cornelie schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 8:10:


Hoi allemaal,
Ik wil ook graag eens even reageren op div. dingen. Er zijn zoveel methodes om je paard op een paardvriendelijke manier te beleren. Persoonlijk denk ik dat je in de eerste plaats moet kijken wat bij jouw paard het meeste past. Bij die van ons is dat een beetje Parelli een beetje M. Roberts, Hempfling en Voest. Ik ben altijd in het bezit geweest van paarden die van doorlopen houden, dus sjouwers, daarbij zijn beenhulpen niet echt nodig. Ik rij vooral op stem (al veel aangeleerd door grondwerk) en lichaamsgewicht. Uit veiligheidsoverwegingen rij ik buiten altijd met een bit. Een pelhambit wel te verstaan. Eerder gebruikte ik deze altijd met doorhangende teugel en onze Fjorden liepen er ontzettend graag mee. OOk heb ik in het verleden wel dikke trensen gebruikt maar dit vonden ze duidelijk minder, wisten jullie trouwens dat een stang mits correct gebruikt veel stabieler in de mond ligt dan een gebroken trens. Deze laatste werkt bij gebruik van de ruiterhand als notenkraker op de onderkant van de kaak. Moet je eens op wedstrijden gaan kijken hoeveel paarden/pony's er moeilijk doen op een trens.
Affijn daar is dan weer dat rottige sperriempje voor uitgevonden,walgelijk gewoon. Tegenwoordig ben ik in het bezit van 2 kruisingen Fjord/Fries, deze dames zijn 100% eerlijk, maar bijzonder temperamentvol. Daarbij komt dat ze een ongelooflijke kracht in hun hals hebben. In de rijbak is het geen probleem om ze met een touwhalster te rijden, maar buiten rijden we om veiligheidsredenen met bit. En wel hetvolgende. Ik heb van onze pelhambitten het mondstuk uit laten slijpen en laten vervangen door een driedubbel gevouwen en rondgestikt leer. Af en toe even in de zonnebloemolie leggen en het werkt perfect. Het leren mondstuk heeft zich helemaal aangepast aan de mond van de paarden en bij het rijden wordt het leer helemaal zacht.Wij rijden buiten ook eigelijk alleen met stem en verder met je bovenlichaam "kijken" welke richting je wilt. Teugels hangen er eigenlijk voor de flauwekul aan. Onze paarden genieten volop en wij dus ook. Jaren geleden zag ik een demonstratie op een groot paardenevenement in Utrecht waar Emiel Voest een voorstelling gaf met rijden op een touwhalster, hij woonde toen geloof ik nog op een van de eilanden. Alle paarden waren dol door waarschijnlijk het ongewone om hun heen. Zijn demonstratie was een aanfluiting. De Paarden liepen dwars door de halsters heen en alleen door grof ruk en plukwerk kon hij erger voorkomen voor hemzelf, maar voor de paarden was het een ramp. Afgeknepen neuzen,naar lucht snakken enz. Menigeen is bij die demonstratie vol afschuw weggelopen. Ik weet zeker dat Emiel zijn paarden thuis prima onder controle had, anders wil je het immers niet aan anderen laten zien, maar de omstandigheden en de daardoor ontstane nervositeit bij de paarden deden hem de das om. Daarom vind ik dat je wel heel zeker van je paard moet zijn om altijd en overal met een touwhalster te rijden. Het zijn en blijven vluchtdieren. Ik rij zelf western/klassiek oftewel de Penquitt methode. Maar onze Fjorden waren ook prima met alleen een halsring te rijden van buffelhuid. Alleen dze ring tegen de hals leggen was voldoende,dus een minimale druk. Een van deze Fjorden kon zelfs piafferen,alleen op stem en gewichtshulpen daar kwam geen been aan te pas. Mijn motto: zorg dat je een band hebt met je paard van wederzijds respect en vertrouwen en je krijgt er zoveel moois voor terug en welke "paardengoeroe" je ook wilt volgen, kijk eerst wat op jouw paard van toepassing is voor je helemaal voor een bepaalde methode kiest. Pfff... dat wilde ik graag even kwijt.
Groetjes Henny Wittenaar.

