janna schreef op vrijdag 13 januari 2006, 10:55:


Dat is ook interessant en ik denk dat piet dat ook vindt, maar we voelen ons denk ik allemaal nog erg rot over die discussie daar, vandaar dat een antwoord soms misschien niet helemaal ok is. Snap je?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Nick Altena schreef op donderdag 12 januari 2006, 21:46:


Is bij mij, "Goed zo meiske" en geloof het of niet. Daar doet ze alles voor! Belonen met voer ben ik niet zo voor. Een lager geplaatst dier staat voer af aan een hoger geplaatst dier. Heb ik hier ergens op de site gelezen. En wat als je een keer niets lekkers bij je hebt? Dan zit je.

Cassandra

Isabel van der Made schreef op donderdag 12 januari 2006, 22:26:


Ja, ook dat speelt een grote rol. Het is hier kaalgevreten en er zit geen groei meer in. Er zit dus in verhouding veel minder in dan gras wat in de groei is.

Van de site www.dehoefslag.nl (artikel Anneke Hallebeek).
(in dat artikel las ik trouwens ook dat een paard in principe alles wat hij nodig heeft uit gras kan halen mits hij onbeperkt kan grazen en mits het gras 15 cm hoog is! Als hier al kleine wijzigingen op zijn, of als bepaalde graslanden niet goed zijn samengesteld, of de bodem niet helemaal aan de juiste voorwaarden voldoet, dan zit je daar al snel onder).

Tabel 1. Energie (VEP) en eiwit (g VREp) in gras. Gehalten per kilogram droge stof (1 kg vers gras bevat 160 gram droge stof).

grassnede stikstofbemesting VEP g VREp
(kg N per hectare)
1e snede 200 888 138
300 906 152
tot 1 juli 200 835 145
300 840 165
1 juli tot 1 sept 200 815 148
300 819 168
1 sept en later 200 818 136
300 822 152
Bron: Centraal Veevoederbureau, 2001

Tabel 2. Gehalten aan enkele mineralen en spoorelementen in graskuil afkomstig van verschillende grondsoorten.

Voedingsstof/grondsoort klei zand veen
Ca g/kg ds 6.6 5.4 6.9
P g/kg ds 3.8 3.8 3.4
Cu mg/kg ds 7.3 8.8 10.3
Se mg/kg ds 117 41 88
Bron: Blgg Oosterbeek

Cassandra Berg schreef op vrijdag 13 januari 2006, 10:54:


Dan heb ik wel een tip voor je. Freestyle deel II van Emiel Voest. Begint met de geboorte (eigenlijk al met de dekking) en beschrijft de omgang en oefeningen met veulens, enters, twenters en jonge paarden. Ik heb 'm ook en ga er zeker veel aan hebben!

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Cassandra Berg schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:08:


Ik beloon ook niet met voer, maar veel met m'n stem en 'lijflijke' beloning (aai, kriebel, knuffel), en met m'n enthousiasme, m'n bewondering en m'n 'dankbaarheid' (zwaar woord; hier bedoel ik mee dat ik haar bedank wanneer ze iets voor me doet).

Dat wat je zegt over voer afgeven en dat je dan lager geplaatst zou zijn, vind ik nog steeds grote onzin. Als je het dan toch wilt zien als "hoger en lager in de rangorde": uiteindelijk is het ook de leidende merrie die de kudde naar de goeie graasplek leidt.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Janna,

Elk paard is anders en elke hoef is anders. Bij sommige paarden groeit de straal langzaam en bij andere weer snel. Bij steunsels zie je ook heel veel verschillen. Dat betekent dat je de zaak per paard moet bekijken, gebaseerd op de uitgangspunten van het Natuurlijk Bekappen.
Belangrijkste is uiteraard ook het gerbuik van het paard en in hoeverre men zelf wat aan de hoeven wil doen. De meeste van mijn klanten doen zelf weinig tot niets zelf aan de hoeven, ondanks dat ik dat aanmoedig. Het is voor veel mensen te zwaar of ze durven niet goed. Daar zitten ook mensen bij die een cursus bekappen hebben gedaan.

Als ik bekap overleg ik alle beslissingen die je neemt met de klant, dat betekent dat je samen besluit hoeveel je bijvoorbeeld van de straal weghaalt.

Groet,
Simon

Gezien?

Precies zoals ik altijd al beweerde: het is mogelijk om een chip van buitenaf te saboteren. Een wegwerpcamera van 7 Euro kun je ombouwen tot chip-destroyer.

Zie het voortreffelijke nieuwsbericht van Hans van Keeken op onze nieuwe nieuwspagina (die hiermee direct bewijst in een behoefte te voorzien. )

Groeten,
Frans

Cassandra Berg schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:08:


Met respect hoor, maar....
Ik vind het helemaal geweldig dat je met jouw paard een voor jou prima manier van omgang gevonden hebt en er zijn ongetwijfeld nog tal van andere manieren. Maar kom met zinnige argumenten die hout snijden wanneer je iets goed of afkeurt. Denk je nou heus dat, wanneer het niet zou werken en bovenstaande problemen werkelijk voorkwamen, deze manier van training over de hele wereld toegepast zou worden? Ga eens even googelen. Lees eens een paar sites op internet, die zijn er zat en die kosten helemaal niks!

