Nathalie Lagasse schreef op zondag 6 april 2008, 21:29:
> Even verduidelijken dat ik het spenen ook als een proces in
> verschillende delen zie. Het fysiek stopzetten van de melkgift
> is daar één onderdeel van, daar ben ik nu nog niet aan toe,
> omkijkt dan...
> Vriendin A. gaf net nog een goed suggestie: ook oefenen dat de
> één op de trailer kan blijven en ik de ander er af kan halen.
> Zal nog niet voor meteen zijn denk ik.
OK, tijd voor een update. Lolita zag ik steeds magerder worden, ondanks bietenpulp extra, en Huppel is eerder te dik voor een bijna jaarling... ik wilde dus liever niet meer wachten tot Lolita zelf met haar bijten in Huppel's kont ooit eens voldoende tot Huppel zou doordringen... Ik bedoel, het spenen leek me hier niet echt vanzelf te zullen lukken. Minstens één keer per uur eiste Huppel nog steeds haar melkje, en Lolita liet zich doen. Toen Lolita dan ook een paar dagen begon te hoesten was mijn maat vol. Hoesten is intussen al over, leek eigelijk een pollending met de warmte toen. Maar toch.
Nu wil ik mijn veulen houden, het is de bedoeling dat ze samen met haar moeder uiteindelijk in de minikudde blijft. Op zich vind ik het wel mooi om twee paarden te hebben die een sterke band hebben en die graag bij elkaar zijn. Ik denk dat in de natuur moeders en dochters al wel eens levenslang samen blijven, als een andere hengst de kudde overneemt voor dochter geslachtsrijp wordt bv.
Huppel weg naar de opfok of zo hoefde dus voor mij niet. Een echt PN situatie met reusachtig gevarieerd bergachtig terrein en gemengde kudde, ja dat zou ik nog wel de moeite waard vinden voor haar opvoeding, maar naar een 'gewone' opfok, samen met andere pubertjes in een wei, de voordelen daarvan wegen in mijn ogen niet op tegen de voordelen van haar thuis bij Moeder, nonkel cesar, en mij te laten opgroeien.
We zijn begonnen met het langzame spenen. Ze hadden al wel eens een paar uur apart gestaan, of ik was al alleen met Lolita gaan buitenrijden, maar nu is het voor 'echt'. Wie tips heeft mag ze altijd delen, maar mijn ergste stress is voorbij nu. De paarden hebben nog geen stress gehad, gezien het zo geleidelijk gaat (nadeel is dan wel dat de uier mogelijk minder snel droog komt, vandaar mijn stress). Vorige zondag is het gebeurd: Huppel met Cesar samen op de wei vol gras, en Lolita op de track + ze kan ook naar de piste en de stal. Hup en Cesar kunnen dus niet naar de stal, die hebben een waterton, en kunnen aan één hooiruif (vinden ze niet nodig in al dat gras) en kunnen onder wat bomen schuilen ook. Ik weet nog niet wat ik ga doen als er echt bliksemdonderstorm zou komen...
Het lijkt goed te gaan. Ik wou de
Parelli-tip uitproberen, merrie zelf laten kiezen of ze het veulen wil laten drinken of niet. Ik heb dus nu een stuk hek in hout (zonder stroom) waar Huppel haar hoofd kan doorsteken om te drinken ALS Lolita er naast komt staan. Maar dat doet ze dus uit zichzelf niet volgens mij. Ik heb haar er in het begin telkens tegen gezet, als de uier heel dik stond, en ze liet die dan wel leegdrinken, maar het leek alsof ze het zelf niet nodig vond. En nu is de uier niet meer zo erg gespannen, en 'help' ik niet meer, maar of ze het alleen nog doet weet ik niet. Alleszins zie ik het (qua uier en qua scheiding zonder stress) nu al zitten om Lolita alleen mee naar playday en Karen Rohlf cursus te brengen (ik kan nog doen wat ik wil, Huppel is op beide plaatsen ook welkom). Gisteren even alleen met Lolita op de trailer gewandeld en dat was ook OK.
Vooraleer er echt aan te beginnen heb ik heel internet nog eens afgezocht, en vond ik de meest uiteenlopende opinies en adviezen. Tot mijn plezier merkte ik dat de 'cold turkey' methode van spenen (ineens moeder en kind volledig scheiden zonder veel voorbereiding) op z'n retour lijkt. Andere methoden die vaak werden aangehaald waren:
-groep merries en veulens op de wei en stelselmatig één merrie per keer verwijderen tot de veulens alleen (of met een oppas-oom of -tante) overblijven
- merrie en veulen eerst een paar dagen in paddocks of stallen naast elkaar huisvesten, geen melk meer maar wel nog contact, en dan helemaal scheiden
-merrie en veulen elke dag een tijdje scheiden en de tijd apart langzaam opdrijven
Ik heb nergens enige melding gevonden van het verhaal dat josé vertelde over gevaarlijke melkklonters in de maag van het veulen bij drinken bij overvolle gespannen uier. Toch nam ik maar het zekere voor het onzekere en heb ik de eerste keren toen de uier inderdaad al na een paar uur weer erg dik stond eerst zelf een stukje gemolken (toen ze ook al aan het drinkhek stond wel, opdat ze zou snappen dat het legen van de uier daar gebeurde). Dat ging erg makkelijk. Ik heb ook één keer zelf een glaasje melk gedronken, ik vond het zo zonde dat het anders op de grond verloren was... best lekker maar ik voelde me een dief.
Ik ben me er van bewust dat ik deze gedeeltelijke scheiding mogelijk erg lang zal moeten laten duren, omdat Huppel waarschijnlijk in no time de melk weer kan doen vloeien met al haar babycharmes als ze weer zou gaan zuigen. En ik weet dus niet of Lolita eindelijk van zich af zou bijten dat ze het beu is. Eergisteren deed ze dat wel eventjes, aan het drinkhek stond ze, met haar neus tegen die van Huppel, en ze deed 'whiieie'! en sloeg een beetje! Nieuw.
Lange update...
Warboel
