Hoi allemaal,

Net lekker wezen rijden met Isabella met de wagen.
Eerst een heel stuk gestapt en eenmaal over de "grote" weg richting bos een stuk gedraafd. Toen viel het me op dat ze met haar hoofd knikt. Nu is in mijn ogen knikken met het hoofd altijd een teken van kreupelheid en daar ben ik heel voorzichtig voor geworden, want we hebben zoals jullie weten nogal problemen gehad.
Maar Isabella had er volop zin in, dus maar even laten draven. Ze ging als een speer, in galop door de berm, bochtjes maken in draf over een veldje enz.
Echter rechtdoor bleef dat knikken (minimaal) als ze op haar rechterbeen kwam. Dus mijn man afgestapt vooruit gaan lopen en even gekeken. Van voren, van de zijkant enz. Hij zag dat ze met haar hoofd knikt, maar zag geen kreupelheid. Zette haar voeten keurig neer, geen mankement zeg maar.
Kan dit dat een paard toch met het hoofd knikt? Daarbij zou ze dan dus linksvoor kreupel moeten zijn en dat is eigenlijk haar "goede" voet. Ze had schoenen aan, maar er zat niets "knel" zeg maar.

Dan vraag 2; van al dat scheuren begon ze vreselijk te zweten. Door het bos terug was ook erg zwaar en voornamelijk gestapt. Maar ze ging steeds vaker schuren met haar hoofd langs haar been. Erg irritant voor ons, want ze stopt en is niet vooruit te krijgen; eerst schuren (is en blijft een eigenwijsje natuurlijk).
Nu heb ik al weinig leer aan het hoofdstel. Wil nu ook graag die neusriem eraf halen, maar is dit wel verstandig met een stang (en kinketting)? Ik hoef dit niet aan een menner te vragen, want die vinden sowieso dat ik al meer "leer" (frontriem/oogkleppen) op moet doen, dus nog minder raden ze vast niet aan. Wat zeggen jullie?

Verder raakte ze in paniek bij een doorgang in het bos (paaltjes met stompje in het midden). Ze ging met haar benen tegen het stompje aan en raakte zo in paniek, dat ze ging zitten, daarbij dat paaltje weer raakt en ik inmiddels de zijpalen. Mijn man wilde haar vastpakken, maar dat werkte averechts. Gewoon even zo stilblijven staan tot ze rustig werd, maar dat werkte niet want dat stompje vond ze doodeng (we hebben dit al vaker gedaan, maar niet op dat punt was heuveltje af). Gelukkig alles heel eroverheen gekomen, maar dat doen we maar niet meer. Ze moet nl. de wagen opvangen met haar achterwerk (broekriem) en omdat ze zo bang was, werkte dit nu natuurlijk totaal averechts. Dan is het moeilijk hoor om zelf ook kalm te blijven, want het wiel zat vast, de pony dwars voor de wagen, mijn man er nog ergens tussen, grrr stomme paaltjes.
De rest ging wel goed, heel rustig gereden die doorgangen, maar die zijn zonder helling.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 14 maart 2004, 13:53:


Hallo Ingrid,

Als ik het verhaal van je zo lees, denk ik dat je paard zich wat verkeerd belast bij het lopen voor de wagen. Een paard is zeer snel geneigd als het wat moe wordt voor de wagen om in het tuig te gaan hangen. Verder zou ik je adviseren je paard een keer te laten door meten. Niet dat hij iets mankeert maar om datgene hem dwars zit in balans te brengen. Want paarden nemen veel waar ervaren veel, maar kunnen met al die informatie niet altijd uit de voeten, wat kan leiden tot angst, weinig zelfvertrouwen. Mocht je nog vragen hebben dan kun je me altijd terug mailen.

Groetjes Floor, Holistisch paarden adviseur en trainer

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 14 maart 2004, 13:53:



Hoi Ingrid,
Ik rij al jaren met een stangetje en een kinriem, en altijd zonder neusriem. Zomers gaat ook het frontdeel er nog af. Bevalt prima, geeft minder jeuk en de paarden lopen er super op. Wat het knikken van jouw pony betreft, lijkt me toch wel dat er iets aan de hand is vooral omdat ze het steeds op een "been" heeft. Voelt de hoef wel even warm als de andere? 't Is maar een idee hoor. Zelfs een paar vervelende winterharen die in een neusgat zijn gewaaid kunnen al een minimaal schudden/knikken veroorzaken. Zeker als ze een beetje fris zijn door de voorjaarskriebels. Hopelijk is het geen voorteken van een ernstiger probleem.

