De draad over bijten gaat deze kant op en daarom een nieuw onderwerp:
Zelf heb ik hier lang over nagedacht, maar volgens mij is het zo dat de dominantie leider bepaalt wanneer er gegeten wordt en wanneer niet. Bijv.:

in het bos mag mijn merrie alleen grazen wanneer ik heel duidelijk aangeef dat dat mag, dan zeg ik 'grasssss' en als ik ernaast loop zeg ik grasssss en ga met mijn hand door het gras. Natuurlijk niet als ze net stout was, steeds op een andere plek en ook niet altijd. Ik houd het onvoorspelbaar. Natuurlijk gaat ze het wel aan me vragen, maar communiceren mag, trekken niet.
Als een paard zich niet laat pakken in het land, (de mijne wel) moet je er in ieder geval voor zorgen dat het niet de rust krijgt om lekker te gaan grazen (lak aan je te hebben)
Nu probeer ik mijn merrie dingen te laten doen die je met wijken voor druk niet voor elkaar krijgt, nl dat ze met haar snoet naar haar flank reikt, zodat ze wat gymnastiek krijgt. Ik lok haar met een worteltje, raak met de rug van mijn hand haar snoet en dan krijgt ze haar beloning. Zo kan ik straks het hapje uitstellen, doordat ze eerst mijn hand aanraakt. Als ze het goed doet zeg ik altijd 'jaaaaaaaa'

De dominantie verhouding komt in het geding wanneer ze in mijn zakken gaat graaien, of ronduit gaat happen. Dan moet ik de blocks van Parelli gebruiken.

Als een paard echt angstig is en je geeft het een hapje, geef je als leider aan dat de kust echt wel veilig genoeg is om zelfs te eten. Alhoewel ik vaak zie dat paarden dan echt helemaal geen belangstelling hebben om te eten. Hoe zit dit dan?

Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken en of ik het goed uitgedokterd had zonder ene snars verstand te hebben van clickeren. Het is mijn eerste paard, nog erg aan het zoeken met dit soort dingen. groetjes Clarissa

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 13 januari 2006, 12:09:


Dit is wel interessant. Ik denk dat het afhankelijk is van het karakter van het paard of hij het dan ook werkelijk vertrouwt (oké, de leider zegt dat het veilig is, dus het zal wel veilig zijn) of dat het wantrouwend(er) van aard is en de boel graag nog in de gaten houdt en alert blijft.

Wat ook een rol in speelt - denk en ervaar ik - is je eigen houding en lichaamstaal. Want wanneer de leider van de kudde aangeeft dat er gewoon gegeten kan worden (en dat het dus veilig is), dan kunnen de andere paarden dus gerust verder eten. Maar, de leidende merrie zal in dit geval ook zèlf doorgaan met eten/grazen. Dus nu moet jij, als leider, eigenlijk ook iets doen, om het voorbeeld te geven zeg maar.

Wat ik doe wanneer ik met Jovarna aan 't wandelen ben en ze ziet, hoort of ruikt iets waardoor ze alert wordt, stil staat en haar hoofd strak omhoog doet, dan ga ik naast of schuin voor haar staan en kijk ik dezelfde kant op als waar zij naar kijkt. Ik onderzoek (zogenaamd) de situatie, besluit dat er niks aan de hand is, maak mijn ogen en houding weer zacht en doe mijn bovenrug, schouders en hoofd wat naar beneden en kijk naar de grond. Exact op dat moment laat Jovarna ook haar hoofd zakken; ze volgt me als het ware en ze "gelooft" me dat het veilig is.

Je zou je paard op dat moment, dat het z'n hoofd laat zakken, dus wel iets lekkers kunnen geven. Is niet noodzakelijk (zo heb ik het ook niet gedaan), maar misschien wel handig om het op die manier aan te leren.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 13 januari 2006, 12:09:


Hier kan ik mij helemaal in vinden. Het is de manier waarop ik met Bright omga. Alleen belonen met een snoepje doe ik niet. Maar dat komt eigenlijk omdat ik op deze stie had gelezen dat dat niet goed is.

