Anja Seijn schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:03:

Ik kan op ieder bericht wel reageren!
Inderdaad leuk om te lezen al die verhalen. Ik herken er wel wat in. Zoals eerder gezegd heb ik een meisje gevonden die hem minimaal één keer in de week wil rijden. Is goed voor Jeen, zit er meer dan één ruiter op (mijn dochter die wel kan rijden, rijdt Jeen ook wel eens), zodat hij niet totaat vern..kt wordt door mij, hahaha ... Ik heb hier wel wat uitrij mogelijkheden; ik zal het eens aan haar vragen of zij eens een keer met hem naar buiten wilt.
Ik ben één keer met hem aan de hand door de tuinkwekerij van de buurman gelopen. Ik weet niet hoe ik het moet noemen, maar als paarden het leuk en spannend vinden, maken ze zo'n snurkend geluidje ... dat deed hij de hele rit. Toen we de bocht om waren werd Pepper in de wei helemaal gek en ging als een gek tekeer, waardoor Jeen ook weer allemaal rondjes aan mijn leadrope om mij heen ging draaien. Op zich ging het redelijk, alleen door dat histerisch gedoe van die merrie werd mijnheer ook wat opgewonden ...
Ik ben niet bang om er vandoor te schieten, ik heb begrepen dat je dat naar voren moet oplossen en hij dan na een 400 meter stil staat, ben ook niet bang dat hij mij eraf gooit, zit gewoon niet in zijn karakter en geloof me, hij heeft kansen zat gehad met dat gestuntel op zijn rug ... ben alleen bang dat er iets gebeurd waardoor er ongelukken met hem en mij kunnen gebeuren, alleen omdat ik (nog) geen goede ruiter ben. Mijn buurvrouw heeft ook een Fries, Mooike 22-jarige ruin. Zij heeft al voorgesteld met zijn 2-tjes over de kwekerij te gaan lopen, gewoon rustig. Ik denk dat ik dat op korte termijn gewoon doe. Ik kan de weg naar de openbare weg afsluiten en voor de rest zijn het alleen maar landerijen ... Het is echt een superlief dier, maar ook hij is redelijk groen en ik weet voor 100% zeker dat hij nooit verder is geweest dan het terrein van de stal waar ik hem gekocht heb. Ja, moet het inderdaad maar gewoon doen, ik voel aan mij water dat ons niets gaat overkomen!

Anja Seijn schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:27:


Dat water is dat zoet of zout ? !

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:28:


Als ik rode bietjes heb gegeten, denk ik zoet!

Anja Seijn schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:29:


Okee dan DAAR kundet aan voelen aan het zout ni, dat trekt tegen

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:32:


Het is goed met je, grappemaker! Maar, wat vindt jij? Gewoon over de kwekerij gaan lopen, rustig stappen met mij op zijn rug?

Anja Seijn schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:35:


Je moest allang met hem héél holland doorgetrokken zijn EN TERUG ! welke vertrouwensband wil je met hem opbouwen in een piste ? Welk vertrouwen heeft hij in jou nodig op zijn vertrouwd terrein ? Je loopt er een beetje bij voor spek en bonen eigenlijk, je bent zijn afleiding maar als het erop aankomt om jou te vogen buiten ga je behoorlijk op je neus kijken denk ik ! Ni meer mee wachten ,redelijk groen is redelijk in jouw voordeel, voel maar is aan uw water

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 16 oktober 2008, 22:51:


Oké, weer geen woord Frans bij ... 't is goed, ga het komend weekend gewoon doen, ga ik eerst ff kijken waar ik wil gaan lopen (staat ook redelijk wat taxus en dat is niet best), schijnt hier mooi weer te worden en dan hup, zadelke op mijnheer, tenalady voor mij (hoef ik niet zo te voelen aan mijn water) en gaan met die banaan. Krijg er nu al hartkloppingen van, maar komt goed. We hebben de eerste 3 maanden op een pensionstal gestaan (traditioneel en blij dat ik er weg was); toen heb ik mij overlaten halen aan een onderlinge wedstrijd mee te doen terwijl ik nog maar een paar weken aan het rijden was begonnen, B-proefje en ik tussen de pony's. Ik scheet in mijn broek, al die mensen en dan ik als muts op mijn mooie Fries. Geen vlechtjes, knotjes of dat gedoe, gewoon laten hangen dat haar (kregen we voor de verzorging toch wat minpuntjes van, zeker toen ik iemand van de jury vertelde dat ik dat vlechtengedoe echt iets vind voor homo's en zieke hoeren en niet voor een stoere Fries)/ We deden alles verkeerd, behalve het groeten, maar ik was enorm trots op mezelf en mijn eigenwijze knol. Hij bleef super koel en ik voelde mij daarna veel vrijer. Dit is maar een voorbeeldje om aan te geven dat je je soms veel drukker maakt dan strikt noodzakelijk is en ik geloof inderdaad dat Jeen een paard is dat ook mij en zichzelf graag weer normaal ziet thuiskomen.
Ik zit er nog eens over na te denken, maar inderdaad, elke keer weer diezelfde stomme rondjes, voltes en afwendingen, ik zou er ook geen zin meer aan hebben.

