Hoi,
Zoals ik eerder zei, ik kaart in tegenstelling tot eerdere berichten toch maar mijn probleem met Isabella hier aan.
De laatste tijd krijg ik niet meer van Isabella gedaan wat ik graag wil. Ben met de cursus
Parelli bezig (soort van) en wil dat graag met haar oefenen thuis. Niet dus, ze "vertikt" het. Van de week wilde ik kost wat kost dat ze ging doen wat ik geleerd had en ze ging na verloop van tijd hevig in verzet. Zo erg zelfs dat ik de dag erna toen ze voor de wagen liep geen land met haar kon bezeilen. Zo "de kont tegen de krib".
Op een ander forum krijg ik vast te horen: "verkeerd afgericht; niet goed opgevoed, dominantieprobleem".
Allemaal juist waarschijnlijk, maar iets anders dan de meeste schrijvers bedoeld zullen hebben. Isabella hoefde niet afgericht te worden, opgevoed was ze al door haar moeder en dominantie vind ik ook geen fijn woord.
Maar vanaf het begin af aan heeft Isabella mij opgevoed. Ik was de leek, zij de expert op het gebied van paardentaal en ze heeft het keurig gedaan. Ik heb hier ook vaak geschreven dat ze een goede leermeester was. Het ging ook altijd goed tussen ons 2. Menigeen gaf wel eens aan jaloers te zijn op mijn relatie met mijn paardje. Toen ze ziek werd ben ik haar gaan ontzien, heb ik haar in de watten gelegd en die ommekeer heeft ze handig weten te gebruiken, door mij nog specifieker dingen aan te gaan geven; ik heb jeuk en wel daar, en ik wil gras, ik wil hooi, ik wil nu even niets, enz. Ik begreep haar volkomen. En ik deed wat "madame" graag wilde. Ohoh wat was ze mij perfect aan het africhten en ik had eigenlijk niets door
.
Zelfs als ze haar hooi niet lekker vond, of de scheut appelazijn door haar voer net niet naar haar zin was, dan gaf ze mij dat aan: bah niet lekker ik wil nieuw. En ja hoor, ik ging nieuw halen voor haar. Tuurlijk wist ik dat wel, maar ach ze is zo lief he.
Wilde ik wat gaan doen met haar, dan alleen dat wat zij ook wilde en dan ging het goed. Ze wist dat ze mij zelfs kon aangeven welke route ze graag wilde lopen of welk tempo.
Het ging eigenlijk goed, totdat ik het anders wilde gaan doen. Haar hoeven leken me weer in orde, dus er was werk aan de winkel. Weer gaan trainen met longeren en ritten voor de wagen gaan opbouwen. Maar eh, dat lukt dus niet meer. Ze vertikt het gewoon om dingen te doen. Niet uit pure onwil, maar geen zin en ze hoefde dat toch nooit. Dus ze geeft mij even aan dat ze niet wil. Echter het vrouwtje reageert nu niet zoals zij van mij gewend is, ik word "boos" en ze moet toch. Dus komt ze in verzet nadat ze het zoveel keer op haar manier heeft aangegeven dat ze niet wil. Ik twijfelde in het begin weer; voelt ze zich wel goed, toch maar stoppen, maar dat moet eens afgelopen zijn nu.
Maar eh ... hoe?????
Tja het verhaal eindigt heel abrupt, maar ik weet dus echt niet hoe. Ik kan met die
parelli cursus niet verder met haar. Ik krijg echt totaal verzet van haar zijde. Ze gaat nog net niet slaan, maar het scheelt niet veel. Ze is het totaal niet eens met wat ik nu ga willen van haar. Dominatieprobleem? Ik denk dat het veel meer is dan dat. Ik moet even door die eigen wil en die dwang om mij af te richten heen bij die pony, maar hoe???
Tips zijn welkom, ook stomme opmerkingen, want af en toe heb je zelfs daar een hoop aan
. Maar wel graag reacties, want het is voor MIJ echt een probleem aan het worden. Ik wil niet alleen een knuffelpaardje op de wei dat leuk aan mij vraagt wanneer ze wat te eten wil hebben en hoe. Ik wil ook graag mijn droom; "met kar en picknickmand een dagje uit" gaan verwezenlijken.
Groeten,
Ingrid
Warboel
