!"

Ja nou!! Niet denigrerend ofzo, maar ik modder niet zomaar aan hoor!! Ik heb gezegd van ja, iedereen heeft zijn eigen voorkeur en ik heb juist liever friezen en paarden met zo'n karakter, ik vind juist hevige damespaardjes niets.

Ik voelde me niet echt aangevallen, maar ben daarna erover beginnen denken.. Die denkt precies echt dat Boyke een wandelpaardje is waar niets mee gedaan wordt??? Boyke kan een parcourke van een meterke aan, zelfs meer denk ik, en dan nog wel zonder bit en het is een hengst.

Zij rijdt natuurlijk met sporen van hier tot in tokio, zweep en een goed bit'je'.
Ik zou haar wel eens willen zien rijden en springen zonder hoofdstel of zadel, volledig bloot.. Ik word er toch een beetje boos van eigenlijk...

Enfin ja.. Wou het even kwijt..
Zal me er maar niks van aantrekken en doordoen zoals ik bezig ben zeker..
Boyke is er gelukkiger mee, maar ik wist niet dat de mensen zo op ons neer keken... Boyke heeft echt wel kwaliteiten hoor, echt waar..

Groetjes...

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


NIETS van aantrekken ! ! ! ! !

Het kan lang duren maar mensen gaan er anders tegenaan kijken. Niet zolang terug ontmoette ik weer eens iemand (die ik al vrij lang ken, al zo'n jaar of 20 ), een financier van dure topsportpaarden. Fokt en traint ook. Middelen en geld geen bezwaar.
Die heeft mijn vorige hengst dus ook gekend. Het was eerst van "ja maar da's jouw paard, da's een bijzondere", daarna werd het "ja, maar dat zijn ijslanders, héél iets anders dan sportpaarden", nu is het, met mijn nieuwe hengst dus "sja, maar zo een opleiding krijgen er nog maar weinig"

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Kop op meiske.. en wees eens eerlijk, kijk eens in je eigen hart. Wat denk en voel jij t.o.v. mensen die met allerlei ijzeren middelen hun paard denken te moeten rijden.

Wanneer ik eerlijk ben naar mezelf toe zie ik niet zoveel fraais en moet ik me met regelmaat inhouden t.o.v. 'hen'.

Ga gewoon je eigen weg waarin jij en je paardje gelukkig zijn, doen wij ook.

Kreeg vandaag nog weer en opmerking via een mail.

Citaat:
"Heb ook al even op je website gekeken. Bitloosrijden! Onverwaardelijk vertrouwen moet je dan hebben volgens mij, vind het wel mooi maar die van mij rennen volgens mij dan gewoon door."

Heb de mogelijkheid gekregen het één en ander uit te leggen. Maar soms... soms kriebelt het me vreselijk wanneer ik een bit in een paardenmond zie. Dit terwijl ik een aantal jaren geleden dit normaal vond, zelfs genoot van bijv. 'de kür op muziek'... nu griezel ik d'r soms van op welke wijze dit (soms?) gaat.

Aafke schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:29:


Niks van aantrekken, Jolijn. Doorgaan zoals je bezig bent, het komt nog wel.
Een oude ex-LRV commandant hier in de straat die ik nu een jaar ken staat vol bewondering dat ik met een arabier alleen bitloos buitenritten maak langs wegen die hij kent en vreoger met zijn warmbloeden nooit kon nemen, want "ze deden dat niet" of "ze durfden dat niet".
En een lusiatono-mevrouw uit de straat die altijd met sporen en zweep (maar zonder cap) en een zwaar bit in wandelt ik geïnteresseerd komen vragen om eens samen mee te wandelen, want ze wil dat wel eens zien. Haar dochters rijden zoals zijzelf en wedstrijd, mijn dochter is laatst op haar welshke met een halsring mee gaan wandelen (wel halster aan met touw aan het zadel vast voor het geval dat, noodstop, verzekeringen ed).
Ik rijd ondertussen bijna 10 jaar bitloos hier in de buurt rond, veel andere paardenmensen in de buurt maar niemand echt NH bezig, maar er komt toch wel wat belangstelling en vragen.
Gewoon blijven doen waar je je samen goed bij voelt dus!!!

