Patricia ter Haar schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:55:


Sorry, naam verkeert getypt.
Sorry, Vicky

Caatje schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:35:


Een vlinderkatheter dient voor eenmalig gebruik. Kan er niet meteen een plaatje van geven dus zal proberen het te beschrijven. De katheter bestaat uit een flexibel dun buisje waarin een verschijfbare naald zit die net iets langer is dan het buisje. Op het einde van het buisje zitten 2 vleugeltjes, vandaar de naam die wij eraan geven. De vleugeltjes dienen om de katheter te fixeren met je vingers, het deel dat in het paard moet mag je immers niet aanraken, moet steriel blijven. Achter de vleugetjes zit het uiteinde van de naald, die kan je eruit schuiven. Dan heb je een opening waar je je spuit aankoppelt.
Je prikt de vene aan onder een hoek van 45-30 graden, als je bloed hebt dan ontkoppel je de naald. Dit doe je door met pink en ringvinger de naald een halve centimeter eruit te trekken. Zo kan je de vene niet verder beschadigen. Vervolgens schuif je de katheter evenwijdig met de hals helemaal op tot in de vene, zet dopje er even op voor je een hele plas hebt daarbeneden en dan kan je beginnen spuiten.
Voordeel is dus dat de naald er maar even inzit, enkel voor het aanprikken, en verder de vene niet kan beschadigen. Flushen hangt idd ook af van de stof die je inspuit, maar meestal aspireren we in het begin even om te zien of we bloed hebben en dus nog juist zitten, en op het einde wordt dat ook nog effe gedaan.
Na injectie wordt de katheter gewoon verwijderd en weggesmeten.

Geen blijfkatheter dus, want denk dat dat een beetje te riskant is voor een paard dat buitenloopt en om het even waar dat ding van zn hals kan schuren.

Denk dat jij dit ook wel mag doen, is niet veel moeilijker dan een gewone ivinjectie, eerst DA laten voordoen en dan eens zelf proberen. Het ontkoppelen is het moeilijkste deel.

Hirudoid is een heparinezalfje dat gebruikt wordt bij blauwe plekken, bloedblaren etc.
http://www.consumed.nl/medicijnen/4901/Hirudoid_zelfzorg

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:58:


verschUIfbare naald dus ...

Misschien toch eens Piet om een warmtefoto vragen van blote voeten. Ik weet wel dat het jaren duurt om te wennen aan 0 graden of zelfs kouder. Ik trek al sandalen aan als de gevoelstemperatuur rond 5 graden ligt. Mijn voeten binnenshuis zijn koel en als ik sandalen aan heb dan voelen ze ongewoon warm. Het kan echter ook een kwestie zijn van gewenning, vandaar die foto. Een rauw dieet kan invloed hebben, net als bij paarden, zorgt vertering voor meer warmte, dat merk ik duidelijk nadat ik mijn 11 uur ontbijt op heb. Als gezond eten echter zorgt voor extra ontgifting dan is er veel meer koude en dat kan bij een beginner met rauw eten jaren duren.

Natascha gewoon doen, eerst binnen en dan lekker korte stukjes naar buiten nu en in het voorjaar uitbouwen, wie houd je tegen om een boswandeling te maken op blote voeten, je weet niet wat je dan voelt!

Sokken verhinderen juist dan voelen van je eigen voeten en de ondergrond waarop je staat. En voeten zijn gemaakt vol gevoelsbewustzijn! Gewoon stom om dat te verdoven met iets, doen we met handen ook liever niet. Een mocassin knelt wat minder dan een sok en loopt inderdaad bijna net zo soepel, echter het mist de frisheid van een sandaal (die weer stijvere zolen heeft), liever niet dus allemaal. Een koude keukenvloer is aangenaam voor de voeten, als je een beetje gewend bent ten minste. In de herfst zei een schoenen verkoper tegen me: "vandaag klaagt iedereen over koude voeten in hun schoenen en jij komt binnen lopen op blote voeten".

Platvoeten zijn er inderdaad wel in blootsvoetse culturen alleen niemand die daar last van heeft. Wat betreft de hak of voorvoet landing bij Indiërs en Afrikanen, etc. dat weet ik niet. Wel interessant ja of daar ooit tellingen van zijn gedaan. Ik heb zelf wel gekeken in Zwolle en geteld dat ongeveer 1 op de 10 mensen land op de voorvoet. Er zitten allerlei gradaties bij rondom plat en het vergt enige oefening om het te kunnen zien. Kinderen onder de tien jaar echter landen in grote meerderheid nog op de voorvoet. Ik zou het op het Engelstalige voeten forum moeten vragen om een kenners antwoord op je vraag te verkrijgen. Dat het onnatuurlijk zou zijn, lijkt me eerder een gevoelskwestie van iemand die de omschakeling naar de hak gemaakt heeft in de pubertijd. Feit is dat het trappen op iets scherps makkelijker op te vangen is bij de brede voorvoet.

