eddy DRUPPEL schreef op zondag 6 januari 2008, 17:35:


Duhhhh...

Nick Altena schreef op zondag 6 januari 2008, 17:04:


bij plek zijn bij mij de mensen inklusief hoor

Nathalie Lagasse schreef op zondag 6 januari 2008, 14:47:


Zou Huppeltje aan het puberen zijn?
Of misschien toch behoefte aan een speelkameraadje of een ander ouder paard dat niet zo toegeeflijk is als mama.
Wij hebben hier een hengstveulen en wat je beschrijft is heel herkenbaar. Gelukkig hebben we een oudere ruin die met hem speelt maar hem ook stopt als hij er genoeg van heeft dat de kleine blaag hem uitdaagt.

Ook de touwenspaghetti en loslopend veulen komen me bekend voor.
Een van mijn vingers heeft ook wel eens aardig in de klem gezeten.

Groetjes,

Moniek

Nathalie Lagasse schreef op zondag 6 januari 2008, 14:47:


en

Als je niet wil dat de lijst langer word toch !

jan seykens schreef op zondag 6 januari 2008, 6:34:


Atlantic Sports in Deurne

Marianne

Er is een poging tot diefstal gesignalleerd van drie paarden ,stroomdraad en batterijtoevoer doorgeknipt hoekpaal omver gegooid dus redelijk prof. Houd jullie ogen en oren vannacht goed open !!

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 23:08:


De schuld ligt wel bij je paard dus als je scheef zit. Haha, ik kreeg een paar jaar geleden les van een studente van Antoine. Ik baalde er ook zo van dat niemand mij dat had verteld. Notabene, elke week priveles, en niet van de eerste de beste. Afijn, Tatjana zei dus dat ik scheef zat, en idd je paard zorgt ervoor dat je of links of rechts zit. Ik moet zorgen om recht boven het paard te blijven oftewel zorgen dat ik meer naar rechts zit. (voor mijn gevoel dan). Dus een linksgebogen paard. Zelfs als je naast je paard loopt, kun je m simpel corrigeren. Zodra ik met een pony of paard bezig ben, let ik er erg goed op. Of ie rechtspoort, naar binnen valt of over de schouder valt.

Piet schreef op zondag 6 januari 2008, 8:50:


Bij mijn paard begon een scheurtje (eerst ong. 1 cm) in de toon van de steile hoef toen ie nog net 2 wkn op ijzers stond. Daarna werd ie natuurlijk bekapt en heeft het zeker een jaar geduurd voordat ie weg was. Midden op de toon, eerst dieper, later steeds minder diep. Scheur liep soms tot bijna het midden van de hoef. Echter, hij had precies daar op t midden van de hoef ook de verschijnselen van een hoornzuil. Ook onbalans in de hoef, diepe straalgroeven en hoge hielen. Hielen zijn zeer langzaamaan verlaagd, begonnen in september 2005. Je moet er wel aan blijven werken. Vorig jaar heeft ie met die voet een ontsteking opgelopen en maanden in verband gelopen. Direkt waren de hielen weer hoger geworden. Groeten Ingrid

Zoo herkenbaar .
Moonlight volgt ook goed de andere paarden aan de hand, kan stukjes voorop. Maar als hij echt echt iets wil dan doet hij dat gewoon.
Vb voetjes geven... toen Raf de anderen kwam bekappen was het wel de bedoeling dat hij netjes voetjes gaf. Wij er op getraind, ik kon alle vier de voetjes oppakken en vooraan ook langere tijd vasthouden.
Komt Raf er aan, kon hij hem geeneens aanraken. Uiteindelijk nonkel Conquistador voor hem geparkeerd, nonkel Dixie aan de rechter kant (blijven allebei netjes staan zolang je het vraagt) en ik linker voor voetje opgepakt, Raf nam over. No Way! Steigeren, over Conny heen proberen te klimmen, gewoon weg, niet tegen te houden weg.

