Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 11:12:


Hallo Ingrid,

Wat een vreselijk verhaal - je hebt er wat horken bij lopen! Bij mij is er ook wel eens wat misgegaan en het heeft mij toen drie weken gekost om het paard weer op orde te krijgen. Ik hield nl. haar touwtje vast toen 'meneer' begon te schoppen en het fragiele vertrouwen wat ik net met haar begon op te bouwen ( het was een zeer getraumatiseerd paard toen ze hier kwam), was naar de filistijnen.
En dat terwijl ik hem zo gewaarschuwd had!
En nou vind ik één flinke opduvel nog niet eens zo erg want je hebt er best lastige paarden bij. Ik heb hier een Fries gehad die zo ongelooflijk dominant was dat-ie bij ieder nieuw gezicht de hele strijd opnieuw wilde aanknopen. Als je praat over 'haantjes-gedrag' dan was deze wel de super-haan! Maar die kreeg van de smid, precies op het goede moment, een schop ( maar werd, dat moet ik erbij zeggen,
meteen rustig toegesproken en beloond) en onze kanjer heeft 't nooit meer gedaan!

Jij hebt trouwens ook een pittige beestje hoor!

Zo lezend over jouw hoefproblemen: op wat voor stalbed heb je Isabella eigenlijk staan? Ik heb hele goede ervaringen opgedaan met dikke drainage-matten ( al onze stallen zijn hiervan voorzien)en daaroverheen, stro of ander strooisel. Toen ik mijn paarden nog elders had staan, bij een stal met 'traditionele' ondergrond ( steen en daarover een strobed) hadden we om de haverklap voetproblemen. Zo zal ik b.v. zelf nooit een paard op houtzaagsel zetten vanwege de kans op indringende houtdeeltjes.

Groet, Marianne

Sophie Vonk schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 13:55:


Iemand die mept uit frustratie moet niet met paarden omgaan!
Dat was ook niet wat ik bedoelde, maar kennelijk ben je de situatie waarover Elsbeth sprak uit het oog verloren. Dat ging nl. over vervelend en opdringerig gedrag bij het voeren.
Het veulen moet meteen gecorrigeerd worden, er is geen tijd en ruimte om te 'onderhandelen' over persoonlijke ruimte. Een flinke zet met je elleboog ( als je dat liever leest dan een 'mep' en goed bóós 'NEE' zeggen) is de remedie. En als-ie dan braaf op een opstand blijft, meteen een vriendelijk braaf er achter aan!
Vergeet niet dat dat lieve kleine veulentje straks een paar honderd kilo weegt en heel wat meer te vertellen krijgt dan jij! En dan worden het opeens 'lastige en onhandelbare'paarden genoemd die, in het uiterste geval in de slacht belanden!

De situatie die jij beschijft van het paard in de wei ligt héél anders - daar kun je daadwerkelijk spreken van het 'binnentreden' van jouw ruimte en dan is dat touw helemaal zo'n slecht idee niet!

Groetjes, Marianne

Sophie Vonk schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 13:55:


Als ik een trap krijg van een paard gil ik eens hard en geef tegelijkertijd een trap terug. Ongeveer even hard als het paard mij trapte. Eerlijk vind ik dat!! Kleine trap van het paard levert het paard dus geen grote trap van mij op maar als ie me hard raakt dan kan ie het hard terug krijgen... (in principe, mijn paarden trappen mij gelukkig niet)

Waar je gewoon op moet letten is dat je EERLIJK blijft. Geef een gil, trap (tegelijkertijd) en dan is het KLAAR. Het is erg menselijk om boos te blijven en DAT is gemeen. Klaar is klaar en dan zijn we totdat het anders blijkt gewoon weer 'vriendjes'.


Dit klopt, een paard geeft signalen voordat hij werkelijk iets doet MAAR ik heb er goed op gelet bij onze paarden en in het geval dat er een hoger in rang staand paard getrapt wordt door een lagere trapt die hogere in rang direct patsboem terug! niks nakkes nada geen fases te bekennen!