Anja Seijn schreef op donderdag 16 oktober 2008, 23:09:


zeker toen ik iemand van de jury vertelde dat

Op competitie karate vlechtte ik mijn haar altijd en dan nog in een knotje ! Ik behoor nog tot de ene noch tot de andere bevolkingsgroep die beide zeer weinig vlechtjes dragen hoor

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 16 oktober 2008, 15:19:


En Soraya dan? Ik ben verre van klassiek opgeleid maar haar probleem was er al voor ik haar kocht, toen was ze 7j. Ze heeft een jaar daarvoor op de wei gestaan en daarvoor heeft ze op een dressuurstal gestaan waar een klassiek opgeleide ruiter haar reed, ze was dan 5. Dat was niet al te lang, wegens haar grilligheden. Daarvoor heeft ze ergens in Nederland gestaan waar ze opgeleid is en als je kijkt wat ze kan, moet dat toch iemand geweest zijn met enige kennis van dressuur.
Ik veronderstel dan dat ze toch vnl gereden is door dressuurruiters met kennis van zaken (de manier waarop spreken we nu effe ni over), toch was haar blokkage in de rug al enkele jaren oud volgens de osteopaat.

Nog even een aanvulling op het topic: ik denk dat vele ruiters hun paard zien als een 'iets' dat geen pijn kan hebben door te lopen. Hier bedoel ik mee dat velen er niet bij nadenken dat een paard spierpijn kan hebben. Neem nu een ruiter dat nog naar school gaat en naar de manege mag van de ouders op woensdagnamiddag en in het weekend. Woensdag even stevig rijden want je kan maar 3x/week. Zaterdag zin in wat sprongeskes, joepie nog wat hoger. Zondag is't mooi weer dus een lekkere lange wandeling met een goede crossgalop. De rest van de week staat het beestje op stal. En als de vakantie begint moet het beestje ineens alle dagen lopen. Ik wil ni weten hoe zo'n paard zich voelt in zijn vel, kan nooit goe zijn.
Indien het paard op de wei staat, zal het al een tikkeltje beter zijn wegens de doorbloeding bij de beweging en dus beter voor de stijfheid.
Zo'n recreatiepaarden zijn er ook en nog geen klein aantal denk ik. Het grootste aantal van die ruiters doen dit door onwetendheid en zijn van geen kwaad bewust want dat is iets dat in de meeste maneges niet verteld wordt.
Dit draagt ook bij tot slijtage.
Ruiters die zelf sporten (buiten paardrijden dan hè) gaan hier misschien sneller over beginnen nadenken omdat ze zelf ondervinden dat te veel vragen van hun lichaam leidt tot mankementen. Een lichaam moet in balans zijn, conditie moet worden opgebouwd en worden onderhouden en bepaalde spiergroepen moeten getraind worden om een reeks oefeningen aan te kunnen.
Meer blessures in het sportcircuit lijkt me logisch omdat er meer gevraagd wordt van het paard maar het trainingsschema zou normaal gezien beter moeten zijn zou ik denken.

Britt Claeys schreef op donderdag 16 oktober 2008, 23:42:


Wel sorraya's probleem zla ook uit onkunde OF uit drijfveer (geldverdienste) gekomen zijn Jouw voordeel was het dat ze dressuurmatig was pgeleid en alle knopjes erop stonden zodat het probleem ONmiddelijk goed kon aangepakt worden . En je hebt gelijk hoor sportmensen trainen dikwijls evenwichtiger met hun dieren uit een verworven lichamelijk logica waarschijnlijk (pff wat een zin )

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 16 oktober 2008, 23:48:


Dus toch dressuurmatig opgeleid wat leidde tot rugprobleem
Voorbeeldje van overtraining.

Britt Claeys schreef op donderdag 16 oktober 2008, 23:57:


AH das weer iet anders Maar inderdaad dat was mijn redenering !

Oei, ik ben gek op zeewier. Daar ik niet meer mag snoepen is dat nu m'n dagelijkse lekkernij geworden. Ik eet Arame en vellen Suchi Nori bij de vleet. Ik dacht dat dit dus nu eens gezonde snoep was? Niet dus?

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 8:59:


Ik dacht dat we het weer moeten hebben van alles waar te voor staat.
Waarom zou zeewier ongezond zijn maar bio-industrieel varkensvlees (bijvoorbeeld) van opfokvarkens die allerhande troep eten niet (ik noem maar iets).

Ik geef mijn paarden al járen tot volle tevredenheid zeewier als ik merk dat ze bijvoorbeeld slomig zijn, of mest eten. Na een paar dagen een schepje zeewier door het voer zíé ik ze opkalefateren door de mineralen- sporenelementen boost die het nou eenmaal van nature bevat (naast het enten van de darmflora). En dat er ook zware metalen inzitten; tja, dat moeten we zelf ook geen vis meer eten, vooral vette vissoorten die weliswaar goed zijn voor het cholesterol maar boordevol kwik en PCB's zitten

Groet, Pien

Ik heb m'n Haflinger ingereden met touwhalster en bosal, op de manier die Pien omschreef. Mijn bedoeling is met de cordeo rijden, maar daar is nog veel werk aan.
Hij reageert voortreffelijk, is hyper fijn op de hulpen (hij reageert bij het minste dat ik m'n gewicht verleg, stopt op de seconde als ik m'n knieen aan leg, zelfs vanuit draf).
Probleem is echter dat ik niet weet hoe ik hem naar de toekomst toe meer moet verzamelen, zodat hij meer op de achterhand loopt, met hoofd omlaag?? Heb alleen ervaring met klassiek dressuur, dit is nieuw voor mij.
Gisteren voor eerste keer gaan wandelen, en als ik ander paard passeer gaat hij zo uit z'n dak dat ik hem met de bosal niet zo goed kan houden (lang hengst geweest). Die bosal lijkt me zo wie zo niet ideaal omdat die teveel omhoog kruipt en te los hangt.
Ik denk dat ik beter zo'n side pull koop van in uw shop, Pien, maar twijfel nog tussen een harde en zachte versie. Gezien het feit dat hij als Haffie wel eens lomp kan zijn, misschien de iets hardere versie?