Piet

De draad over bijten gaat deze kant op en daarom een nieuw onderwerp:
Zelf heb ik hier lang over nagedacht, maar volgens mij is het zo dat de dominantie leider bepaalt wanneer er gegeten wordt en wanneer niet. Bijv.:

in het bos mag mijn merrie alleen grazen wanneer ik heel duidelijk aangeef dat dat mag, dan zeg ik 'grasssss' en als ik ernaast loop zeg ik grasssss en ga met mijn hand door het gras. Natuurlijk niet als ze net stout was, steeds op een andere plek en ook niet altijd. Ik houd het onvoorspelbaar. Natuurlijk gaat ze het wel aan me vragen, maar communiceren mag, trekken niet.
Als een paard zich niet laat pakken in het land, (de mijne wel) moet je er in ieder geval voor zorgen dat het niet de rust krijgt om lekker te gaan grazen (lak aan je te hebben)
Nu probeer ik mijn merrie dingen te laten doen die je met wijken voor druk niet voor elkaar krijgt, nl dat ze met haar snoet naar haar flank reikt, zodat ze wat gymnastiek krijgt. Ik lok haar met een worteltje, raak met de rug van mijn hand haar snoet en dan krijgt ze haar beloning. Zo kan ik straks het hapje uitstellen, doordat ze eerst mijn hand aanraakt. Als ze het goed doet zeg ik altijd 'jaaaaaaaa'

De dominantie verhouding komt in het geding wanneer ze in mijn zakken gaat graaien, of ronduit gaat happen. Dan moet ik de blocks van Parelli gebruiken.

Als een paard echt angstig is en je geeft het een hapje, geef je als leider aan dat de kust echt wel veilig genoeg is om zelfs te eten. Alhoewel ik vaak zie dat paarden dan echt helemaal geen belangstelling hebben om te eten. Hoe zit dit dan?

Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken en of ik het goed uitgedokterd had zonder ene snars verstand te hebben van clickeren. Het is mijn eerste paard, nog erg aan het zoeken met dit soort dingen. groetjes Clarissa

Cassandra Berg schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:08:


Een lager geplaatste in de rangorde staat het voer af wanneer een ander dominante dat opeiste. Is denk ik iets anders dan wanneer je eerst een prestatie verlangde, zodat ze het echt verdienen. Maar oppassen met belonen met hapjes moet denk ik wel altijd, bij sommige dieren kan het gewoon niet als ze er echt bijterig van worden, maaaaaar, dan is er iets aan de hand met respect voor de leider en gebruik je block van Parelli. Het bijten van het paard waar dit toppic over begon is chronisch, ik zou bijna zeggen (durf het bijna niet te zeggen) misschien toch iets voor dierentelepatie? groeten Clarissa

Inderdaad was het van mij alleen een vermoeden dat bij Rowena de hko.htm">hoefkatrolontsteking weer zou opspelen. Zelf vond ik het ook raar dat ze op zand beter liep en op hele kleine steentjes heel gevoelig.
Gelukkig gaat het al weer een heel stuk beter. Ze kan nu blootvoets weer een beetje lopen, maar nog steeds wel heel erg gevoelig. Gisterenavond heb ik een heel stuk met haar gewandeld met schoenen aan. Ze was toen weer helemaal happy en heeft een deel van de terugweg naast me lopen dansen.
Ik kijk even aan of de gevoeligheid gewoon overgaat. In de tussentijd kunnen we met de leen schoenen in elk geval weer even uit de voeten.

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 13 januari 2006, 12:09:


Dit is wel interessant. Ik denk dat het afhankelijk is van het karakter van het paard of hij het dan ook werkelijk vertrouwt (oké, de leider zegt dat het veilig is, dus het zal wel veilig zijn) of dat het wantrouwend(er) van aard is en de boel graag nog in de gaten houdt en alert blijft.

Wat ook een rol in speelt - denk en ervaar ik - is je eigen houding en lichaamstaal. Want wanneer de leider van de kudde aangeeft dat er gewoon gegeten kan worden (en dat het dus veilig is), dan kunnen de andere paarden dus gerust verder eten. Maar, de leidende merrie zal in dit geval ook zèlf doorgaan met eten/grazen. Dus nu moet jij, als leider, eigenlijk ook iets doen, om het voorbeeld te geven zeg maar.

Wat ik doe wanneer ik met Jovarna aan 't wandelen ben en ze ziet, hoort of ruikt iets waardoor ze alert wordt, stil staat en haar hoofd strak omhoog doet, dan ga ik naast of schuin voor haar staan en kijk ik dezelfde kant op als waar zij naar kijkt. Ik onderzoek (zogenaamd) de situatie, besluit dat er niks aan de hand is, maak mijn ogen en houding weer zacht en doe mijn bovenrug, schouders en hoofd wat naar beneden en kijk naar de grond. Exact op dat moment laat Jovarna ook haar hoofd zakken; ze volgt me als het ware en ze "gelooft" me dat het veilig is.

Je zou je paard op dat moment, dat het z'n hoofd laat zakken, dus wel iets lekkers kunnen geven. Is niet noodzakelijk (zo heb ik het ook niet gedaan), maar misschien wel handig om het op die manier aan te leren.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Peet schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:13:


Hartstikke goed, ik ga erachter aan.

Peet schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:20:


Ik had het ook maar van deze site. (de rangorde en het voedsel afstaan bedoel ik)

Cassandra

Piet schreef op vrijdag 13 januari 2006, 11:53:


Nou niet gelijk boos worden. Ik keur niets goed of af. Ik zeg alleen dat ik er niet zo voor ben (belonen met voer) als het anders ook kan. Als iemand anders dat wel wil is dat toch prima? Het gaat er toch om dat je op een leuke manier met je paard bezig bent en daar voldoening in vindt. Samen met je paard?

Cassandra