Esther schreef op dinsdag 26 februari 2008, 15:03:
> Monique Meijer schreef op dinsdag 26 februari 2008, 14:59:
>
>> We zijn we eindelijk op de goede weg. De eerste stappen in draf
> Leuk om te lezen. Een paar maanden terug leek het nog hopeloos,
> wat goed dat je de moed niet hebt opgegeven.
>
> Es
Ja, als ik daar nog aan terug denk, enkele maanden geleden leek het afgelopen te zijn. Ik verloor ook steeds meer het contact met haar, ze zag het gewoon niet meer zitten. Wat heb ik vaak bij haar gezeten en met haar gepraat, dat het niet erg is dat ze ziek is, dat ze blijft zolang ZIJ het wil en kan.
We hadden zelfs al een scenario in elkaar gezet waar we haar het beste in konden laten slapen, ze moest immers ook opgehaald worden, ik wilde haar niet dagenlang aan de weg hebben, terwijl allerlei beesten aan haar konden zitten. Bah, een afschuwelijke gedachte. Vreselijk als je daar al mee bezig bent terwijl mevrouw nog springlevend achter je huis staat hooi te knabbelen. Weliswaar erg ziek, maar toch.
Natuurlijk kan het nog steeds vreselijk mis gaan, daar ben ik me heel erg van bewust maar dit hebben we weer te pakken! Ik gun het haar zo. Ze is zo ontzettend lief en werkt aan elke behandeling zo goed mogelijk mee. En wat heeft ze al moeten ondergaan.....
Monique
Warboel
