Arabesk schreef op maandag 28 april 2008, 10:19:


In tarwekiemen zit ook veel vitamine E. Is dat iets om bij te voeren of heeft dat ook weer nadelen?

Moniek

Anita Cats schreef op maandag 28 april 2008, 11:20:


Mijn eerste gevoel is 'nu al?'

Het is noodzakelijk en normaal dat ze bij haar veulen wil zijn. Die is zichzelf en een ieniemienie stukje wereld aan het verkennen en kan zichzelf daarbij nog niet beschermen. Het is dan noodzakelijk dat zijn moeder hem elke stap bij de hand neemt en de ruimte en veiligheid creeert om hem te kunnen laten ontdekken.

Over een poosje gaat die extreme focus van de merrie op haar veulen snel minder worden en komt ze vanzelf weer meer 'in de hand'.
Of veulen steeds meenemen natuurlijk. Al is mijn ervaring dat veulens dan steeds de andere kan oprennen en moeders er dan haastig achteraan wil. En gelijk heeft ze.

Waarom niet wat langer wachten met de routine?

jose schreef op maandag 28 april 2008, 9:46:


En ergens hier werd geschreven dat toevoegen van olie de opname van vit E belemmert.

Loes

Wij betalen voor hooi 80 tot 100 euro per ton/1000 kg.
En voor strooi ook 80 euro per ton/1000 kg.

Ik schrik ervan dat het hier (in Midden Frankrijk dus) zoveel duurder is dan bij jullie!!

Michiel schreef op maandag 28 april 2008, 11:10:


Je beschrijft mijn manier van werken, maar wat staat er nou in dat boek?

Piet
My Best Whisper is a Click

Marleen den Arend schreef op maandag 28 april 2008, 11:46:




Dat zie ik hier ook met Tika, Tika rent weg, moeders er achteraan !

Morgen proberen we een kleine wandeling, kijken hoe het gaat,

loes

Jolanda Linders schreef op maandag 28 april 2008, 11:48:


Hier ook hoor, de prijzen zijn zo gestegen: wij betalen ongev 100 euro/500kg.

loes

Ik ben nog jong, maar toen ik regelmatig met mijn pony ging wandelen (14 tot 18 jaar) was ik soms toch wat roekeloos denk ik. Gevaar kende ik echt niet. Twee keer zijn andere personen met hem gaan wandelen en beide waren blij dat ze terug thuis waren. In het midden van een drukke baan ging hij dan plots steigeren of hij rende weg. Ik kende hem en wist wat ik moest doen om hem terug rustig te krijgen en dat was vooral zelf rustig blijven. Als hij bij mij mij steigerde of op een loop ging, lachte ik dat gewoon weg, ik vond dat zelfs een beetje plezant. Voor de rest is hij eigenlijk heel braaf, 100% verkeersmak, alleen is hij een beetje een heethoofd.
Onlangs zei iemand me nog dat ik vroeger met Blackske heb afgezien, maar eigenlijk denk ik dat hij meer met mij heeft afgezien (zwaar bit en een rekker). Soms reed ik met hem zonder zadel en met halster en halstertouw, hij was dan veel rustiger. Nu kan ik dit allemaal beter plaatsen, toen legde ik de link nog niet.
Toch heb ik me met hem heel goed geamuseerd en nu hebben we nog steeds een goede band met elkaar.
Voor de duidelijkheid, nu ben ik nog steeds geen bangerik hoor. Ik denk gewoon verder na. Waarschijnlijk ook door nog niet zo lang geleden enkele keren in het ziekenhuis te belanden door jonge paarden te trainen hoe de eigenaar het wou (heel traditioneel, heel veel krachtvoer en amper weidegang, als ze geluk hadden enkele dagen per jaar). Het voordeel is dat vanaf dan mijn ogen echt geopend zijn, mijn paarden stonden al 24/24 buiten en ik had al meer de neiging om paarnatuurlijker met mijn eigen paarden om te gaan maar dit heeft de grote doorslag gegeven om me er nog meer in te verdiepen.
Groetjes

Loes Scheres schreef op maandag 28 april 2008, 11:48:


Tarwe heeft als nadeel dat het vrnl zetmeel is, wat de darmflora weer overhoop kan trekken..

Ik had ook een pelham voor Black, maar toen hij achter dat paard ging waar de ruiter was afgevallen hielp dat bit niets meer hoor. Enkel gescheurde mondhoeken als gevolg. Ik ben er echt van overtuigd dat zelfs het zwaarste bit een paard niet stopt wanneer hij niet wil.
Groetjes

Drie weken is het nu geleden dat we afscheid hebben genomen van Froukje. De tranen zitten nog steeds heel hoog, dus daar wil/kan ik nog niet teveel over schrijven.

Willem is alleen achtergebleven. Hij heeft één dag staan hinnikken, daarna was het over. Eerst leek hij er niet zo'n erg in te hebben, dat hij alleen was. Hij ging lekker zijn gangetje. Nu begin ik aan hem te merken dat hij toch een kameraadje mist. Het is niet zo dat hij heel druk is, of zo, maar voor mijn gevoel loopt hij te zoeken. Hij verveelt zich. Ik loop vaak even naar hem toe, geef hem aandacht, maar dat vervangt geen ander paard wat bij hem staat.

En dus vind ik, dat we, hoewel ik er zelf nog niet aan toe ben, toch al een maatje voor hem moeten zoeken. Zie het zelf niet zitten om tijdelijk een pony van iemand anders hier te halen, omdat ik dan na een tijdje weer afscheid moet nemen. En ook al is de pony van iemand anders, ik hecht aan alle beesten...
Zelf lijkt het me een goed idee om een shetje of i.d. aan te schaffen. Dan heeft Willem gezelschap en kunnen we rustig zoeken naar een paardje/pony (liefst een fjord) waar we ook wat mee kunnen gaan doen. John wil toch wel weer graag aangespannen kunnen rijden, misschien zelfs ooit met Willem in een span.

Mocht iemand dus een leuke gezelschapspony weten, dan houd ik me aanbevolen. Het dier zal de rest van zijn/haar leven hier mogen blijven. Enige voorwaarde is dat het dier gezond is, want ik kan het op het moment niet opbrengen voor een ziek paard te zorgen.

Groetjes, Els.

Pfff.... hij is er en alles is oké: Een copie van zijn papa Spirit: Ons palominokleurig Quarab hengstje. Vanochtend geboren, foto's volgen. Met mama Puck gaat ook alles goed.
Ben nu effe thuis een hapje aan het eten, ga zo weer terug.

Groetjes, Pien