Jolijn schreef op vrijdag 15 februari 2008, 10:04:


Hvuiski doet dit ook soms. Idd achteruit (vanwege druk) en als je dan de druk nog meer opvoert (nog een keer drijven omdat we bijna achteruit een sloot in belanden bv) stijgeren. Dus probeer ik te voorkomen dat het zover komt (lukt niet altijd). Gisteren moesten we langs een weitje met shetlanders, al ver van te voren ging ik aan de andere kant van de weg rijden, en vreselijk focussen opdat hij rechtuit precies over mijn bedachte 'lijn' bleef lopen. O kijk eens kleine ponnies, zei Hvuiski. Ja leuk he kleine ponnies....Hvuiski stond inmiddels stil om te kijken, maar hij moest op mijn 'lijn' blijven. Ik voel dan aan zijn lijf of hij nog in gespannen-ooooooo-kijk nou!!!-modus is, zo niet vraag ik hem door alleen mijn hand op zijn hals te leggen verder te gaan en zeg ik staaaapppppeeeennnnn. Meestal zijn het dan een paar stappen (waar hij dan de hemel voor in geprezen wordt!) en dan weer stilstaan. Geduld, met hem mee wachten tot hij weer ontspannen is en weer op de zelfde manier vragen tot doorlopen enz enz enz. (En absoluut op geen een manier vragen om door te lopen voor de spanning weg is, niet met stem, tongklik, niks, want dat is voor Hvuiksi gegarandeerd succes voor achteruit en evt stijgeren). Kan soms best lang duren. Maar uiteindelijk bereik je het einde van de wei. Ik ouwehoer echt vreselijk tegen hem en zeg dan ook dingen als zo dat waren de ponnies weer, volgende keer zien we ze weer, dag ponnies. Ik geloof dat je daardoor een positieve instelling creeerd. (In tegenstelling tot denken, doorlopen, potverdikkie doorlopen, he waarom staat die stomme shetten daar nu net....)
En als hij echt weer lekker doorloopt en weer op mij gefocussed is dan yes en snoepje. (In ons geval een droge pasta penne, misschien een tip voor andere clickeraars op zoek naar snoepjes? schuift er lekker makkelijk in )

Nog even een schattig verhaaltje gisteren kwamen we iemand tegen bij een stal, even praten.... Hvuiski zijn manier om te vragen of we gaan clickeren is dat hij zijn hoofd iedere keer laag doet (laaaaag heb ik hem als een van de eerste dingen geleerd) Hvuiski rook dat dat meisje iets in haar zak had en ging voor haar staan, laag laag laag laag, en tussendoor haar iedere keer aankijken van knap he wat ik allemaal doe, krijg ik nu een snoepje? Dus toen heb ik maar heel brutaal gezegd, volgens mij weet ie dat jij snoepjes hebt

Ik vind trouwens dat je een echt vreselijk leuk paard hebt! De droom van ieder meisje, een pippi langkous paard! Ontzettend leuk is ie!

Saskia

Spirithorses schreef op donderdag 6 maart 2008, 19:01:


Dat is gewoon het doodgewone gezonde gedrag van een hengst. Weinig spectaculairs Hier ook net zo hoor, alleen als de merries hengstig zijn gebeurd er wel eens wat (en die merrie kan je dan ff een paar daagjes bij hengst weghouden) en verder is het maar een saaie bedoeling. Niks ingewikkelds aan, als de rest van de wereld dat nu ook eens snapte
Tis veel ingewikkelder als er 2 zijn die elkaar niet aardig vinden, en dat heeft niks met geslacht te maken.

Saskia

Christel Provaas schreef op donderdag 6 maart 2008, 22:51:


Ontzettend heel erg mee eens!

Omdat ze niet 'normaal' gehouden worden. Dus vaak alleen. Contactgestoord en gefrustreerd zijn. Als je een ruin of een merrie op de zelfde manier onsociaal houdt zijn de gevolgen minder opvallend (minder lastig voor de eigenaar).
Dus tja een tikkie anders is het wel.


Omdat ie gezond in zijn hoofdje is en erg normaal is Dankzij zijn normale leefomgeving.

