PaardEnSchool schreef op donderdag 21 februari 2008, 11:36:



Bij deze het dringende (en direct laatste) verzoek om te stoppen jouw adviezen hier te schrijven aan mensen die hebben aangegeven hier niet van gediend te zijn. Esther en anderen hebben jou al meermaals verzocht te stoppen, je negeert dit gewoon en gaat die mensen zelfs afkraken als ze te kennen geven niet te zullen gaan doen wat jij wilt.

Ook al ben jij 100% overtuigd dat je goed bezig bent en dat je een paard kan helpen, toch kun je dit wat jij doet niet maken. Je kunt niet verwachten dat iedereen doet wat jij vindt dat nodig is. Laat dat los, het heeft geen zin. Laat anderen in hun waarde.

Esther schreef op dinsdag 26 februari 2008, 15:03:


Ja, als ik daar nog aan terug denk, enkele maanden geleden leek het afgelopen te zijn. Ik verloor ook steeds meer het contact met haar, ze zag het gewoon niet meer zitten. Wat heb ik vaak bij haar gezeten en met haar gepraat, dat het niet erg is dat ze ziek is, dat ze blijft zolang ZIJ het wil en kan.

We hadden zelfs al een scenario in elkaar gezet waar we haar het beste in konden laten slapen, ze moest immers ook opgehaald worden, ik wilde haar niet dagenlang aan de weg hebben, terwijl allerlei beesten aan haar konden zitten. Bah, een afschuwelijke gedachte. Vreselijk als je daar al mee bezig bent terwijl mevrouw nog springlevend achter je huis staat hooi te knabbelen. Weliswaar erg ziek, maar toch.

Natuurlijk kan het nog steeds vreselijk mis gaan, daar ben ik me heel erg van bewust maar dit hebben we weer te pakken! Ik gun het haar zo. Ze is zo ontzettend lief en werkt aan elke behandeling zo goed mogelijk mee. En wat heeft ze al moeten ondergaan.....

Monique

marianne laenen schreef op dinsdag 26 februari 2008, 8:18:


Wat een schók! Heb pasgeleden het hele topic van hem nog zitten lezen met een huge glimlach.. gewoon omdat ik zoveel herkenning zag met mijn eigen Enya. Vond het bewonderenswaardig hoe je je altijd kon verplaatsen in hem, hem waardeerde om wie hij was.

Ik wens jullie héél veel sterkte.

Liefs, Trea

Monique Meijer schreef op dinsdag 26 februari 2008, 14:59:


Jeetje, zo'n bijzonder verhaal. Op een andere plek was ze er misschien niet meer geweest. Jack Meagher, is dat Happy Athlete?
Ik was het al eens tegengekomen, maar ik wist niet goed wat ik ervan moest denken, en niemand kende het hier verder.
Super, die Indy!

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 26 februari 2008, 16:03:


Dat is Happy Athlete.

Ik heb laatst het boekje "Beating Muscle Injuries for Horses" van Jack Meagher besteld. Erg de moeite waard.

Monique

Spirithorses schreef op donderdag 21 februari 2008, 10:40:


Ik heb een postertje in elkaar gezet.
Is te vinden op http://www.gezondehoeven.nl/Downloads/CDR%20steunen.pdf

Zoek ook nog anderen die evt. inzamelpunt willen zijn.

p.s. de eerste spulletjes beginnen binnen te komen.
__
Zo lang er paarden op ijzers lopen,
zal ik ze eronder vandaan blijven slopen

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 26 februari 2008, 16:03:

Mijn lesgeefmens heeft haar lipizzaner laten "Jackmeagheren." Hij werd er ongekend soepel door, als je je ogen sloot leek het een ander paard. Het komt uit Amerika, dus dan ben je altijd wat sceptisch t.o.v. hoera-verslagen.
http://www.spierproblemen.nl

Ga hier mischien een open deur intrappen hoor maar ik heb het gigantisch moeilijk met mensen die vanop afstand diagnoses maken , raad geven ,oplossingen voorstellen enz..... (en ik spreek nu niet over een technische vraag bvb )Terwijl een diagnose "ter plaatse" stellen al meer dan lastig genoeg is ,zelfs voor mensen die jaren hiervoor gestudeert hebben en tich case study's achter de kiezen hebben !Nu zit hier ook veel kaf tussen het koren en ook ik heb hier jaren achter een echt goede DA moeten zoeken . Weet dat een mens in tijd van nood zich aan een grashalmpje vastklampt en héél dikwijls zorgt dit nadien voor nog meer pijn en verwijten in de zin van ;Had ik maar dit ,en als ik toen ....enz! Ik denk dat je met een gezonde mix tussen traditionele geneeskunde en kruidengeneeskunde al een héél eind komt !Toch zullen er altijd slachtoffers vallen en dit zijn echt niet de zogenaamde kl...tz..kken van paarden die dan moeten gaan. Nu ben ik niet totaal ongevoelig tgo het mentale en de gevoelswereld omdat ik ook al bepaalde dingen heb "ervaren "maar om dan in het openbaar te treden en dikwijls nog tegen betaling je "ervaring" mee te delen en hier een diagnose en ziektebeeld aan vast te hangen en hier dan conclusies aan vast te breien vind ik toch dat je héél kort op het charlatan niveau terechtkomt .
Het enige spijtige dat ik vind als een dier dan toch moet gaan ,dat dit altijd met veel leed en pijn gepaard gaat alsof een rustige dood/slaap het dier niet is gegund !!