Daarom trap ik zelf dus ook zonder fases als een paard mij trapt. Wat je kan doen om te vermijden dat je getrapt wordt is goed opletten naar de lichaamstaal van je paard, zodat je bij fase 1,2 of uiterlijk 3 er al voor kan zorgen dattie je gewoon niet kan trappen

Groet
--

Ilona

Karen Koomans schreef op Wed, 11 Feb 2004 21:10:21:


Hoi Karen bedankt voor je tip, ik zal me er eens even in gaan verdiepen. Groetjes Henny.

maaike schreef op woensdag, 11 februari 2004, 23:09:


Ik weet niet waar je me voor aanziet, maar zo stom ben ik dus echt niet.
Groetjes henny.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 23:38:


Hoi Frans, ik vind het vershil met de voetballer wel heel erg ver gezocht, en als ik zonder cap rij, is het voor mijn eigen risico als ik zelf wat oploop. Maar als je paard op buitenterrein schade aan derden aanricht, en het loopt behoorlijk in de papieren dan kan een verzekering knap moeilijk doen om uit te keren en zullen ze alles aangrijpen om er onder uit te komen.
Wij hebben het 3 jaar geleden zelf meegemaakt. Alleen waren wij in dit geval niet de dader maar slachtoffer. Details zal ik je maar even besparen want het is een heel verhaal. Het grootste probleem was dat beide partijen bij de zelfde verzekering waren aangesloten. De verzekering die reclame maakt dat ze "glashelder"is. Nou forget it. De tegenpartij had zelfs toegegeven dat ze fout hadden gehandeld met betrekking tot een paard van ons. Maarrr... zij waren een veel grotere klant van de verzekering en wij hadden geen poot om op te staan. Je houd niet voor mogelijk wat ze allemaal aangehaald hebben om onder de schade uit te komen. Na 13 maanden van getouwtrek was ik zover dat ik een brief klaar had liggen voor de Rijdende Rechter, ik heb de verzekering gebeld en van mijn plannen verteld. Binnen 2 uur kreeg ik bericht terug dat de schade op korte termijn in zijn geheel uitgekeerd zou worden. Het was een bedrag van een paar duizend piek. Dus uiteindelijk is het nog goed gekomen.
Groetjes Henny.

henny wittenaar schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 19:33:


Sorry hoor! Je weet maar nooit met de mensen van tegenwoordig!
Staat toch dat ik het er maar voor de zekerheid heb bijgezet. Er zijn mssn mensen die meelezen die zo raar zijn om te denken dat dat wel kan.

marianne herzberger schreef op donderdag, 12 februari 2004, 11:19:


Hoi Marianne,
Wat het voer betreft ben ik nog steeds aan het experimenteren. Momenteel voer ik een goeie kwaliteit grof hooi van onbemeste weilanden. Dat gaat prima. Maar ik heb dit najaar ook een partijtje van een boer gehad, o zo supermooi, het rook alsof het gisteren bij wijze van spreken van het land kwam. Dit was duidelijk te goed van kwaliteit, Quinta werd ibbelig en haar manenkam werd hard, ze kan moeilijk met eiwitten omgaan. Zomers komen ze ook maar 2x per dag een uur in de wei. Verder krijgen ze ook zomers wat hooi bijgevoerd. Verder staan ze overdag in de rijbak. Als ik ze in de zomer langer in het gras laat staan komt ze onder eiwitbultjes te zitten en zwelt de manenkam op tot dubbele breedte. Brokken ben ik een paar jaar geleden al mee gestopt en ook granen of reformmengsels voor sobere paarden werkt niet, Oorzaak melasse, dat verdraagt ze ook niet,dus stel ik al jaren zelf het krachtvoer samen. div. geprobeerd en er achter gekomen dat ook granen niet bevorderlijk is. Vorig winter heb ik kuilvoer gevoerd, hele mooie kwaliteit het kwam van een natuurgebied bij ons uit de buurt, het rook verrukkelijk, ze aten het graag maar ook dit was te goed van kwaliteit, ze kreeg veel last van vochtophoping net boven de kogels van de achterbenen. Momenteel krijgt ze naast hooi 1 schep zemelen die ik rul maak met water gemengd met: een kwart schep gebroken mais, een scheutje lijnzaadolie, schepje mineralenmengsel, schepje amerikaanse knoflook en een schepje magnesium. Als ik op voorraad heb nog een kilo winterwortelen. Ik moet zeggen, ze zien er prima uit, mooi in de vacht, en verder niet te dik of te dun. Ze staan momenteel vanaf 9 uur tot ongeveer 4 uur buiten in de rijbak.
Nog even een andere vraag, hebben jouw friezen ook zulke lange manen? Hoe houdt jij die knoopvrij, die van ons lopen met dikke lange vlechten die we 1x in de maand uithalen en opnieuw invlechten. Quinta heeft de manen 95cm. lang en Rebel 1.05m. Bij Rebel groeit ook de staart zo hard dat ik er elke 8 weken zo'n 6 tot 8 centimeter af moet knippen omdat ze anders op haar eigen staart staat.
Groetjes Henny

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 10:56:


Hoi Ingrid

Ook ik woon in Brabant; en ook ik moet 14 dagen wachten als ik bel. Maar ik spreek af dat hij vast om de ongeveer 6 weken komt en daar houdt hij zich goed aan. Ook ik heb een shet/welsh. Ervaring met spoedgevallen heb ik niet. Scheelt misschien wel dat hij 1 straat verder een dressuurstal als klant heeft en aan het eind van een dag werken daar, komt hij nog even onze Mookie bekappen.

