Wil schreef op vrijdag 23 mei 2008, 20:55:


Ik weet niet of het helemaal herstelt. Er is een tussentijdse terugval geweest die ze zelf veroorzaakt heeft door eraan te bijten. Toen ik de nieuwe korsten zag kon ik wel janken. Heb het een week geprobeerd met verband eromheen, maar dat zakte telkens af.
Toen heb ik er zwavelbloem op gedaan, dat vind ze zo vies, daar blijft ze wel vanaf. Toen ging het weer de goede kant uit, en zolang ze eraf blijft zal het ook wel goed blijven gaan. Maar blijkbaar is de huid nog niet goed hoor, hij jeukt en zolang hij jeukt zal ze blijven bijten, zal het blijven ontsteken en gaat het nooit over.

Blijft een risicoplek die ik goed in de gaten zal moeten houden. Ben nu aan mijn laatste zakje kruiden bezig, heb er vijf gebruikt. Na deze ga ik eens stoppen om te kijken of het stabiel blijft. Ik denk dat ik de huid wel moet gaan ondersteunen met een (kruiden)zalfje om hem soepel te houden. Zogauw het indroogt zal het wel weer gaan jeuken denk ik. Nu doet de zwavelbloem (da's poeder, die ik aanmaak met babyolie) z'n werk en blijft alles zacht en soepel, maar vrij bewerkelijk.

Ik denk dat ik de mokzalf als ondersteuning ga gebruiken.

Mocht het weer terugkomen ga ik zeker weer aan de kruidenthee. Zo goed als nu is het nog nooit geweest EN!!! ik heb nu geen sebacyl hoeven gebruiken, da's ook wat waard!

Groetjes, Trea

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 21:13:


Wil, hoe gaat het eigenlijk met de zomereczeem????

Misschien heb je het wel ergens geschreven hoor, maar ik kan hier niet meer bijhouden, verlies letterlijk de moed als ik 250 berichten achterloop 8s

Groetjes, Trea

Wil schreef op donderdag 29 mei 2008, 13:59:


Super, superfijn om te lezen! Yes!

Eva Saegerman schreef op vrijdag 6 juni 2008, 12:05:


Dat hoop ik ook!
Ik heb het met afgrijzen gelezen allemaal. Ben zelf nog niet zolang gelden hier ter discussie gesteld toen ik voor Amy een ander huis zocht. Weet als geen ander hoe Mieke zich nu moet voelen.
Een paar weken geleden ben ik op bezoek geweest bij Amy, wat ik zag was een helemaal happy paard op een groene weide in een fijne kudde. En eindelijk, eindelijk hoest ze niet meer. Ik heb haar 7 jaar gehad, zelf ingereden, een unieke band met haar opgebouwd. Nu liep ze langs me heen, één oortje, één oog naar me gericht in het langslopen op zoek naar een ander graspolletje. Ze viel me niet snikkend om de hals. Ze riep niet: "Baasje........... ik kán niet zonder jou, neem me weer mee'!! Nee hoor.. ze was gewoon dezelfde Amy, alleen op een andere plek, in een andere kudde, met een ander 'mens'. En paarden zijn gewoon paarden. Wie zich de illusie maakt dat zijn paard niet zonder hem kan, in een andere 'relatie' diep ongelukkig voelt, die heeft gewoon niet goed genoeg zijn best gedaan om een goed tehuis te vinden. Daar ligt naar mijn mening de enige plicht die je hebt tov, je paard.

Ik kan alleen maar zeggen, Mieke volg je gevoel, zoek een fijn mens voor Rengel.
Succes!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 6 juni 2008, 19:38:


WOW Eddy, wat zijn we blij dat er nog mensen als jij bestaan!
BS!