sandratien2 schreef op vrijdag 1 februari 2008, 17:45:


Kijk, daar hebben we al een eerste vereist.
Er zijn er meer. Zoek nog even verder.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Muguet schreef op vrijdag 1 februari 2008, 19:33:


Toch zijn er wel veel 'Indianenverhalen' in omloop over Kruiskruid hoor. Ik ben het wel met je eens het zekere voor het onzekere te nemen, maar het is beslist niet zo dat het gif nóóit meer uit het lichaam gaat en ieder hapje een paard dichter bij de dood brengt. Als het gif in de lever opgeslagen zou worden dan is het natuurlijk ook erg makkelijk om een vergiftiging aan te tonen. De gifstoffen worden juist heel snel omgezet en uitgeplast of uitgeademd ( denk daarbij maar aan alcohollucht) of via melk. Vergiftiging kan tot 7 dagen na opname van PA's via het aantonen van de metabolieten in het bloed worden aangetoond.
De lever is ook in staat om te herstellen, omdat ie ook een populatie reservecelen heeft die nog kunnen delen afhankelijk natuurlijk van de schade. In die context kun je het een beetje vergelijken met het drinken van alcohol, een biertje op zijn tijd kan niet zo veel kwaad, veel biertjes wel omdat de lever dat niet meer kan bijbenen. In hooi kan er dus behoorlijk veel kruiskruid gegeten worden, dat is een risico omdat paarden het dan niet herkennen omdat de geur en smaak teruglopen. Maar stel een paard eet eens in het jaar eens perongeluk een hapje, dat slaat zich niet op in de lever. Als een paard frequent hapjes eet, bijv. in hooi dan kan de lever zich niet meer herstellen. Dat is wat er bedoeld wordt met eten over een langere tijd van kleinere hoeveelheden. Het kan volgens de literatuur wel na de letale dosis tot een anderhalf jaar ( misschien wel twee jaar ) duren tot een paard overlijdt. Ook is er bekend volgens de literatuur dat bij tijdig herkennen en ingrijpen paarden kunnen genezen. Exacte hoeveelheden zijn onbekend, maar worden geschat op 1 tot 10% van het lichaamsgewicht van een dier . Een paard van 500 kilo zou dus tussen de 250 en 2500 volgroeide Jakobskruiskruid stengels (elk ongeveer 20 gram drooggewicht) moeten eten om ziekteverschijnselen te laten zien. Als dit in een relatief korte tijd gebeurd resulteert dit in acute PA vergiftiging, maar in de meeste gevallen is er sprake van het eten van kleinere hoeveelheden gedurende een langere periode, dit wordt chronische PA vergiftiging genoemd. Kortom een paard moet best veel eten aan kruiskruid en in hooi of door honger gedwongen planten vers te eten kan dat dus gebeuren.

Ja beter een keer teveel kijken dan te weinig. Goed zeg dat je nu je paarden nog eens extra kan bewaken door al die aanpassingen. Dat zal je wel een iets geruster gevoel geven hoop ik, al is het idee dat die dieven je toch een tijdje in de gaten hebben gehouden echt vreselijk zeg!
Ik sprak meteen mijn zorgen uit naar mijn vriend maar die zegt dat de kans toch wel klein is dat ze hier paarden zouden weghalen. We wonen aan een drukke doorgaande weg en elke auto/vrachtauto die hier stopt wordt wel gespot. In het hele dorp wonen maar 234 inwoners wat verdeeld is in "de kern" en het buitengebied (wij wonen er precies tussenin), en alles wordt hier tot in den treure doorgekletst, wat in dit soort gevallen wel een voordeel is . In ieder geval nog veel geluk gewenst met je paarden, en hopelijk zeer zeker geen dieven meer op de stoep.

Groetjes Jolanda

mike van dijk schreef op vrijdag 1 februari 2008, 19:56:


Ik verbaas me nergens meer over.
Maar het klopt hoor wat je zegt , die mensen zijn er , ik ben er zelf een.
Maar ik ben dan ook geen "professioneel" bekapper die ervan moet leven

DAT is wat IK bedoelde met professioneel , dus betaald NB bekapper , dat men beroeps matig bezig is (andermans) paarden-hoeven op NB manier (gedachte is eigenlijk een beter woord denk ik) te onderhouden , je boterham er mee verdienen.

Ik vind het niet kloppen deze prof. bekappers te vergelijken met een huisarts die geen gespecialiseerde kennis zou hebben.(wat ik het overigens ook niet een altijd kloppende uitspraak vind)

Frans Veldman schreef op vrijdag 1 februari 2008, 23:09:


Net niet, de helm heeft de schok opgevangen en zorgde voor een zachte klap. Trouwens, een helm die een klap opvangt is niet altijd gebroken, maar zou nadien niet meer bruikbaar zijn (kapotte structuur of zoiets). Wanneer de helm uit één stuk hard materiaal zou bestaan, vangt die geen klap op, maar geeft de klap gewoon door naar de schedel. Dan pas is de helm nutteloos.


Wil je een bewijs?? Doe de test: zet een helm op je hoofd en loop tegen een muurtje. En herhaal dan zonder helm.
Zelfs zonder de test kun je het resultaat voorspellen.

En dit rapport (wetenschappelijk onderzoek verkeersveiligheid) blijkt mijn overtuiging te bevestigen. Hierin wordt ook verwezen naar buitenlandse studies dit het effect onderzocht in het Verenigd Koninkrijk en Australië (resp.: Towner et al., 2002; O'Hare et al., 2002).

Conclusies:

- Towner et al. (2002) concluderen dat: "There is now a considerable amount of scientific evidence that bicycle helmets have found to be effective at reducing head, brain and upper facial injury in bicyclists. Such gains are apparent for all ages, though particularly for child populations."

O'Hare et al. (2002) schrijven: "While the overwhelming majority of evidence indicates the efficacy of helmets in reducing the risk and severity of head injury amongst cyclists, and shows that helmet laws are the single most effective method for attaining high helmet use, bicycle laws are not without
their opponents." -

Maar er blijken ook tegenstanders te zijn. Ze geven ook een reden.

"Uit het Australische rapport (O'Hara et al., 2002) blijkt dat er ook tegenstanders zijn van (verplicht) helmgebruik. Er is zelfs sprake van een bittere internationale discussie op dit gebied. De tegenstanders wijzen op het risico dat in geval van een helmdraagverplichting minder mensen zullen gaan fietsen, zoals waarschijnlijk het geval is geweest in Victoria (Australië). Daar bleek het aandeel ouderen met letsel te zijn toegenomen. Dat zou het gevolg zijn van de verminderde expositie van jeugdigen (die als gevolg van de helmdraagplicht minder gingen fietsen). Een les die hieruit te trekken valt, is dat een eventuele draagverplichting (die overigens in Nederland niet wordt overwogen) met zorg dient te worden ingevoerd om geen verstoring in het fietsgedrag te krijgen."

Meer informatie hieromtrent:

http://www.swov.nl/rapport/Factsheets/Factsheet_Fietshelmen.pdf