Blijkt nu dat we niet alleen voetjes geven moeten oefenen, maar dat onder dat voor ons lieve en tamme veulentje nog altijd de bange wildebras zit van in het begin. Meer met Mensen oefenen dus, verschillende mensen.

Als handpaard naast een paard onder het zadel hebben we nog niet geprobeerd, aan de hand alles ok, maar dat voelt toch anders.
Heb je gevoel minder te zeggen te hebben van op een ander paard dan aan de hand? Of speelt dit niet zo'n rol?

Je link doet het bij mij niet, Jan, en ik wil je nieuwe paardje wel eens bewonderen .
Help???

Hoi Nathalie, ik volg jouw berichtgeving over Huppel als handpaard natuurlijk op de voet. Ik vind het zelf ook zo vreselijk leuk om dit met Spirit te doen.

Je schreef:

Vekeersmak worden gaat inderaad redelijk 'spelenderwijs' met mams als voorbeeld. Moet ze zelf natuurlijk ook verkeersmak en relaxt zijn.
Toen Spirit een paar maanden oud was sjouwden we met hem al door het dorp, onder een wakend oog van mama Holly natuurlijk. Mama Holly overal bij, de kleine aan haar zijde geplakt, zo leerde hij ook de wereld verkennen, daar hebben we zóveel profijt van, allemaal dingen die ik hem niet hoefde te leren, die hij van zijn mama (en kuddegenoten) overnam.


Ja, het is ook wel een beetje een touwenspaghetti, heb ik in je filmpje gezien, je moet steeds graaien in die touwen. Ik heb een simpele niet te lange katoenen touwteugel voor mijn leidpaard, die kan ik over de knop van het zadel leggen. En ik heb eenzelfde dun 3,5 meter lang touw voor Spirit. Langer niet, dan heb je teveel kluwen in je handen. Hij mag van mij ook niet ver weg lopen, hij moet precies naast mij en BD blijven lopen. Vaak knoop ik het gewoon om de zadelknop. Een 2,5 meter dun touw was ook al voldoende geweest, het handpaard moet stabiel naast je lopen, jullie volgen, niet andersom!

Mijn 'probleempje' onderweg met Spirit is een tijd geweest dat hij plotsklaps páts op de rem ging plotsklaps niet meer verder wilde lopen. Dat was niet bepaald handig als ik op de fiets of op een ander paard zat . Hij heeft heel soms nog wel eens die neiging.


Ik heb Spirit nooit met zijn moeder meegenomen als handpaard (terwijl ik op Holly reed dus), om de doodeenvoudige reden dat ook zij hem amper corrigeerde, ik denk dat moeders heel veel tolereren. Mijn voordeel met BD is dat zij dat niet doet. Komt hij op gelijke neushoogte als zij dan wordt hij door haar met de oren plat met een snelle hoofdbeweging teruggezet, zo van 'en dáár moet jij lopen'. Ik heb hun dat nooit geleerd, BD is een goede opvoedster, dan zit ik te grinniken op haar rug, en Spirit laat zich zonder morren op de plaats zetten, zo van 'oja, dat was ik effe vergeten'. Op Holly was hij in het begin een hele tijd aan het springen, in de zadelpad bijten, in mijn been bijten, niet willen lopen, klooien etc en ik kwam er per toeval achter dat hij dat bij BD helemaal niet probeerde, nou, dat was makkelijk. Nu is hij braaf hoor, ook tegen zijn eigen moeder. Het was inderdaad een fase. Effe uittesten denk ik.
Je gaat met zo'n jong paard door allerlei fases, je maakt je druk en achteraf zeg je, 'ach, het was maar een fase'. Gewoon blijven doen hoor, er ontstaat vanzelf een routine, dat is wat je nodig hebt en dat is wat jullie veiligheid biedt, die routine.