Ingrid was jij niet diegene die mij heeft uitgelegd hoe ik een hengstenvlecht moest vlechten? Het leek heel makkelijk, ben toch nog een poos aan het studeren geweest, maar uiteindelijk is het gelukt. Het scheelt aanzienlijk in tijd vergeleken met allemaal losse vlechtjes. Nu nog een beetje handigheid krijgen in het vasthouden van die dikke strengen haar tijdens het vlechten, maar al doende leert men, nietwaar?
Groetjes Henny

Klinkt goed.
Daar heb je ook wel drie weken voor nodig.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 14 maart 2004, 10:06:


---Ja, en nog niet eens heel erg. Tamara is nu veel erger aan het verharen, maar ook pas sinds gisteren hoor!...Misschien dat Spunky daarom zo vaak schuurt, volgens mij klopt er iets niet in het aanmaken en loslaten van zijn wintervacht

Groetjes,
Linda

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 14 maart 2004, 13:43:


---Hahaha, nou, lijkt me wel heel leuk hoor. Even weg van al dat schoolgedoe hahaha!


---Hahaha, wel op mijn verjaardag dus, misschien een leuk reisje als kadootje dan?

Groetjes,
Linda

lconline schreef op zondag, 14 maart 2004, 12:33:


---Tja, als dat ding erin zit, zou ik het niet laten verwijderen (maar wel hopen dat het verder geen gevolgen heeft). Ik denk ook niet dat dit kan/mag. Ik ben blij dat Tamara wat dat betreft nog geen chip heeft, ik kan het zelf nog 'bepalen'. Heb een bezwaarbrief geschreven en de mensen van PVV gaan nog overleggen met andere partijen (die tegen chippen zijn), dus het is nog even afwachten

Groetjes,
Linda

Ellen Helmigh schreef op Sun, 14 Mar 2004 12:30:11:


Zo zie je maar weer dat het niet zo moeilijk is om medicijnen op de markt te krijgen.
Ik ben er van overtuigd dat als je in een dubbelblind onderzoek aantoont dat een alternatief medicijn werkt dat het dan gewoon erkenning krijgt. Misschien niet onder de titel "medicijn", maar dat hoeft toch ook niet? Als je maar op de potjes mag zetten dat het bewezen is dat het werkt, met herhaalbare resultaten.

Groeten,
Frans

Ellen Helmigh schreef op Sun, 14 Mar 2004 12:30:11:


Niet per definitie. Als ik in de winkel rondloop zie ik aardig wat homeopathische middeltjes tegen allerlei kwalen. Blijkbaar gaan de homeopaten er ook van uit dat druppeltjes tegen verkoudheid de kwaal "verkoudheid" bestrijden, ongeacht wie het middel inneemt. Bij Bach-remedies lijkt het ook zo te zijn dat "een middel" bijvoorbeeld rustgevend is en het niet uitmaakt WIE het inneemt. Beide soorten middelen behandelen aandoeningen/klachten en niet "subjecten"...


Welke stroming doet dat dan?


Tja, het is wel zo prettig als homeopathische druppeltjes tegen verkoudheid iedere keer werken tegen verkoudheid en niet ineens een maand later een middel tegen blauwe plekken blijkt te zijn.
Een middel dat werkt moet dat uiteraard iedere keer doen, of in ieder geval met een zekere voorspelbaarheid.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op zondag, 14 maart 2004, 13:42:


Deze lijst is een gedeelde forum/emaillijst. De mensen die meedoen via email daar kan ik natuurlijk niet de berichten per mapje sorteren. En van een emailtje dat naar het forum wordt gestuurd daarvan is het ook lastig uit te zoeken in welk mapje het hoort.

Groeten,
Frans

Lex Ates schreef op zondag, 14 maart 2004, 15:03:

Hoi Floor,
Wat bedoel je met doormeten? Ik heb haar vorig jaar laten "scannen" of hoe je dat noemen wilt, door een alternatief geneeskundige (ik weet niet exact hoe zij zichzelf noemt), maar ze is "getest" op energiebanen/-straling en weet ik wat nog meer. Ik ga niet meer termen gebruiken, want ik heb hier op dit gebied helemaal geen verstand van en was ook wat lacherig in eerste instantie toen ik mijn pony liet "doormeten". Ik deed dit samen met iemand die wel "heilig geloofd" in dit gebeuren. Ik hierna ook wel wat meer hoor moet ik eerlijk zijn, hoewel ik het nog altijd wat zweverig vind, maar het mensen wel aanraadt als ze in die richting zitten te denken.

Maar goed, hier kwam eigenlijk niets uit. Als je paard onder de 80% scoorde was het tijd voor actie. Tussen 80 en 100% hoefde het niet perse. Isabella had een score van 96%. Dus ik heb er niets mee gedaan. Ze had een mindere score op haar huid en op haar achterbenen.
Niet op de voorbenen, waar ik altijd (dacht) problemen mee had.

