Ik heb m'n Haflinger ingereden met touwhalster en bosal, op de manier die Pien omschreef. Mijn bedoeling is met de cordeo rijden, maar daar is nog veel werk aan.
Hij reageert voortreffelijk, is hyper fijn op de hulpen (hij reageert bij het minste dat ik m'n gewicht verleg, stopt op de seconde als ik m'n knieen aan leg, zelfs vanuit draf).
Probleem is echter dat ik niet weet hoe ik hem naar de toekomst toe meer moet verzamelen, zodat hij meer op de achterhand loopt, met hoofd omlaag?? Heb alleen ervaring met klassiek dressuur, dit is nieuw voor mij.
Gisteren voor eerste keer gaan wandelen, en als ik ander paard passeer gaat hij zo uit z'n dak dat ik hem met de bosal niet zo goed kan houden (lang hengst geweest). Die bosal lijkt me zo wie zo niet ideaal omdat die teveel omhoog kruipt en te los hangt.
Ik denk dat ik beter zo'n side pull koop van in uw shop, Pien, maar twijfel nog tussen een harde en zachte versie. Gezien het feit dat hij als Haffie wel eens lomp kan zijn, misschien de iets hardere versie?

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:17:


Nou, Maria, zo te horen is jouw Haflinger een heel subtiel en gevoelig paard dus ik zou altijd kiezen voor iets zachts. Ik mail je wel daarover anders denken ze dat ik hier reclame loop te maken

Groet, Pien

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:17:


als je bosal omhoog kruipt en los hangt
dan moet je hem een slag of meer dan een slag meer geven
(net boven de 'knot')

Spirithorses schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:28:


Dat is hij inderdaad, tijdens ons dagelijks half uurtje trainen in de piste (weide), geen probleem. De jaren grondwerk die er aan vooraf gegaan zijn hebben hun vruchten opgeleverd. Het is vooral omdat hij wéét als hij iets goed doet, dat hij ook iets KRIJGT . Hij spant zich extra in, zoals een klein kind die harder leert als er iets aan vasthangt .
Maar ik vraag me af hoe het zal aflopen als ik bitloos met een bende paarden mee zal galloperen. Ik vrees dat de kans groot is dat ik ergens in de bomen zal hangen, terwijl m'n Haflinger het hazepad kiest, mee met de groep. Ik vrees dat hij dan hardhorig zal worden en al wat ik geleerd zal vergeten zijn door de opwinding . Ik weet nog niet hoe ik dat subtiel zal oplossen...misschien toch niet de zachte side pull.

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:49:


Wat doet hij als je er alleen buiten mee bent, en je gallopeert eens stevig door?

jan.

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:49:


Ik hoor wel vaker dat paarden in de groep veel drukker en meer 'onbereikbaar' zijn, ook andersom trouwens, dat ze in een groep juist rustiger zijn. Het meeste is gewoon een kwestie van trainen, oefenen, herhaling, patroontjes aanleren etc.

Je begint met alles in stap, zitten de knoppen erop, blijft je paard bij je etc. Dan sukkeldrafjes, opbouwen naar uitgebreidere stukken lekker doordraven. Galop pas als alle knoppen erop zitten: dus 'easy' is afremmen, whow (ho) is patsboem, binnen 4 stappen stoppen, sturen, aandraven etc.
Wij oefenen de galop met jonge of onervaren paarden altijd gewoon buiten met de groep mee, die 'dragen' zo'n onervaren paard en het paard weet niet beter of het doet zijn groepsgenoten na. Altijd heel veilig en mocht er toch iets gebeuren zal die echt niet van de groep weggaan

Verder weten al onze paarden op welke stukken we draven en gallopperen. Voor ons, met veel beginners, is dat veilig. Ze weten dus ook perfect waar ze moeten stoppen. Wij leren onze paarden (en de rijders) dat ze aan het eind van ieder weggetje in stap moeten, altijd de bochten, kruisingen in stap nemen, nóóít de bocht om draven of gauw een weg overschieten etc. Dus de paarden weten dat ook en doen dat ook zo. Lekker veilige patroontjes voor iedereen.

Nog een tip: oefen de galop op het harde, daar hebben ze zelden of nooit streken. Is hier altijd de regel; áls er onverhoopt toch iets gebeurt stuur je je paard het harde op en dan gaat-ie wel langzamer.
Da's natuurlijk weer het 'voordeel' van onze harde ondergrond.

Groet, Pien

Verdorie, ik ga dat nooit meer doen, stoefen dat het zo goed gaat. We zijn nu twee maanden bezig en plots vanuit het niets begon hij vandaag te rodeo-en. Hij bleef maar springen en bokken en ik stuurde hem naar de kant om hem te laten stoppen, maar met dat touwhalster heb ik geen macht op hem. Ik bleef zitten, maar het zadel draaide en ik ben er zo toch afgevallen, heel hard op m'n slechte schouder. Ik begrijp het niet, heb nog geen echte problemen gehad tot nu toe en het ging eigenlijk fantastisch, misschien was hij ergens van geschrokken?
Ik ben er direkt terug op gekropen en alles ging weer goed. Tja, jonge paarden...de cordeo zal nog wat moeten wachten vrees ik .
Ander zadel dat vaster ligt op z'n ton en wat meer oplettend zijn.