Aafke schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:29:


Lieve, lieve Jolijn!
Ik snap helemaal wat jij bedoelt. Ik heb ook een Fries en de eerste 4 maanden in een pensionstal gestaan. Mensen weten niet wat ze zeggen en doen een dier tekort, dat is mijn mening.
Ook nu komen er wel eens mensen bij mij kijken en die maken dan rare opmerkingen over "sportpaarden" en dressuur ... Kijken dan weer naar mij en maken dan een opmerkingen over Jeen, mijn Fries. Tja, met een KWPN-er is dat toch anders! Hoe zo anders? Eén van die meisjes ging op Jeen rijden .... hee, hij stopt ineens! Dus niet beleerd! Ga toch fietsen, jij kunt dus niet rijden zonder bit, sporen en zweep. Wil je op Jeen, dan laat je die troep lekker thuis.
Je bent geneigd om in de verdediging te schieten, maar eigenlijk moet je je er inderdaad helemaal niets van aantrekken. Die zogenaamde paardenkenners (dat heb ik nu wel door na ruim 6 maanden) lullen over het algemeen maar wat en doen net of ze de wijsheid in pacht hebben. Ha!
Leuk voorbeeldje? Ik krijg clickertraining van Conrad en tijdens één van de sessies hebben we het over dominantie gehad. Conrad moest daar wel een beetje om lachen en vertelde dat paarden zeker wel 100 gedragingen hebben, maar de meeste mensen er maar één kende: DOMINANTIE.
Mijn Jeen heeft karakter en is onderzoekend (vind ik), anderen vinden hem dominant. Ik heb recent tegen een meisje, die hem 5 minuten had gezien en hem dominant noemde, gezegd dat dat 1 van de 100 gedragingen is en dat als ze de anderen 99 kon opnoemen ik gelijk van haar aan zou nemen dat Jeen dominant was. Wat denk je? Ik heb haar niet meer gehoord en ik hem nog nooit iemand zo perplex naar mij zien kijken. Rot toch op met die vooringenomen meningen. Ik, met mijn bescheiden kennis van 6 maandjes, denk dat de "prestaties" van een paard mede afhankelijk zijn van zijn eigenaar/ruiter (wat doe je?) en niet of hij geschoren, gepoetst, vol lullige knotjes of rozen, met een bit in zijn mond en peesbeschermers om ieder been een bak binnen stapt met een dito opgedofte juf op zijn rug. Het zal mij werkelijk waar jeuken als ze Jeen een boerenknol vinden, ik vind hem een geweldige knol met een kracht en dynamiek waar je stil van kan worden. Gewoon een ruwe diamant, je moet er alleen oog voor WILLEN hebben.
Groetjes,
Anja

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Hee, wij kennen Boyke nou een beetje en jij weet wat wij over hem zeggen he
Dat dat Friezenmeisje jou maar eens nadoet, hoe jij met je hengst bezig bent. Simpel. Zij snijdt de ballen eraf omdat ze niet met een hengst kan omgaan, al helemaal niet bitloos, sporenloos en geweldloos. Want dat heeft ze niet in huis.
En jij wel. Meer hoef ik toch niet te zeggen

Als het je teveel wordt kom je hier maar effe sfeertje poeven hè

Groetjes, Pien

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Laat zulke mensen toch gaan.
Ik zit tussen veel wedstrijdneuzen en die praten ook allemaal zo. Is het geen sportpaard kan die naar die naar de slacht...
Ik heb liever een paard met karakter in plaats van een half dode Z knol. Gewoon laten l*llen, meestal zeggen ze dingen terwijl ze het tegenovergestelde denken. Maar hey je gaat toch niet tegen iemand, die geen wedstrijden rijdt, zeggen dat die goed bezig is, dat is VERNEDEREND!!! Snap je

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


He jolijn ,ik zit elke dag (2x 3 uur) met ruim 40 van dit soort mensen.
Laat er maar eelt op je ziel groeien en bedenk maar ,dat de mond van jouw paard gespaard word he.
Wat is er nou belangrijk!!
Jij hebt t licht gezien ,en die mensen worstelen nog in de middeleeuwen.
Lach er maar om en sterkte met t eelten!hahaha
Meerderwaardigheidcomplexen komen voort uit Minderwaardigheidgevoel en misschien heeft ze t helemaal niet eens zo kwaad bedoeld.
groeten trudy