Cassandra

Peet schreef op vrijdag 13 januari 2006, 12:50:


Dit vind ik echt leuk. Het is precies wat ik doe! Gevoelsmatig doen we toch allemaal het zelfde schijnbaar.

Cassandra

Cassandra Berg schreef op vrijdag 13 januari 2006, 13:17:


Mmm...even om wat duidelijk te maken....
Het feit dat sommige geen "snoepje" geven heeft niks te maken met de manier van clickeren.

Sommige geven dit niet omdat ze bang zijn een opdringerig paard te krijgen en geven dan ipv. het snoepje een andere "beloning" zoals een kriebel of een woordje of (parellie) rust.

Het gaat niet om de vorm van beloning, dat kan voor elk paard verschillend zijn.Afhankelijk zelfs van het paard , er zijn nml. ook paarden die niks van dat snoepje moeten hebben en liever gras eten , dan zou je dus niet op deze manier kunnen werken ?

Het gaat bij clickeren om de manier van aanleren of afleren van bepaald gedrag of "kunstje" en daaruit blijkt in jip en janneke taal gezegd , dat belonen voor goed gedrag op het juiste moment ( de klik , Yes , goedzo of wat je ook gebruikt) en negeren van verkeerd gedrag (dus niet belonen) indien goed ge-timed , vele malen sneller werkt dan het afdwingen van dat wat je wil door straffen....druk dus in al zijn varianten.
Bijkomend zal je merken dat je paard op zoek gaat naar die beloning, gaat denken over wat jij het paard vraagt en zelfs dingen gaat combineren wat i geleerd heeft.....allemaal voor die beloning...kriebel, snoepje, rust....
Het is een manier van communiceren met je paard die het begrijpt.

Het gebruik van het "snoepje" en het aanleren van fatsoen is eigenlijk het eerste wat je gaat doen zodra je met "snoep" aan de gang gaat....het stapje terug voordat het paard wat krijgt.
Geen stap terug is ook geen snoepje....je zult versteld staan hoe snel ze dit in de gaten hebben....

Nick

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 13 januari 2006, 12:09:


Is wat je met clickeren aan het doen bent dus....iets vragen, niet dwingen maar indien het paard doet wat je vraagt door middel van je jaaaa duidelijk maken dat dat de bedoeling was...
Dit kan je opbouwen in hele kleine stapjes...dus bij het minste beweging in de richting de bridge jaaa....en dat steeds wat later / langer zodat het paard steeds een stapje verder gaat.

In het begin zag ik ook het nut niet in van al deze trukjes...maar het zijn uitstekende gymnastiesche oefeningen die je er mee kan doen, maar ook angsten mee kan overwinnen of nieuwe dingen heel snel mee aan kan leren.


Dan , en dat klinkt lullig , heb JIJ wat fout gedaan! want je hebt die blok niet nodig als je de fatsoenregels eerst aan-leert.
Ja misschien in het hele begin als je paard het nog niet snapt.
Als je hier al een poosje mee bezig bent en deze problemen hebt dan heb je dus niet duidelijk genoeg gemaakt aan je paard dat het niks krijgt als het in je zakken gaat zoeken of je gaat overlopen of in het wilde weg happen.
Overnieuw beginnen dus met het begin...te grote stappen gemaakt misschien.
Maar das dan weer het voordeel van deze manier...je kan het zo herstellen door wel juist op te treden...geen beloning indien geen stap terug...Zo simpel is het eigenlijk.

"Dwing" het paard een stap terug te doen door met je hand met beloning bij de borst onder het hoofd aan te bieden....zie hier dan weer het voordeel van "met voer belonen" ....met een kriebel of woordje is dit een stuk lastiger vind ik...


Alleen aanbieden van eten is niet genoeg nmm.
Je moet als "leider" eerst laten merken dat de kust veilig is door zicht/merk-baar voor je paard ook te kijken naar het punt waar het paard angst voor heeft en dan weer terug , rust uit stralen door je houding...dan pas evt. eten...
Lichaamstaal is voor een paard vele malen belangrijker en duidelijker dan alleen maar eten aanbieden denk ik.
Je gedrag en houding bepalen of een paard jou zijn/haar vertrouwen schenkt...niet het fijt dat je voer geeft.
Zou je niet laten merken dat jij het vermeende gevaar ook hebt gezien en de waarde daarvan hebt ingeschat dan ben je denk ik in de paardenogen niet helemaal uhhh...bij de les :) en zal je paard dat in de gaten blijven houden.
Betekend denk ik niet dat je je vertrouwens positie meteen kwijt bent maar je paard gaat mee opletten.


