Marlies schreef op woensdag 14 december 2005, 21:29:


Dank voor alle antwoorden. Ik kan ermee vooruit. Ik blijf zonder bit, maar mèt zeer lichte teugelaanleuning rijden en verder aan mijn zit werken. En dat een "goede hoofdhouding" het gevolg is van een goede dragende manier van lopen en niet andersom wist ik. Ik heb het expres "onnozel omgekeerd" geformuleerd, omdat ik me van "experts" heb laten vertellen dat een paard meer dragend op de achterhand loopt wanneer je zijn hoofdhouding "corrigeert". Ik wilde even via een "onnozele vraagstelling" weten hoe er hier op dit forum over werd gedacht. Ik begon namelijk gewoon te twijfelen of ik het al die tijd wel goed had begrepen uit de boeken. Ik lees namelijk graag de boeken van de leermeesters die gericht zijn op de klassieke rijkunst. Daarbij geven ze de goede uitleg en hanteren ze trainingsmethoden die mij aanspreken, maar uiteindelijk gaan ze toch stuk voor stuk overstag en dus een stang gebruiken.
Gelukkig kreeg ik hier de juiste antwoorden! Ik blijf op dit terrein mijn eigen (nuchter-intuïtieve) weg maar vervolgen!

Nogmaals dank.

Gregoor

Karin schreef op zondag 24 oktober 2004, 11:03:


Onze paarden maken regelmatig gebruik van hun inloopstal, buiten hebben ze beschutting van bomen en struiken, maar toch zie ik ze winter of zomer regelmatig in de stal staan.
Ook een kwestie van een veilig plekje om tot rust te komen.
Mesten doen ze er gelukkig niet veel, enkel bij erg slecht weer.
In onze inloopstal wordt niet gestrooid.

gr.
Els

van lennep schreef op zaterdag 17 december 2005, 12:04:


Hier stond de hele club vanochtend in de schuilstallen, zelfs de koudbloeden die het normaal niet deert om in regen en wind buiten te staan.
De Volbloeden echter gaan Echt Niet in de sneeuw en wind staan.
Terwijl het hooi allemaal buiten ligt.
Spiritje heeft zelf zijn eigen hoekje met een berg stro zodat hij kan gaan liggen en hij maakt daar dankbaar gebruik van.
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op zaterdag 17 december 2005, 20:46:

Geertje schreef op zaterdag 17 december 2005, 18:18:


He he, Geertje, dat werd tijd !!!! Je bent al zolang aan het meelezen....
Welkom, en nu Joyce nog....
Ik ben echt blij dat het zo goed gaat tussen jou en Zafir en leuk je nu ook hier tegen te komen.
Tot gauw, groetjes, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Gregoor Lendfers schreef op zaterdag 17 december 2005, 20:55:


Vandaag veel regen, onweer, natte sneeuw, koude wind. "Dan zullen Kate en Mel wel binnen staan."....Nee hoor....., gewoon buiten blijven staan met achtervoetje omhooggetrokken. En maar dromen over het voorjaar en over lekkere muesli die ze nauwelijks meer krijgen.... haha! Ben namelijk bezig met het geleidelijk laten afkicken van die twee melasse-verslaafden.

Gregoor

Peter Donck schreef op zaterdag 17 december 2005, 18:00:


Hier in nederland vindt ik 15 best wel al oud, de gemiddelde leeftijd hier is niet voor niets maar 7 jaar. Vergeleken met dat is ze toch al best wel op leeftijd.
Geen idee waardoor ze last heeft van stijfheid (als dat al het probleem is) maar zij wijten het aan haar leeftijd, en het feit dat ze behoorlijk gespierd is maar dus mintens een jaar niets heeft gedaan... Ze zeggen niets voor niets, Rust roest.
Sinds ik weer met haar bezig ben lijkt ze ook wel gigantisch gegroeid, haar deken zit nu in eens ook veel strakker.

In frankrijk was een paard met 15 echt niet oud, maar goed, de leefomstandigheden en gebruiksdoeleinden waren heel anders.
Ik hoop dat mijn pony de 30 wel gezond haalt, maar ik denk het wel, connemara's zijn toch sterke dieren die meestal een respectabele leeftijd halen, en ik doe mijn best haar zo sterk mogelijk te maken.