Onze Mookie is een kindervriend zowel in de wei als aan het halster. Maar hoefjes geven doet ie alleen goed bij Anne, onze dochter van 7 en bij volwassenen, andere kinderen vertikt ie het gewoon. (wel lief) Ook onder de man is ze bij Anne redelijk rustig, bij anderen ronduit schrikachtig. Wel is ze heel pittig onder het zadel, erg danserig wat voor Anne als beginnende ruiter een beetje angstig is. Als ze rijdt heb ik Mookie altijd vast. Heel anders dan die manegeponys natuurlijk.

Groet Elsbeth

Sophie Vonk schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 13:55:


Had ik ook wat moeite mee, maar een duw of knietje is als reflex of bescherming snel gegeven. Zeker in een kleine ruimte als een stal met twee pony's erin.

maar neem bijvoorbeeld elke keer als je iets met dr gaat

Hoe reageerde Donus dan. Onze Mookie die redelijk mijn ruimte respecteerd (Mookie respecteerd de grenzen die ik tot heden aangaf maar die zijn niet eenduidig, en voor de duidelijkheid zou dat wel moeten; in de natuur is de leider ook niet het ene moment wel en het andere moment niet de leider, reageerd schrikkerig.

en ik neem aan dat je niet zon enorme kont

nou


Dit spreekt me wel aan al zal ik over het schrikkerige van Mookie moeten nadenken. Ze heeft volgens mij niet door dat ik het niet tegen haar heb.

Foor het meppen met haar hoofd flap ik met mijn ellebogen en dat probleem is als bijna altijd verholpen maar dit hielp niet bij die geintjes met haar achterbenen.

groet Elsbeth

Marianne schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 14:56:

Dit bedoelde ik dus in mijn vorige berichtje hierover, duw, knietje. En dan braaf moet ik nog wel aan denken, ben een namopperig typje.

Dit heeft op het moment dat Mookie erbij is ook totaal geen effect op haar terwijl in de wei inderdaat een touw (nam ik in de wei al wel mee) geen effect heeft op Mookie.

Dank je wel allemaal, ik ga het uitproberen, wordt de kans toch kleiner dat de eigenaar over een paar jaar een totaal onhandelbare pony terugkrijgt.

groet Elsbeth

henny wittenaar schreef op vrijdag, 13 februari 2004, 20:32:


Tja dat eiwit.... het kán een boosdoener zijn. Vers hooi en ook stro ( al is dat in mindere mate) levert een koudbloed toch vaak te veel, zoals je zelf dus hebt ervaren. Mijn 'eitje' van Columbus was bij de paarden die er slecht op reageerden: oud hooi geven! Ik wissel af:
Twee plakken oud, één plak verser..

Als je ouder hooi geeft moet je wel de voedingstoffen (vitamines) in de gaten gaan houden en die eventueel bijvoeren. Wat zeker voldoende gegeven moet worden is vitamine E, die zorgt voor de renovatie en voert afvalstoffen af ( dikke manenkam!). Ik zal op stal straks wel even nakijken wat ik hier heb staan, dan kun je altijd even bij je veearts navragen.
Verder: je kunt ook even met de Margriet Cremers van de Silverlinde bellen ( door de week dagelijks spreekuur - ik meen van 08:00 - 09:00 uur 'smorgens) om over eventuele homeopatische therapie ( b.v. Impatiens) te vragen. Als je haar nummer niet hebt, zoek ik 't wel ff op.


De Friezen zijn ook van de brok af, die krijgen alleen nog maar Muesli
zonder haver of reform-muesli met kruiden.


Goed uitborstelen ( de beste borstel koop je bij de Hema, zo'n smalle, goedkope pennenborstel met van die ijzeren pennetjes), antiklit erop spuiten (Equishine o.i.d.), laten drogen, nog een keer doorborstelen en dan de hengstenvlecht erop! Ik haal ze er iedere week uit om broei te voorkomen.

ik ben toch zo benieuwd naar die paarden van jou: hoe zien ze er eigenlijk uit? Als Friezen met wat Fjordenbouw of..? En wat is de schofthoogte? Zijn ze zwart of Fjordenkleur?

Groet, Marianne