Maar het is inderdaad wel ongelofelijk hoe neerbuigend ze kunnen doen eh! Ik herinner me nog dat in de wei naast Eva een vrouw met enkele mankrachten haar 2-jarige hengstjes op de trailer probeerde te krijgen. Die ene hadden ze er al op gekregen maar was erg onrustig en aan't roepen naar de andere. Die andere probeerden ze er langs achter op de duwen, dan weer heel hard aan het leidtouw trekken, lokken met eten en dan weg trekken als hij dichter kwam,...
Wij konden het niet meer aanzien en ik Eva aangemoedigd een handje toe te steken en te laten zien hoe het ook kan. Die mensen deden er heel lacherig over. Gaat ge een beetje paardenfluisteren? Na tien minuten stond het paardje in alle rust op de trailer, ook het ander was volledig gekalmeerd. En toch blijven ze voortdoen op hun manier en doen ze denigrerend tov de manier die Eva gebruikte. Zelfs nadat Eva haar nog eens uit de nood hielp met 2 andere paardjes, waarop haar dochter met een zweep aan't meppen was, vragen ze niet hoe ze het eigenlijk doet en of Eva hen dat niet wil leren. Toch wel hardnekkig vind ik dan!
Ik was er ook bij toen Eva de vrouw die haar vroeger les gaf in de manege na lange tijd nog eens tegenkwam. Die vrouw vraagt geïnteresseerd hoe het maar haar is en wat ze nu doet. Als Eva vertelde over het bitloos rijden deed ook zij weer heel lacherig. Haha, dat moogt ge met mijn paard anders ook wel ne keer proberen...

Het is vooral triest hoe hoog ze zichzelf aanschrijven en hun manier van rijden en met paarden omgaan nooit in vraag stellen, zelfs niet als ze zien dat het beter gaat op de andere manier. Prijs jezelf gelukkig dat je niet tot die categorie mensen behoort!

Blijde schreef op zondag 26 oktober 2008, 9:34:



Ik blijf het toch triest vinden dat er zoveel paarden zijn die op de verkeerde manier worden behandeld. Je bent toch ooit begonnen met paardrijden uit liefde voor deze dieren, waarom verdiepen mensen zich er dan niet in? Er is zovéél méér dan een rozetje in een bepaalde kleur of de zogenaamde "overwinst" punten! Waarom krijg het paard, daar draait het toch uiteindelijk voor 100% om, niet de aandacht én de behandeling die hij verdient? Ik vind de "paardenwereld" maar een raar wereldje en ik wil er zeker niet bij horen.

Blijde schreef op zondag 26 oktober 2008, 9:34:


Ik zeg maar, hoogmoed komt voor de val.

Waarschijnlijk niet nee, voor de rest vriendelijk meisje, maar gewoon, had nooit gedacht dat er zo over gedacht werd.. Jullie hebben er waarschijnlijk ook al meer ervaring mee dat de mensen zo doen, maar zo uitgesproken heb ik het nog nooit gehoord.

Nu ja, dan voel ik bij mezelf de verleiding wel om terug hem op te gaan trainen in het springen of zo, gelijk een aantal jaren terug. Maar dan ben ik bang terug in oude gewoontes te hervallen die slecht kunnen zijn voor Boyke.

Toch maar wat vrij gesprongen met hem, kijken hoe hij nog sprong. Hij kan toch nog tamelijk hoog hoor!

Enfin ja, ben eens door.

Groetjes!

Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Het is normaal, vind ik, dat zulke reacties je raken, maar die mensen kijken niet verder dan hun "prestatie". Voor een stuk moet je je er bij neerleggen. Ik krijg ook heel regelmatig van reacties in die trant.

Vorige vrijdag nog. Toen gingen mijn echtgenoot en ik een pint drinken op onze oude manege. Een vriendin (die daar ook niet meer komt met haar paardje) vroeg of ik nog geXt (geklickerd) had.
Ik vertelde haar dat de ruin intussen een plastic zak opraapt en al 2 keer "per ongeluk" aan mij gegeven had. Zij vindt dat echt geweldig (ik had haar paard ook al de bridge en target geleerd, maar zelf maakt ze er voorlopig wegens tijdsgebrek nog geen werk van).
Zij ziet dat onze ruin het laatste jaar door onze andere manier van omgaan (veel minder dwang) veel opener en ontspannen is geworden.