Uit veiligheidsoverwegingen rij
Ja, maar hij werkt wel met hefboomwerking dus moet je goed weten waar je mee bezig bent. Allen voor de gevorderde ruiter dus.
Wat ik niet snap als je toch met doorhangende teugel rijd..waarom je dan niet gewoon met touwhalster rijd? Die pelham stopt je paard niet hoor, als ze echt panisch zijn lopen ze er toch wel doorheen. Hoe goed je paard luisterd heeft volgens mij niks te maken met wat je in/aan zijn hoofd hangt maar met training.

In hoeverre vind je een bit dan veiliger als een halster?

En met en pelhalm kun je ze beter houden dan met een touwhalster? ik dacht dat we er in de NH wereld toch wel uit waren dat een bit het paard niet stopt.

Ik rij zelf western/klassiek oftewel de Penquitt methode. Maar onze Fjorden waren ook prima met alleen een halsring te rijden van buffelhuid. Alleen dze ring tegen de hals leggen was voldoende,dus een minimale druk. Een van deze Fjorden kon zelfs piafferen,alleen op stem en gewichtshulpen daar kwam geen been aan te pas.
* dan snap ik niet dat je niet met touwhalster buiten zou rijden? Veel verder in vertrouwen en respect kun je niet komen of wel?

marianne herzberger schreef op Tue, 10 Feb 2004 10:27:28:


Geen idee welk berichtnummer het was, sorry.

Dan kan ik het nalezen.

De oplossing is oefenen. Gewoon elke dag als je haar stal binnenkomt eerst even aaien (Friendly Game) en in de box alle benen een keer optillen. Ik aai hem altijd eerst een paar keer over zijn been (van boven naar beneden) voordat ik het optil. Dan even vasthouden; als je paard wegtrekt, dan hou je je hand aan het been (niet knijpen) en je laat pas los als het paard ontspant - het been zelf neerzetten en even aaien. Dit zal misschien in het begin nog niet lukken; ga niet oneindig door. Je kunt beter loslaten als het niet meer gaat en meteen nog eens proberen. Blijf wel kalm en vastberaden; het zal vanzelf beter gaan.

In het begin had ik echt twee handen nodig om zijn voorbenen op te tillen en hij probeerde te "ontsnappen" door voorwaarts of achterwaarts te proberen gaan op 3 benen. Nu kan ik zijn benen optillen met 1 hand. Ik heb nog wel wat kracht nodig, maar steeds minder. Hij is nog jong (bijna 2), dus hij heeft nog niet zo'n goede balans. Het hangt er ook van af hoe zijn benen op dat moment staan en in wat voor humeur hij is.

Om je een idee te geven over hoe lang het duurt; ik ben nog maar een kleine 2 weken met PNH bezig, inclusief onderbrekingen door slecht weer.

Succes,
Ilse

Ilse Baggerman-van Belleghem schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 14:05:


Ja, vanzelf! En ik ben niet van mijn stuk te brengen!
Maar als mijn 700-kilo paard haar pootjes aan de grond wil houden, dan kan ik van alles proberen, ze doet het gewoon niet!!! (Optillen bedoel ik). Alle trucjes die met andere paarden helpen, werkt bij haar niet.
Maar.. als ik een tijdje aan haar been heb gesjord ( niet te letterlijk nemen!!) en ik hou er mee op, dan tilt ze prompt haar been op! Probeer ik het been dan snel te pakken, dan zet ze ’t gauw weer neer!

Heeft iemand nog een ideetje waar ik zelf nog niet op kwam?

Marianne

Parelli level 1 (been oppakken in dit geval het voorbeen):
Fase 1= Raak de wrat (ben ff de naam kwijt) op zijn been aan. (3 sec)
fase 2= Knijp er zachtjes in (3 sec)
fase 3= Knijp er harder in (3 sec)
fase 4= Draai hem rond

Zodra je paard zijn voet optilt laat je los en wrijf je over zijn been. Ze hebben heel snel door dat het leuker is om het bene op te tillen ipv koppig te laten staan.

Misschien heb je hier wat aan

Groetjes Maaike

Dank je! In de zwilwrat knijpen had ik nog niet geprobeerd. Ik ga 't straks
meteen 's ff doen! Wat bedoel je in fase 4 "draai 'm rond" - die wrat?
Marianne

Jip!