Kijk naar buiten de koude nacht in, de lantaarn schijnt op de kauwende kaken. Het grove hooi wordt langzaam maar gestaag naar binnen gewerkt. Zand op de natte ruggen van het rollen, maar buiten staan ze!
Maatje

Gregoor Lendfers schreef op zaterdag 17 december 2005, 21:03:

Monique Meijer schreef op woensdag 14 december 2005, 16:07:


Wij hebben een paar maanden geleden zand laten komen. Die man raadde me rijnzand aan, een andere zei weer eerst 10cm grovere zand (ik weet effe niet meer welke) en daarover 5 cm westerscheldezand. Uiteindelijk stond er op mijn factuur 'lommelzand'. Het lag er nu eenmaal dus ik heb er verder maar niet meer naar gevraagd wat ik nu heb liggen, maar het blijft vrij goed droog. Als het erg hard geregend heeft staat er even een plasje water in het laagste gedeelte, maar niet veel later is het al weg. Vooral als even sneeuw heeft gelegen dat smelt dan kunnen ze even zwemmen op dat stukje. Nu ben ik wel zo 'slim' geweest om een bak te laten graven waar het zand kwam. Het is alleen iets te diep gegraven, maar ik kan niet zeggen dat het water daardoor blijft staan. In de wei ligt vaker een plas dan in de paddock.

groetjes, Natasja

Ik probeer vaak uit een komische hoek de dingen te benaderen die op deze site langskomen.
Toch meende ik het met het berichtje wat ik naar HC laatst schreef wel serieus. Ik vind dat hij erg ver gaat met wat hij zijn paarden oplegt. De zware training maar eindenlijk nog meer de gevaarliike ritten die hij onderneemt. Ik heb er nooit zoveel moeite mee als mensen hun leven in de waagschaal stellen omdat ze hun grenzen willen verleggen. Ze kiezen daar zelf voor. Maar als je het met andere dieren doet vraag ik mijzelf af in hoeverre wij als mens daar het recht toe hebben.
HC is overigens niet de enige die zijn dieren zo extreem belast
Ik vraag het mij helemaal af omdat in zelf erg ben gecharmeerd van de Endurancesport. Ik had mij voorgenomen om met het veulen wat Bright verwacht Endurance te gaan rijden als het eenmaal groot genoeg is. Ik heb informatie opgevraagd bij de vereniging en kreeg het clubblad toegestuurd. De beschrijving over de Fasnatrail doet mij weer heel erg twijfelen of ik wel in het belang van het paard is dat ik zo nodig Endurance wil rijden. Paarden die bijna dood zijn gegaan van uitdroging, die met regelmaat aan het infuus moeten. Het baasje wat de hele nacht bezorgd naast het paard in de stal zit om het in leven te houden nadat ze het eerst op 160 km in de soep heeft gereden.
Laten we eerlijk zijn, van nature zou een paard dit nooit zo doen. Het graast de hele dag en af en toe maakt het even een drafje. Galopperen doen ze even als er een roofdier op hun hielen zit.
Ik vraag mij daarom oprecht af in hoeverre wij als mens het recht hebben om het leven van een dier in de waagschaal te stellen voor onze persoonlijke glorie. Hoe denken jullie erover? Tot hoever mogen we gaan? Misshien dat ik best wel Endurance kan gaan rijden maar het goed getraind op de kortere afstanden moet houden en niet de grenzen opzoek.

Ik heb trouwens een ander zadel voor Bright gekocht. (het beestje met de doorgezakte rug) Het zadel ligt goed en zit lekker. Ik moet alleen op onze langere tochten gaan ontdekken hoe Bright zich eronder houdt. Misschien toch de proef van HC doen met de hartslagmeter. Ik weet niet of hij de reactie mat als hij het zadel oplegde of er een stukje meer ging rijden maar dat dokter ik zelf wel uit.

Groetjes allemaal,

Sandra Boshuizen

Sandra Boshuizen schreef op zondag 18 december 2005, 10:09:


Laat het paard zelf beslissen wat het wil.
Je kunt toch aan het gedrag zien en met wat invoelings vermogen,
of het dier het graag doet. Dat is NH door een paard niet te overvragen en niet te dwingen tot prestaties die het niet wil.

Paarden voldoen echter al gauw aan de verzoeken van een berijder en verminderen daarin hun eigen wensen en voorkeuren. Als een rijder, en zo zijn er velen, zijn paard niet expres inbreng geeft in snelheid en richting, dan ligt misbruik op de loer.