Toen Dyggur hier net kwam kon ie er geen genoeg van krijgen, dat ging de hele dag maar door (hier het geluk dat Tyra onvruchtbaar is). Nu is ie net zo saai als de rest geworden. Echt, er is hier helemaal geen spektakel te beleven. Dus 365-7-24 merrie onder zijn neus aanwezig en de interesse is volkomen genormaliseerd naar...uh vrijwel niet aanwezig

Maar je hebt wel gelijk verder, vers vrouwelijk schoon is altijd interessant, dat is een feit.
En Hvuiski is een geval apart maar dat was ie denk ik ook geweest zonder ballen

Groetjes Sas

Idunn schreef op vrijdag 7 maart 2008, 6:59:


Ik zat nog eens te denken tijdens het poepscheppen , en eigenlijk had ik nog steeds niet geschreven wat ik nu eigenlijk bedoelde.
Wat ik bedoel is nl. dat ik vind dat we niet over hengsten moeten spreken alsof het een ander 'ras' is of alsof ze van een andere planeet komen. Dat bedoel ik. Gewoon paarden, anders als ruinen, maar merries zijn ook anders als ruinen....en ruinen anders als merries, en merries anders als hengsten...of is het anders dan?
Nu weer verder met poepruimen, die hengsten joh die poepen me toch wat af! Das echt een nadeel hoor, kan beter maar de ballen eraf dan poepen ze veel minder

Groetjes Sas

eddy DRUPPEL schreef op zondag 9 maart 2008, 17:23:


Of ons zeer geavanceerde modieus in blauw uitgevoerde stalhalster

Saskia

Peter Donck schreef op zondag 9 maart 2008, 21:20:


Bij bloemen die niet speciaal bekend staan om hun geur zijn het vaak de gele die wel (nog) ruiken. Bij ruikende bloemen zijn het gele die het sterkst ruiken.
Geel is de 'oerkleur'.

Saskia

Piet schreef op maandag 10 maart 2008, 15:19:


Hoi Piet,
ondanks de frustraties die ik je heb doen oplopen is gezien je enthousiasme het kwartje nu écht gevallen heb ik de indruk
Toch heb ik iets toe te voegen om het toch de schijn van ingewikkeldheid te laten houden:
Niet alleen WAT maar ook het HOE is soortspecifiek. Vervolgens is er (zoals waar wij het hier over hebben de wisselwerking tussen mensen en paarden) sprake van 2 soorten, dus moet je zoeken naar een grootste gemene deler tussen die 2 soorten wat dat WAT en HOE betreft ("De ontvanger bepaalt" werkt naar 2 kanten - dat is de cognitief-ethologische laag die eroverheen komt).
Nog altijd heeft dit echter niets te maken met buikgevoelens e.d. Is helemaal exact en puur kennis en techniek.
Als simpel voorbeeldje: bij het trainen van varkens werkt p+ categorisch niet. Apart he? Soortspecifiek.....

Piet schreef op maandag 10 maart 2008, 15:29:


Het succesvol doen van een "omloop proef" bewijst NIETS iets over vermeende intelligentie. Het kan nml. ook een kwestie van meer of minder exploratiedrang zijn. Hieromtrent zijn uitgebreide experimenten met mieren gedaan.
Pas wanneer significant nonrandom verbetering van vaardigheid optreedt kun je van intelligentie spreken.

Spirithorses schreef op woensdag 12 maart 2008, 0:20:


Groep 1: Hvuiski hengst 14 jaar, Asti hengst 5 jaar en Bleika merrie weet niet uit mijn hoofd een jaar of 10 denk ik. Bleika is moeder van Asti. Asti heeft pas sinds een jaar of zo door dat ie een hengst is maar heeft nog nooit gedekt. Hij fleemt een beetje en raakt ook duidelijk wel opgewonden maar doet hier verder niks mee. Hij gaat vreselijk in de weg lopen en ondertussen veulensmakken (met zijn 5 jaar!!) als Hvuiski versierpogingen aan het doen is.
Bleika wordt appart gezet als ze hengstig is.
Groep 2: Dyggur hengst 8 jaar, Tyra merrie weet niet uit mijn hoofd een jaar of 15 denk ik en Frilla merrie 3 jaar. Frilla is dochter van Bleika en Hvuiski. Tyra is onvruchtbaar, dat is dus erg handig. En Frilla lijkt nog niemand interesse in te hebben, die doet nog mee als veulen.
Verder kan iedereen bij elkaar alleen Hvuiski en Dyggur vinden elkaar niet lief.
Dyggur gaat in principe wel goed alleen is mijn Hvuiski de spelbreker dat is een soort pitbull die niet meer loslaat als ie op een gegeven moment besluit te bijten. Hij gaat er dan echt inhangen. Verder valt het wel mee, gaan echt niet direct in de aanval alleen die manier van bijten is gevaarlijk en willen we uiteraard niet.
Ik wil proberen zo'n soort van antidekenbijtdinges te kopen en die dan bij hem aandoen als ware het een muilkorf en ze dan weer bij elkaar laten. Dan is die ene factor weg (nogmaals Dyggur doet wel lief) en hopen dat dat na een tijdje goed gaat en dat ze elkaars gezelschap 'normaal' gaan vinden en dat dat ding dan weer af kan. Ik weet niet of dit een goed idee gaat zijn...het is het proberen waard. Maar dan moet de modder eerst een beetje opdrogen, wil geen geholderdeboldergestruikelzonderopteletten in de modder.

Saskia