Groeten,
Ingrid

henny wittenaar schreef op zondag, 14 maart 2004, 15:50:

Hoi,
Dat heb ik er altijd al af, die frontriem dan. Maar de neusriem zal ik ook eens gaan proberen. Ze loopt echt ongelofelijk te schuren hoor met haar hoofd langs haar been, en altijd aan haar rechter voorbeen (het schuren dan). Misschien dat ze daarom ook met haar hoofd knikt?

Ik heb er vandaag nog goed opgelet. Ze heeft na de rit heel wat lopen draven op de wei, maar ik zag inderdaad geen kreupelheid. Ze liep wel wild met haar hoofd te slingeren (doet ze wel meer) en daardoor was ze niet echt in balans (maar ja dat lijkt me niet zo raar).

Maar voor de wagen kon je merken dat ze soms scheef trok ook, want je voelt dan de voorwielen wat op en neer gaan. Ze was wel dribbelig en trok goed door. Dus moe zou ik het ook niet willen noemen.

Maar ja, ik ben zo voorzichtig geworden sinds al die (wisselende) kreupelheden, dat ze zelfs al weet dat als ze wat "mankeert" er iemand afstapt om te kijken, dus misschien houdt ze ons gewoon voor de gek.


Eh, nee, geen idee wat het is. Isabella's manen raken bij het grazen net de grond, maar ze heeft er geen last van.
Wel heeft ze heel vaak 1 maan (dat is geen woord haha) in haar oog zitten. Ik haal die er wel altijd uit, voorzichtig, maar het doet toch zeer (uiteraard). Maar ja ik wil dat ook niet laten zitten.
Heeft iemand dit ook wel eens dat er 1 haar van de manen in de ogen zit (ze heeft hele dunne manen de mijne).

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op zondag, 14 maart 2004, 17:40:
Hoi Linda,
Zou kunnen. Isabella was in december (eind) al wat haren aan het verliezen. Eerst enkele, maar al snel wat meer. In januari trok je er al een aardig bosje uit, maar nu gaat het echt met bossen hoor.
Nog niet dat je hele borstel na 1 haal volzit, maar ik kom een eind.
Ze staat niet echt helemaal beschut (noordkant is open rest zijn struiken). En wij wonen in Brabant, dus hier toch wat koudere nachten dan bij jullie aan zee.
Raar inderdaad. Geef je Spunky lijnzaad? Is goed voor het verharen (of zonne-bloem-olie).

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ben ik weer.
Vanmiddag een paar uur na de rit Isabella even een grote beurt gegeven, want ze zag er niet uit. Hele vacht weer in de klit. Buitenkant door de zon opgedroogd, maar onder die lange haren nog altijd vochtig en warm (zweet dus) wat koekte en kleefde.
Afijn, toen de hoeven ook maar even onder handen genomen. Hielen weer wat ingekort, want waren al weer "te" lang worden (daar heeft ze toch neiging toe, want de rest was niet langer geworden tov de zool).

Toen ik zo eens naar die ringen keek op haar hoeven, en dacht aan wat Bram en de dierenarts laatst zeiden, drong het tot me door dat ze waarschijnlijk na afname van de ijzers toch bevangen is geweest. Die ringen zijn van ongeveer een half jaar geleden. En dat was een half jaar geleden. Goed volgens hoefsmid Bram duiden ze "alleen" op een groeistoornis, volgens de dierenarts op bevangenheid.

Ik kwam destijds met deze reden op dit forum. Met de vraag: is ze nu bevangen of gevoelig na afname ijzers (na een jaar). Ik kreeg de indruk het laatste na alle verhalen en adviezen.
Maar nu begin ik te twijfelen, mede door die ringen op haar hoeven. Het zou dus best kunnen dat ze toch (licht) bevangen is geweest toen.

Daarom nogmaals mijn vraag: zou het toch kunnen dat ze bevangen raken na afname van de ijzers? Is dit dan een combinatie van plotselinge betere doorbloeding met gevoelige voeten? Of iets anders?

Het is nog altijd belangrijk voor mij om de oorzaak van eerdere bevangenheden te kunnen verklaren om herhaling te voorkomen. Ik mis nog wat stukjes uit de puzzel. Fructan zou het soms kunnen verklaren, maar dat jaar niet alles.

Hmmm het blijft me bezighouden die hoefjes. Is ook niet goed eigenlijk, maar ik ben zo bang dat het hele gebeuren zich gaat herhalen. Want het zou dus kunnen betekenen dat ze vorig jaar inderdaad weer bevangen is geweest (zonder dat ik het echt doorhad).

groeten,
Ingrid

Tjonge, Frans, wat een kortebocht conclusie.
Zyban is een onderzocht en geregistreerd middel . Het heeft een lange weg
afgelegd om als antidepressivum op de markt te komen. En de rest van het
verhaal is herhaling van hetzelfde.
Groeten
Ellen