Ik denk erg vreemd....niet zoals de meeste andere dus....bij voorbaat , dat je het alvast weet :) en dus begrijpt dat het MIJN mening is.

en of ik het goed

Het clickeren is niet meer dan een , op een voor het paard zeer begrijpbare , manier te communiceren met je paard.
Het clickeren heeft in mijn ogen totaal niks met machtpositie te maken....wel met volledig vertrouwen in jou als 2bener.

Ik vind het gedoe om machtspositie af te moeten dwingen door druk of straffen zowiezo flauwekul, maar dat weten de meeste al :)
Je moet wederzijds respect en vertrouwen verdienen...das wat anders dan afdwingen.
Wij zijn geen paarden en zullen dat nooit worden.
Als ons vertrouwen bij het paard afgedwongen wordt door machtspelletjes zal het zich nooit zo geven als dat men het werkelijk verdient heeft
De gene die in de wei het rustigst overkomt maar wel de situatie overziet is vaak de "leidende" merrie.....daaromheen verzamelen zich een hoop paarden.
Niet bij de stoere op macht beluste leidende hengst , die staat meestal appart.

Nick Altena

Nick Altena schreef op vrijdag 13 januari 2006, 14:18:


Nog even en ik ben om. Dan ben ik ook aan het klikkeren met Bright en het veulen.

Ik heb trouwens mijn zadel nog eens goed bekeken omdat jij het had over die beugelophanging. Ik zou aan de achterkant een extra riem bij kunnen zetten en die naar de beugel kunnen laten lopen. De vraag is of twee riemen (voor en achter) genoeg is

Cassandra

Nick Altena schreef op vrijdag 13 januari 2006, 15:05:

Nick Altena schreef op vrijdag 13 januari 2006, 15:05:


Computer heeft een eigen wil geloof ik, per ongeluk verzondenzonder tekst, stom.
Ik vind de werking van de belofte van de beloning in de vorm van een hapje interessant omdat ik zie dat mijn merrie mij ineens véél interessanter vind dan. Dan doet ze andere dingen ook voor me met meer belangstelling. Ik stel het lekkers wel uit, en ik heb het ook niet altijd in mijn zak zitten.
Wat je ziet in de kudde is dat de leider vaak waakt, zodat de rest rustig kan eten of slapen.
Mijn merrie graait gelukkig niet in mijn zakken, dat vind ik hoogst onbeleefd, dat doe ik bij haar ook niet, in de vorm van ruw onaangekondigd borstelen of zadelen. Ik ben net begonnen met level 1 van parelli, het leek erop dat ik bleef steken bij les 3: vooral wijken voor druk in zone 1, dat vond mijn merrie nou echt beledigend, maar ze begint het nu toch door te krijgen en gaat voor mij weg, welliswaar nog niet op de manier (in een rondje) van wat de bedoeling is, maar in het begin was ze echt niet van plan om te wijken voor druk bij haar kaak, en achteruit gaan op de vingerwijzing.... dat stokkie op haar borst duwde ze gewoon effe weg met haar neus en ik maar zwaaien met dat touw, hahaha heb erg gelachen, weet nu ook wat ik fout deed, nu gaat het wel, ze geeft letterlijk stapsgewijs mijn leiderschap steeds meer ruimte, erg mooi. Als ik te snel naar de zwaardere zones grijp, dan krijg ik straf van haar.....gaat ze me negeren en kijkt desnoods omhoog!
In de groep is ze ook de dominantste, maar dat verdient ze ook want ze heeft een erg stabiel, lief en wijs karakter, en ze schrikt nergens van. Over natuurlijk leiderschap gesproken, daar kunnen (sommige) mensen heel wat van leren. De games doe ik zonder beloning, hoor. groetjes Clarissa

niet zones, fases natuurlijk