Endurance voorschrift 1: Als je paard af wil slaan naar een groene weide, dan ben je verplicht daar 10 minuten te verblijven

Lachwekkend, ja
Hoe komt het dat dit lachwekkend is?

Michiel

Hoi
Shadow heeft enorme gaten (duimgroot bij de hoefballen) in haar stralen gekregen in 3 voeten. Gelukkig heb ik in het forum al een aantal antwoorden gevonden op Shadow's gatenkaas. Door te zoeken in de oude berichten hierover.

Zoals ik het nu begrijp komen deze gaten in haar straal komen door een vernieuwings proces. Meerdere mensen hebben het zelfde meegemaakt in het begin van zelf bekappen, lees ik. Met haar hoeven gaat het heel goed sinds de 3 maanden natuurlijk bekappen.

De straal kan ook oude probleempjes bevatten die er nu uitgroeien.
Ook worden hoeven breder bij het gezonder worden, waardoor de oude vorm van de straal te nauw is. Hieronder is zich nu een betere en wijdere straal aan het vormen. Met wat geduld (half jaar?) komt er straks een goede straal onder te voorschijn die geen problemen meer zal geven. Dat heb ik begrepen van de oude berichtjes. De natte periode kan het vervellen en loslaten ook bespoedigen nu.

Meer mensen met zo iets, nu of gehad?

Groetjes, Michiel

Hoi Sandra,

Ik ben het met je eens dat je het leven van je paard niet in de waagschaal moet stellen t.b.v. je eigen genot. In hoeverre HC dat doet, kan ik niet beoordelen, ik heb er dus ook geen mening over. Soms kan een ritje op straat meer gevaar opleveren dan het nemen van een bergpas.

Wat de endurancesport betreft: ik beoefen deze sport al jaren met Buck, die 13 jaar is en absoluut jong en in topconditie. Ik rijd hem veel buiten en twee keer per week dressuurmatig volgens Antoine de Bodt vanwege een geblesseerd geweest hoefgewricht. Ik heb altijd klasse 1-ritten (25-40 km) gestart, wat hij makkelijk aankon en waar hij steeds hoog eindigde. Hij is in de Pyreneeën opgegroeid, is stapzeker in het terrein, heeft een uitstekende basisconditie, beweegt zeer economisch en dus is deze sport ideaal voor hem. Hij zou makkelijk klasse 2 aan kunnen, alleen vind IK het dan weer niet leuk. De zwaarste rit die we deden was in juli 2003: 35 km in Laage Vuursche met 31 graden en ik startte om 12.10 uur! Ziek van hoofdpijn, misselijkheid en uitputting stortte ik van een fit paard na de finish en besloot nooit zwaarder dan klasse 1 te starten. Mijn grens was in elk geval bereikt. Deze sport is iets wat je beiden aan moet kunnen!
Maar om op het onderwerp terug te komen: topsport is nooit gezond. 160 km al dan niet door de woestijn vind ik gekkenwerk. Natuurlijk, je traint ernaar toe, je rijdt een paard dat ervoor geschikt en gefokt is, maar het blijft eigenlijk een belachelijke wedren tussen ego's. Omdat wij als mensen de lat heel hoog wensen te leggen, moet het paard eraan voldoen. Ja, ze gaan in topsport wel eens stuk. Maar dat gaan ze ook als je ze met 5 jaar een Z-proef laat lopen, da's nl ook topsport.

hey,
kan iemand mij uitleggen wat een vasectomie juist inhoudt?en wat de gevolgen hiervan zijn voor het paard?we hebben namelijk juist een shetlandhengst van 2jaar gekocht, en we willen hem nog wel even hengst laten, maar we hebben ook een shetlandmerrie rondlopen..dus langer dan een jaar kan hij geen hengst meer blijven want we kunnen er niet elk jaar een vuelentje bijnemen.
als je een vasectomie laat doen, krijgt hij dan toch nog het uiterlijk van een hengst?hengstemanieren zijn geen probleem(moesten die er al komen), hij zou gewoon onvruchtbaar moeten worden.
en weet iemand wat pzp is?
bedankt! tina

tinalina schreef op zondag 18 december 2005, 13:09:


hoe ziet een shetlandhengst er uit ?
als een haarbal met gespierd spek
op veel te kleine voetjes
dekoratief op de kabouterboerderij....