Anita Cats schreef op woensdag 22 oktober 2008, 12:18:


En aan de longe met 2 lijnen? Dan kun je ook zien wat er gebeurt als ze in galop aanspringt.

Ik ben zelf gek op lange teugelen (en sieta ook), kijk even op www.lipizzaners.nl.
Kan hier wel helemaal gaan uitleggen waarom dat goed voor je paard is maar dat kun je in de voorstukjes op de site ook al zien, en op de dvd al helemaal. Er zit ook een boekje bij, waar alles uitgebreid in uitgelegd staat, heel erg leuk. Ik heb de dvd plus het boekje dus die kan ik je evt wel toesturen om te lenen, hoef je hem niet te kopen. Alleen als je het leuk vindt natuurlijk! (het is nog leuker dan het lijkt )

Ik doe ook werk aan de hand a la Branderup (kijk o.a. op www.paardenbegrijpen.nl). Even heel simpel uitgelegd; naast de schouder van je paard lopen (je vormt eigenlijk een soort driehoek, met je ene hand aan het halster om het hoofd laag en naar binnen te vragen en met je andere hand op de schouder om hem op afstand te houden en te vragen om te buigen) en op een rechte lijn en in de volte binnenstelling (lengtebuiging) vragen en erop letten dat het binnenachterbeen onder de massa komt. Kun je heel handig controleren door naar de afdruk te kijken van het binnenvoorbeen, het binnenachterbeen komt dan als het goed is daar voorbij (overstap) en meer naar het midden van het paard. Je paard wel recht houden, ze zwaaien graag uit om het zichzelf wat makkelijker te maken.

Om hem langzaam te leren zijn binnenachterbeen iets meer te belasten zou je na de buigoefening op een kleine cirkel (hoe kleiner de cirkel hoe zwaarder, dus wissel af en toe af) kunnen stappen waarbij je zelf een beetje om je as mee draait en hem goed in een lengtebuiging houdt en dan moet hij met zijn binnenbeen achter het zwaartepunt langs stappen oftewel "overstappen". Het buiten achterbeen zwaait daarbij wel uit, maar deze oefening zorgt ervoor dat hij het binnenbeen wat meer belast en en de heupen soepeler maakt. Afwisselen met de andere kant en de moeilijke kant misschien nog een keertje extra.

Om te beginnen kun je hem vierkant proberen te zetten, en in stilstand gewoon eens buiging naar rechts en naar links vragen. Let op dat hij zijn hoofd niet kantelt en niet wegstapt met zijn achterhand, doet hij dat wel dan begrijpt hij het niet of kan hij het nog niet. Probeer uit te vinden hoe ver hij kan zonder weg te stappen of te kantelen, dan is dat de basis waar je van uit kunt gaan (met hoe ver bedoel ik niet dat je hem dubbel moet klappen, maar juist dat je niets moet forceren).

Slangenvoltes over de AC-lijn is ook een fijne oefening om de heupen soepel te maken. Je loopt dan achteruit en laat je paard van links naar rechts voor je langs zigzaggen en steeds maar weer zorgen dat hij van het hoofd tot aan zijn staart buigt. Als hij aan de zijkant aan je voorbij schiet dan moet hij weer even stilgezet worden en opnieuw beginnen. Je bent dan tevens bezig om de stuwkracht van de achterbenen te trainen naar draagkracht.

Verder idd met balkjes werken, labyrintjes maken, pionnen gebruiken, enzovoorts. Gooi alles maar door elkaar wat jij en je paard leuk vinden. Al langeteugelend over de balkjes, bijvoorbeeld. Ik werk trouwens met voerbeloningen. Haar goede pogingen worden beloond (mijn bridge is eigenlijk JA! geworden, dat zeg ik uit enthousiasme, dus dat hou ik maar zo), ook al is het nog lang niet wat het wezen moet, iedere vooruitgang is super knap van haar. Dat maakt het voor haar ook een heel positief iets ondanks dat ik iets vraag wat ze heel erg moeilijk vindt.

Dat alles bij elkaar maakt dat leuk is om te doen, voor jou en je paard, je het speels kunt houden en je ondertussen stiekem hartstikke gymnasticerend bezig bent

Hoop dat je er wat aan hebt.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 20:44:


Het hele voedingsgebeuren is geweldig gissen, meer dan heel grof het goede proberen te doen, is niet mogelijk. Als je voedingsgebreken kunt zien, ben je al ver te laat. Vandaar dat ik iets bij geef, naast het bemeste raaigras dat ze gedwongen zijn altijd te eten. Vandaar ook dat ik het grazen beperk met een graasmasker. Bloeiend gras is in de winter hier niet voorhanden, ligt aan het klimaat, vandaar grasstuifmeel extra in de winter. Ik zal eens een schepje op mijn hand leggen kijken of ze het aflikken.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 22 oktober 2008, 12:44:



Kopiëren is natuurlijk iets anders dan gewoon dezelfde soort manier van werken hebben Ik hou het er dan maar op dat jij meer van hem gezien hebt dan ik en jouw indruk van hem een stuk positiever is dan die ene keer dat ik hem gezien heb. Vandaar dat zijn stijl dan toch rijmt met jouw opvattingen.

Gudrun schreef op woensdag 22 oktober 2008, 9:45:


In de wei gaat het ook goed hoor met onze kinderen, zelfs die van 3 loopt er tussen. Onze shet is in de omgang gewoon super braaf en met rijden dus voor onze eigen kinderen ook.