Ilona dat je voeten de laatste 8 jaren verbeterd zijn komt denk doordat je ze nu meer en gezonder gebruikt, je hebt gewoon geluk gehad met je hoge hakken periode, net zoals er bejaarden zijn die hun hele leven als een schoorsteen gerookt hebben.

Groetjes, Michiel

Mooi, ik rij wel eens op een haflinger, nou prachtig die manen, maar ik zie totaal geen hals meer.
En een mooie hals erop is ook mooi te zien!

Jouw paardje heeft een leuke uitstraling!

. Misschien

Heb jij hetzelfde hoofdstel Patricia?
Die ik besteld heb bij Cavallux is volgens mij bijna het zelfde als die van Vicky, alleen het classic model, geen driehoek bij de neusriem.

Ik ga het gewoon uitproberen.

Anita Cats schreef op vrijdag 1 februari 2008, 21:30:


Ja, het is volgens mij het zelfde model, ook met driehoekjes bij de neusriem. Alleen in een zwarte variant. Ik zal morgen een foto maken en bij het fotoalbum plaatsen. Dan kan je zien hoe het hoofdstel bij mijn paard zit.

Ik wil nog even mijn ervaring geven v.w.b. de zandkuren!

Heb alle merken/varianten al geprobeerd!
Wat naar mijn idee het beste werkt en de paarden het lekkerst vinden is de physillium van de Groene Os. Dit zijn vezels echt super spul!
Kan door het voer (natgemaakt) of je maakt er slobber van.

Aangezien die ontzettend duur is; een kuur van 1 kg. kost 40 euro. Heb ik een goedkopere 'merkloze' preciesdezelfde physilliumvezels gevonden.

Deze wordt is verkrijgbaar bij www.paardenconcurrent.nl en wordt verkocht in zakken van 1 kg. voor 15,95 euro. Koopje dus als je het vergelijkt!
Echt een aanrader!

Bert Vand schreef op vrijdag 1 februari 2008, 15:11:


Uitgerekend dit verhaal wordt precies zo op die site uitgelegd. Ik weet de link niet meer zo uit mijn hoofd, maar er wordt heel exact uitgelegd dat in zo'n geval de helm niet je hoofd heeft gered. Het feit dat de helm stuk is bewijst alleen maar dat hij waardeloos is.


Overtuigd is geen wetenschap.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

sandratien2 schreef op vrijdag 1 februari 2008, 17:45:


Kijk, daar hebben we al een eerste vereist.
Er zijn er meer. Zoek nog even verder.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Muguet schreef op vrijdag 1 februari 2008, 19:33:


Toch zijn er wel veel 'Indianenverhalen' in omloop over Kruiskruid hoor. Ik ben het wel met je eens het zekere voor het onzekere te nemen, maar het is beslist niet zo dat het gif nóóit meer uit het lichaam gaat en ieder hapje een paard dichter bij de dood brengt. Als het gif in de lever opgeslagen zou worden dan is het natuurlijk ook erg makkelijk om een vergiftiging aan te tonen. De gifstoffen worden juist heel snel omgezet en uitgeplast of uitgeademd ( denk daarbij maar aan alcohollucht) of via melk. Vergiftiging kan tot 7 dagen na opname van PA's via het aantonen van de metabolieten in het bloed worden aangetoond.
De lever is ook in staat om te herstellen, omdat ie ook een populatie reservecelen heeft die nog kunnen delen afhankelijk natuurlijk van de schade. In die context kun je het een beetje vergelijken met het drinken van alcohol, een biertje op zijn tijd kan niet zo veel kwaad, veel biertjes wel omdat de lever dat niet meer kan bijbenen. In hooi kan er dus behoorlijk veel kruiskruid gegeten worden, dat is een risico omdat paarden het dan niet herkennen omdat de geur en smaak teruglopen. Maar stel een paard eet eens in het jaar eens perongeluk een hapje, dat slaat zich niet op in de lever. Als een paard frequent hapjes eet, bijv. in hooi dan kan de lever zich niet meer herstellen. Dat is wat er bedoeld wordt met eten over een langere tijd van kleinere hoeveelheden. Het kan volgens de literatuur wel na de letale dosis tot een anderhalf jaar ( misschien wel twee jaar ) duren tot een paard overlijdt. Ook is er bekend volgens de literatuur dat bij tijdig herkennen en ingrijpen paarden kunnen genezen. Exacte hoeveelheden zijn onbekend, maar worden geschat op 1 tot 10% van het lichaamsgewicht van een dier . Een paard van 500 kilo zou dus tussen de 250 en 2500 volgroeide Jakobskruiskruid stengels (elk ongeveer 20 gram drooggewicht) moeten eten om ziekteverschijnselen te laten zien. Als dit in een relatief korte tijd gebeurd resulteert dit in acute PA vergiftiging, maar in de meeste gevallen is er sprake van het eten van kleinere hoeveelheden gedurende een langere periode, dit wordt chronische PA vergiftiging genoemd. Kortom een paard moet best veel eten aan kruiskruid en in hooi of door honger gedwongen planten vers te eten kan dat dus gebeuren.