Toen vroeg iemand anders die daar nog wel les volgt en blijbaar onze conversatie gehoord had 'dat ge daar toch niks aan hebt'. Ik verduidelijkte dat hij ook moet buigen, en dat je zo ook spieren kan soepel houden, zonder dat je er per sé moet opzitten, dat je het ook kan doen als het donker is. En dat het vooral zeeeer plezant is om te doen, en om je paard te zien denken en proberen. En dat je een betere band krijgt. Dat we alles proberen ontspannen te houden en dat dit ook tijdens wandelingen zijn vruchten begint af te werpen. Dat hij niet meer chagerijnig is nu hij niet meer opgesloten staat. Enkelen keken me meewarrig aan. Mijn vriendin en ik zijn dan maar vlug op een ander onderwerp overgestapt.

En ja, dit geeft soms een wrang gevoel. Hoe beter de relatie tussen mij en de paarden wordt, hoe meer ze op je neer lijken te kijken. En dan is het goed dat je hier op het forum wel eens je "ei" kwijt kan.

Het omgekeerde kan echter ook hoor:
Vanmorgen was ik ook met grondwerk bezig toen mijn vader met de hond kwam aangewandeld. Blijkbaar had hij een tijdje staan kijken.
Nu, mijn vader weet weinig van paarden, behalve dat het heel mooie dieren zijn, maar vond het heel interessant. Hij vond het vroeger ook zielig dat hij altijd op stal stond en zei herhaaldelijk dat het volgens hem niet was ik ooit voor ogen had als ik een paard wilde (en hij had gelijk).

Hij zei daarstraks letterlijk: "zowel gij als Nexor beleven veel meer plezier aan elkaar en 't is veul beter om ulle zo bezig te zien dan vroeger daar in de manege. Dat internet (ik denk dat hij onbewust deze site Yes! bedoelde) heeft precies toch echt wel zijn goei kanten". En geloof mij: dat was een enorm compliment.

En mijn echtgenoot... die ook niet echt openstond voor al dat "pn-achtige" ... die doet intussen geregeld mee met mij. Dubbel zo leuk.

Dus Jolijn, het goede voorbeeld blijven geven, hoe meer mensen het goed doen, hoe meer mensen misschien gaan nadenken.

Groetjes, en gewoon blijven doen waar je mee bezig bent, Lena

Jolijn ga door met wat je doet en laat je niet opjutten door zo'n traditionele wedstrijdruiter. Wat zij zegt is dat zij wedstrijden wil rijden daar gaat het voor haar om. Tja ieder zijn ding.....Het is gewoon jammer dat zij haar wereld niet opent voor PN benaderingen. Zij leeft in een andere wereld .
(zeg ik altijd van mensen die enkel maneges zien en alleen interesse hebben voor winstpunten.)

Zou hun paard die winstpunten zo geweldig vinden?????
Ik denk dat een beetje jaloezie hier meespeelt.....

Het is niet aardig van haar dit zo te zeggen maar ze bereikt er het tegenovergestelde mee. Laat haar maar want we komen ze allemaal tegen die mensen en eens zullen ze in de minderheid zijn!!!!!

Corinne oet Belsj schreef op zondag 26 oktober 2008, 18:39:


Het is toch heerlijk om zo bezig te zijn met je paardje? Laatst stond een kennis van me hier met haar jonge paard van 4 jaar. Het beestje stond met gekromd hoofd (aan de teugel heet dat) voor het hek. Hij kon niet eens lekker om zich heen kijken. Waar ik vroeger van kon genieten, kur op muziek, dressuurproeven, vind ik nu niet meer om aan te zien. Geweldadig gewoon voor die paardjes.
Ik heb een staigaire hier in mijn bedrijfje lopen. Ik vind haar absoluut geen dierenvriend. Ze wil paardrijden, doet ie t niet, gaat ie weg. Ze wilde een hond van mij meenemen naar haar examen. No way, dit is niet de dierenliefde die ik ken. Zoals zij makkelijk denkt over dieren, dat heeft verder niets met genegenheid te maken. Lekker doen zoals jij denkt goed te doen en verder niets van dat soort gasten aantrekken. Gr. Ingrid