Drie weken is het nu geleden dat we afscheid hebben genomen van Froukje. De tranen zitten nog steeds heel hoog, dus daar wil/kan ik nog niet teveel over schrijven.
Willem is alleen achtergebleven. Hij heeft één dag staan hinnikken, daarna was het over. Eerst leek hij er niet zo'n erg in te hebben, dat hij alleen was. Hij ging lekker zijn gangetje. Nu begin ik aan hem te merken dat hij toch een kameraadje mist. Het is niet zo dat hij heel druk is, of zo, maar voor mijn gevoel loopt hij te zoeken. Hij verveelt zich. Ik loop vaak even naar hem toe, geef hem aandacht, maar dat vervangt geen ander paard wat bij hem staat.
En dus vind ik, dat we, hoewel ik er zelf nog niet aan toe ben, toch al een maatje voor hem moeten zoeken. Zie het zelf niet zitten om tijdelijk een pony van iemand anders hier te halen, omdat ik dan na een tijdje weer afscheid moet nemen. En ook al is de pony van iemand anders, ik hecht aan alle beesten...
Zelf lijkt het me een goed idee om een shetje of i.d. aan te schaffen. Dan heeft Willem gezelschap en kunnen we rustig zoeken naar een paardje/pony (liefst een fjord) waar we ook wat mee kunnen gaan doen. John wil toch wel weer graag aangespannen kunnen rijden, misschien zelfs ooit met Willem in een span.
Mocht iemand dus een leuke gezelschapspony weten, dan houd ik me aanbevolen. Het dier zal de rest van zijn/haar leven hier mogen blijven. Enige voorwaarde is dat het dier gezond is, want ik kan het op het moment niet opbrengen voor een ziek paard te zorgen.
Groetjes, Els.
Warboel