Ja beter een keer teveel kijken dan te weinig. Goed zeg dat je nu je paarden nog eens extra kan bewaken door al die aanpassingen. Dat zal je wel een iets geruster gevoel geven hoop ik, al is het idee dat die dieven je toch een tijdje in de gaten hebben gehouden echt vreselijk zeg!
Ik sprak meteen mijn zorgen uit naar mijn vriend maar die zegt dat de kans toch wel klein is dat ze hier paarden zouden weghalen. We wonen aan een drukke doorgaande weg en elke auto/vrachtauto die hier stopt wordt wel gespot. In het hele dorp wonen maar 234 inwoners wat verdeeld is in "de kern" en het buitengebied (wij wonen er precies tussenin), en alles wordt hier tot in den treure doorgekletst, wat in dit soort gevallen wel een voordeel is . In ieder geval nog veel geluk gewenst met je paarden, en hopelijk zeer zeker geen dieven meer op de stoep.

Groetjes Jolanda

mike van dijk schreef op vrijdag 1 februari 2008, 19:56:


Ik verbaas me nergens meer over.
Maar het klopt hoor wat je zegt , die mensen zijn er , ik ben er zelf een.
Maar ik ben dan ook geen "professioneel" bekapper die ervan moet leven

DAT is wat IK bedoelde met professioneel , dus betaald NB bekapper , dat men beroeps matig bezig is (andermans) paarden-hoeven op NB manier (gedachte is eigenlijk een beter woord denk ik) te onderhouden , je boterham er mee verdienen.

Ik vind het niet kloppen deze prof. bekappers te vergelijken met een huisarts die geen gespecialiseerde kennis zou hebben.(wat ik het overigens ook niet een altijd kloppende uitspraak vind)

Frans Veldman schreef op vrijdag 1 februari 2008, 23:09:


Net niet, de helm heeft de schok opgevangen en zorgde voor een zachte klap. Trouwens, een helm die een klap opvangt is niet altijd gebroken, maar zou nadien niet meer bruikbaar zijn (kapotte structuur of zoiets). Wanneer de helm uit één stuk hard materiaal zou bestaan, vangt die geen klap op, maar geeft de klap gewoon door naar de schedel. Dan pas is de helm nutteloos.


Wil je een bewijs?? Doe de test: zet een helm op je hoofd en loop tegen een muurtje. En herhaal dan zonder helm.
Zelfs zonder de test kun je het resultaat voorspellen.

En dit rapport (wetenschappelijk onderzoek verkeersveiligheid) blijkt mijn overtuiging te bevestigen. Hierin wordt ook verwezen naar buitenlandse studies dit het effect onderzocht in het Verenigd Koninkrijk en Australië (resp.: Towner et al., 2002; O'Hare et al., 2002).

Conclusies:

- Towner et al. (2002) concluderen dat: "There is now a considerable amount of scientific evidence that bicycle helmets have found to be effective at reducing head, brain and upper facial injury in bicyclists. Such gains are apparent for all ages, though particularly for child populations."

O'Hare et al. (2002) schrijven: "While the overwhelming majority of evidence indicates the efficacy of helmets in reducing the risk and severity of head injury amongst cyclists, and shows that helmet laws are the single most effective method for attaining high helmet use, bicycle laws are not without
their opponents." -

Maar er blijken ook tegenstanders te zijn. Ze geven ook een reden.

"Uit het Australische rapport (O'Hara et al., 2002) blijkt dat er ook tegenstanders zijn van (verplicht) helmgebruik. Er is zelfs sprake van een bittere internationale discussie op dit gebied. De tegenstanders wijzen op het risico dat in geval van een helmdraagverplichting minder mensen zullen gaan fietsen, zoals waarschijnlijk het geval is geweest in Victoria (Australië). Daar bleek het aandeel ouderen met letsel te zijn toegenomen. Dat zou het gevolg zijn van de verminderde expositie van jeugdigen (die als gevolg van de helmdraagplicht minder gingen fietsen). Een les die hieruit te trekken valt, is dat een eventuele draagverplichting (die overigens in Nederland niet wordt overwogen) met zorg dient te worden ingevoerd om geen verstoring in het fietsgedrag te krijgen."

Meer informatie hieromtrent:

http://www.swov.nl/rapport/Factsheets/Factsheet_Fietshelmen.pdf