Ik doe zelf ook wel Parelli spelletjes met haar, maar ook om haar hoefjes natuurlijk te laten slijten, zocht ik dus iemand die haar kan rijden.
Dat ene meisje van 50 kg. wandelt en fiets nu met haar en dat gaat ook goed.

Miscchien moet ik het hier dan bij laten en alleen onze eigen kinderen er op laten en dan maar proberen zelf wat meer tijd te creeren om ze les te geven. (zou het ook super vinden als ze, met een van de kinderen erop, mee kan als ik zelf op mijn paard ga buitenrijden)

Nils Vellinga schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 21:41:


Nils als ik hem zet weet ik dat hij niet meer verplaatst, en dat is op nde manier zoals het nu verplicht is. Maar ik weet niet 100% zeker dat iedereen het zo doet vandaar: het is niet onmogelijk. Dus vraag eerst hoe je DA de chip plaatst. Onderhuids is taboe!!

Elisa schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 23:02:


dat eerste ... in spieren chippen steken ... nee dank u ... auw.

vagebond schreef op woensdag 22 oktober 2008, 14:12:


Ik kreeg op die bewuste buitenrit (met vreemde mensen en paarden) de opmerking dat de bosal te zacht is voor een Fjord. Wat mij zever lijkt, want ik dacht idd ook dat een bosal wel erg scherp kan inwerken. (het is geen koord, de mijne, maar rawhide....beenhard)
Maar met bosal rijd je zoveel mogelijk met losse teugels, tenzij je moet corrigeren. Ik heb dus bijna geen contact.
Ik ben van plan de bosal een hele tijd in de kast te hangen en te proberen met een sidepull. Heb al aan spirithorses geschreven voor raad.
Met de sidepull kan ik meer 'teugelcontact' hebben. Ik hoop dat ik hier niet mis in ben.


aan de longe, dubbele lijnen of in vrijheid in de round pen.... allemaal gelijk. Zodra ik de allerminste druk geef gaat ze in galop. Stuift ze in galop...
Heb gisteren nog getraind aan de longe. Overgangen maken aan beide kanten.
ze vertraagt ook met de minste druk. En ze stopt ook. ik werk NOOIT met een zweep, amper met de leadrope, soms is kijken al teveel druk voor Jeanne.
In vrijheid is dit mooi om zien, hoe goed ze reageert op lichaamstaal.
Rustig aangalloperen en in een rustig tempo blijven, is nog lang niet in zicht vrees ik..... blijven oefenen op overgangen?
Is werk in een roundpen niet vreselijk saai voor een paard? Onze diameter is niet erg groot (nog nooit gemeten eigenlijk), ik heb eens gelezen dat dit voor een jong paard niet zo goed is, altijd maar die rondjes. Maar of dat klopt?

Nick Altena schreef op woensdag 22 oktober 2008, 13:52:


Nou ben jij natuurlijk een beetje bevooroordeeld en heftig in je reacties als het om Eddy gaat
Ik denk dat we zo weer in een eindeloze discussie raken en het is nog Esthers topic ook die we gebruiken. Ga er toch nog even wat over zeggen.

Ik ben er voor mezelf een beetje klaar mee, ik staarde me ook blind op of iemand een bit of een zweep gebruikte en inmiddels ben ik maar gewoon naar het paard gaan kijken. Ik zie hele blije paarden met mensen met zwepen en hele depressieve paarden met mensen met touwtjes. Maar voorlopig vooral veel voorbeelden juist andersom. Ligt puur aan het mens wat er bij dat paard hoort.

Ik krijg inderdaad het idee in de NH tegenwoordig dat zolang je alleen een touw in je handen hebt, ineens alles geoorloofd is, je daarmee mag doen wat je wilt, maar iemand die een zweepje vast heeft is per definitie al verkeerd, terwijl die in feite misschien véél minder druk gebruikt. Maar hebben we niet allemaal toch ergens een negatieve associatie met die zweep? En het paard misschien in eerste instantie ook omdat hij dat nare ding nog van vroeger kent? Wil niet zeggen dat je dat niet om kunt draaien en heel paardvriendelijk met een zweep kunt werken. Er is overal wat voor te zeggen, hangt maar net van je gedachtengang af.

Dat mensen vragen waarom je dat zweepje dan nodig hebt, is een logische vraag. Had je ook net zo goed van dat touw kunnen vragen. Het antwoord wat mensen steeds geven, 'ik gebruik hem niet' is natuurlijk onzin, want dan heb je die zweep of dat bit er ook niet bij. Ik heb ook geen waterkoker in mijn handen tijdens het grondwerken omdat ik die niet gebruik.
Denk dat dat ook is waar o.a. Eddy steeds over valt.

Het is afhankelijk van wat je zelf hebt gehoord, gezien of hebt ervaren, wat je van een bepaalde methode vindt. Het is ook maar net wat bij jou en je paard past. Ik ben er alleen zo klaar mee dat de meeste mensen vinden dat hun methode de enige is, of dat nou clickeren, parrelliën of hempflingen is. Het is zo kortzichtig.

Tanja schreef op woensdag 22 oktober 2008, 14:08:


Ik denk dat het qwa hoeveelheid hooi niets uit maakt of je een dispencer hebt of niet.
Mijn paard een ruin van 1.65 m (vergelijkbaar met een tinker) eet een ruime baal hooi per dag. Het voordeel van een dispencer is dat ze langzamer eten en minder verknoeien, maar in hoeveelheid hooi gaat het ben ik bang niet heel veer schelen.

Groet Mirella