Maisvelden, daar ben ik eigenlijk nu pas aan toe (hij is nu bijna 3). Ik wilde eerst dat het op de straat goed ging. Mijn paarden zijn over het algemeen op het harde braver want op het zachte willen zij nogal eens overmoedig worden, met name BD. Spirit niet, die is de rust zelve, maar BD kan zo vreselijk stuiteren en dan wordt mijn arm steeds lááááánger.... (en ik heb artrose in die schouder). Ook tijdens de paardenzegening was BD hotsieknotsieknetter en liep Spirit ernaast alsof hij wekelijks in de optocht meeloopt. Ik heb op het harde met Spirit naast BD al gegaloppeerd, een van de nieuwe dingen die ik nog wil doen is op het paar kilometer lange rechte bospad en dan wat meer speed, maar het is te glad nu.
Ik ben er zelfs over aan het denken om Spirit eens los te laten en los zonder halster mee te laten galopperen om hem dat gevoel van vrijheid te laten beleven maar er loopt een diepe greppel naast het bospad en ik ben een beetje bang dat hij die niet ziet, anders had ik dat allang gedaan.


Zoiets als zo'n borstel zou ik dus desensibiliseren of erin clickeren.
En dan met een heel zachte borstel inderdaad. Ik heb hier paarden (oa BD) die niet van de krassende nylon borstels houden als je de borstel op de huid zet prikt dat. Tja, van adel he Da's iets anders, ze vindt het gewoon geen fijn gevoel met 'r gevoelige velletje.

Toch zou ik wel heel duidelijk en consequent naar Huppel zijn/blijven een heel rustig en duidelijk aangeven dat wat jij bedacht had toch echt wel het juiste is. Ga haar niet haar zin geven omdat ze zo koddig en eigenzinnig is en een leuk sterk karakter heeft, want dan moet je dat er straks weer uit trainen.... (ik weet dus niet hoe liefdevol consequent jij bent he). Verder: Ik ben deze dingen pas gaan doen toen ik zeker wist dat de hulpen, 'stap, draf, galop en whow' erin zaten. Op het moment ben ik hem aan het leren te wijken voor het been vanaf de grond, nu is dat nog wijken voor mijn hand. Ook al eens met mijn voet gedaan toen ik op BD zat en hij naar rechts moest opschuiven, hij begrijpt het al een beetje.

Met een hengst heb je alleen het nadeel dat je drommels goed moet uitkijken achter welke merrie je loopt. Vorige week effe niet opgelet en moesten we stoppen voor een kruising, ik was met de hond bezig (die is dus niet autoproof en stapt gewoon voor rijdende auto's). Met Puck ver genoeg voor me, Spirit daarachter en Amie schuin vlak achter mij. Ik de hond bij me aan te roepen, dus verslapte aandacht en in één tel probeert Spirit zich vliegensvlug op te draaien en op Amie te springen. Ik was er op tijd bij, ik hoor dat aan zijn grommend huhuhuh, maar zo lief en meegaand als hij is, hij probeert me toch soms te verrassen.

Is wel een uitdaging ja.
Soms he, kan ik niet wachten totdat hij oud genoeg is om eens over te stappen van BD op zijn rug. Maar dat duurt nog zeker 1,5 jaar

Groetjes, Pien

Wegens een afzegging is er een plaats vrijgekomen bij de cursus van 19 januari.
Heb je de boeken al in huis, of heb je de tijd om ze nog door te nemen, een mooie kans om heel snel de cursus te doen.
Iemand die nog een keer praktijk wil doen is ook welkom.
Even inschrijven dus!

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Spirithorses schreef op zondag 6 januari 2008, 21:30:


geduld is een schone zaak
Hoe zijn zijn voeten Pien?

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Die zijn perfect van sterkte. Hij raast overal overheen.
Hij heeft wel een iets Franse stand helaas, dus eens zien of hij dit doorgeeft aan zijn nakomelingen. Als dat zo is zullen we niet met hem verder fokken.

Groet, Pien

Peter Donck schreef op zondag 6 januari 2008, 10:59:


Wauw!! Wat een betoog! ) Maar je hebt wel gelijk.
Eh... de kramper die ik gehad heb was trouwens een snowflake Goer.....