Albertje schreef op zaterdag 16 februari 2008, 0:47:


Zou toch echt interessant zijn om er foto's van te zien.
Heeft Arras een beetje ondergeschoven hielen en wat lange tenen?
Voeten met een holling van 2 mm zijn bijna plat.
Loopt hij enorm veel over straat?
Ik heb meer gezien dat dan de straalgroeven van de achterbenen ondieper zijn dan die van de voorbenen.
Waren per voet de groeven overal even diep?
Ik blijf zaniken tot ik het allemaal weet hoor

Piet
Diepte straalgroeven en holling zool hebben een voorspellende waarde!

Jolijn schreef op vrijdag 15 februari 2008, 10:04:


Hvuiski doet dit ook soms. Idd achteruit (vanwege druk) en als je dan de druk nog meer opvoert (nog een keer drijven omdat we bijna achteruit een sloot in belanden bv) stijgeren. Dus probeer ik te voorkomen dat het zover komt (lukt niet altijd). Gisteren moesten we langs een weitje met shetlanders, al ver van te voren ging ik aan de andere kant van de weg rijden, en vreselijk focussen opdat hij rechtuit precies over mijn bedachte 'lijn' bleef lopen. O kijk eens kleine ponnies, zei Hvuiski. Ja leuk he kleine ponnies....Hvuiski stond inmiddels stil om te kijken, maar hij moest op mijn 'lijn' blijven. Ik voel dan aan zijn lijf of hij nog in gespannen-ooooooo-kijk nou!!!-modus is, zo niet vraag ik hem door alleen mijn hand op zijn hals te leggen verder te gaan en zeg ik staaaapppppeeeennnnn. Meestal zijn het dan een paar stappen (waar hij dan de hemel voor in geprezen wordt!) en dan weer stilstaan. Geduld, met hem mee wachten tot hij weer ontspannen is en weer op de zelfde manier vragen tot doorlopen enz enz enz. (En absoluut op geen een manier vragen om door te lopen voor de spanning weg is, niet met stem, tongklik, niks, want dat is voor Hvuiksi gegarandeerd succes voor achteruit en evt stijgeren). Kan soms best lang duren. Maar uiteindelijk bereik je het einde van de wei. Ik ouwehoer echt vreselijk tegen hem en zeg dan ook dingen als zo dat waren de ponnies weer, volgende keer zien we ze weer, dag ponnies. Ik geloof dat je daardoor een positieve instelling creeerd. (In tegenstelling tot denken, doorlopen, potverdikkie doorlopen, he waarom staat die stomme shetten daar nu net....)
En als hij echt weer lekker doorloopt en weer op mij gefocussed is dan yes en snoepje. (In ons geval een droge pasta penne, misschien een tip voor andere clickeraars op zoek naar snoepjes? schuift er lekker makkelijk in )

Nog even een schattig verhaaltje gisteren kwamen we iemand tegen bij een stal, even praten.... Hvuiski zijn manier om te vragen of we gaan clickeren is dat hij zijn hoofd iedere keer laag doet (laaaaag heb ik hem als een van de eerste dingen geleerd) Hvuiski rook dat dat meisje iets in haar zak had en ging voor haar staan, laag laag laag laag, en tussendoor haar iedere keer aankijken van knap he wat ik allemaal doe, krijg ik nu een snoepje? Dus toen heb ik maar heel brutaal gezegd, volgens mij weet ie dat jij snoepjes hebt

Ik vind trouwens dat je een echt vreselijk leuk paard hebt! De droom van ieder meisje, een pippi langkous paard! Ontzettend leuk is ie!

Saskia

Ik ga dit weekend ook maar eens een brief schrijven.

Ik heb gisteren de dvd ontvangen omtrent het laden van je paard in de trailer.
Geweldig om te zien dat er met zoveel rust en een paar aanwijzigingen een paard netjes de trailer in loopt. In de dvd had Pat het ook over 7 basisoefeningen. Hierover heb ik ook een dvd besteld om dit eerste met mijn paard eigen te maken voor dat we weer een nieuwe start gaan maken na het akelige ongeluk met het verlaten van de trailer.

Maar nu had ik toch een vraagje en misschien dat jullie dit weten.
Er wordt gebruik gemaakt van een stokje met een touw er aan om bepaalde aanwijzigen te geven.

Kan deze zelf gemaakt worden en zo ja,van welk materiaal of is het makkelijker om deze te kopen? Waar kan ik deze eventueel kopen.

Ik lees het graag.
Groetjes Patricia

Patricia ter Haar schreef op zaterdag 16 februari 2008, 8:04:


Ik heb je gemaild, Patricia
groetjes, Pien