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 20:43:

Ik begrijp het niet, heb nog
Hopelijk voel je je ok, de stijfheid zo'n val komt dikwijls pas doorzetten de dag erna . Als ik dat lees denk ik eerder aan een opzettelijke actie van je paard. Eens testen waar de grens ligt. Goed dat je er gelijk weer op gekropen bent. Heb je hem ook meteen weer aan het werk gezet alsof er niets gebeurt was?
Rijden met touwhalster op een jong paard zegt mij eerlijkgezegd niet veel, ik vind er te veel speling en ruis op zitten. Ik rij al jaren met een Cook-type, en ben daar zeer tevreden over. Die paar schaarse momenten dat het al van belang geweest is om een paard zijn hoofd vantussen zijn benen of recht voor me te houden is me dat prima gelukt met dat hoofdstel. Verder kan je er even goed met doorhangende teugels mee rijden, in normale omstandigheden maakt het niet veel verschil.

Groetjes,
Elke

Heel herkenbaar Mijn paard ging er jaren geleden regelmatig vandoor. Dit deed hij als we alleen waren heel soms, maar vooral met andere paarden. Lijkt me inderdaad de opwinding waardoor hij ervandoor gaat. Het is alleen zo dat hij niet maalt om de andere paarden, en rent er, na zo'n eerste aanzet(uiteindelijk in blinde paniek) keihard van vandaan. Hierom rijdt ik hem sinds enkele jaren met stang in het bos en heeft ie het nooit meer gedaan. Ik gebruik hem alleen als nodig is en voor de rest hangen mijn teugels in een boog. Maar liever had ik het anders gezien natuurlijk. Maar goed, veiligheid vind ik toch wel belangrijker, niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn paard en mijn mederuiters want niemand durfde meer met me op stap en vriendlief "eist" een stang (en cap uiteraard)anders wil hij dat ik het bos niet meer in ga wat ik wel kan begrijpen.

Groetjes Jolanda

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 20:43:


Weet je Maria, dit heb ik met Olly ook eens aan de hand gehad. IK maar piekeren, waarom dan toch?

IK ben er zeker van nu, Het ZADEL heeft toen niet goed gelegen.
Niet goed nagesingeld gehad en daardoor kunnen verschuiven.
Waarom weet ik het zeker? ik heb het later nog eens expres gedaan en weer kreeg ik na een poosje verzet, doordat het zadel was gaan schuiven.

Nils en Olly

Spirithorses schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 10:02:


Ik wist dat Olly een idioot was, die gaat er als een speer vandoor (als je heb de kans geeft), juist vanuit een groep
Mag ie voorop, dan is tempo licht te beheersen.
Achter (of tussen) dan is het tempo van de anderen meestal te laag en word ie gek.


Leuk is dit, het werkt bij Olly gelukkig ook zo.
Gaat ie te snel, dan terug de weg op en het tempo zakt.


Nils en Olly

Inderdaad, voel me geradbraakt, overal ferme blauwe plekken en stijf, maar na een massage kon ik toch weer gaan werken vandaag .
Tuurlijk ben ik er terug opgekropen, direkt, zonder nadenken. Heb zo ooit m'n schouder gebroken en kapsel gescheurd door een rodeo en heb toen enorm schrik gekregen om nog op m'n schouder te vallen, gelukkig bleef hij er deze keer in. Als ik er niet terug opkroop zou ik misschien nog minder vertrouwen hebben de volgende keer.
Zag hem zo staan, met de oortjes naar voren, heel liefjes te wachten tot ik rechtgekrabbeld was, of ik het nog eens zou wagen. Vond het vreemd, normaal gezien begint hij direkt gras te eten, maar het leek alsof hij me opwachte om nog wat te 'spelen'. Hij was terug doodbraaf en deed alles wat ik vroeg...
Had wel gevoel dat zadel niet goed lag toen ik opstapte in't begin, het lag volgens mij teveel naar voren, zou het misschien dat geweest zijn? Het past niet helemaal, ben nu op zoek naar een ander (ik denk in richting dressuurzadel).
Hij test me uit, dat ben ik zeker, maar dat doet hij nog veel meer met anderen, dus trek het me niet teveel aan. Ik weet het niet, heb me inderdaad rotgepiekerd, maar denk dat het beetje combinatie is van bovenstaande factoren.
In ieder geval moet ik ander hoofdstel hebben. Als zo'n Haflinger begint te bokken met z'n hoofd tussen z'n benen, dan kan ik met dat Parellihalstertje niets beginnen.