Merel Stoffers schreef op woensdag 4 november 2009, 0:23:


Nou... mocht je ooit nog via het strand deze kant opkomen met paardmans of vrouw.... mag jij voordoen hoe jij Rock'nRollt met mijn gymbal!

)

Hallo,

Een tijd terug heb ik de dvd serie van Pete ramey aangeschaft. Ik vond de inhoud bijzonder inspirerend, en ik moet zeggen dat hij het anders aanpakt dan hier wordt verteld op de site en een aantal jaar geleden in de cursus natuurlijk bekappen.

Om maar een paar dingen te noemen:
- het belang van een getrainde straal en de inwendige weefsels daarboven staat zo'n beetje op de eerste plaats
- dat gevoeligheid op steentjes niet zozeer wordt veroorzaakt door een dunne zool, maar door gevoelige stralen.
- Dat de hielen niet zomeer ingekort mogen worden omdat een paard dan juist op de toon gaat landen door gevoelige hielen
- de straalgroeven een meetpunt is om de hoeveelheid zool en de stand van het hoefbeen te meten!!!! ( hele belangrijke!)
- Een paard niet op elke bodem kan lopen zonder hoefbescherming als hij daar niet constants op getraind wordt.

Bijzonder!!!! En een echte aanrader, al het geld en lange verzendtijd waard!

Groetjes lilian

Lilian Boon schreef op woensdag 4 november 2009, 0:45:


Er is de afgelopen jaren best wel veel onderzoek geweest wat uiteindelijk een voortschrijdend inzicht geeft in de bekapmethode. Dat geeft dat we momenteel anders tegen een aantal zaken aankijken dan bv 5 jaar geleden.
Heel belangrijk om die ontwikkelingen te blijven volgen, je leert er uiteindelijk elke dag weer nieuwe dingen bij.

gr. Hans Arendse

Wil schreef op woensdag 4 november 2009, 0:13:


Waarschijnlijk heb je niets aan wat ik schrijf, heb hier ook geen ervaring mee, maar ik heb de gewoonte om altijd twee snoepjes bij me te hebben als ik Player uit de wei ga halen. Eén krijgt ze als ik bij haar ben en dat krijgt ze voordat ik haar halster aandoe, het tweede krijgt ze als haar halster aan is. Het is een gewoonte meer dan dat het een noodzaak is omdat ze niet gaat lopen. Ze associeert halster aandoen = leuk want ik krijg er iets lekkers bij.
Waarschijnlijk te simplistisch maar ik probeer mee te denken.
succes en veel wijsheid !

Of de afmeting van de pn bal goed is voor deze oefeningen?
Nee , dacht het niet.
Je moet je voeten plat op de grond kunnen zetten , en je knieen zijn dan in een hoek van 90 graden.
Dus Anja , voor jou is dat een bal van 85 cm. doorsnee , en voor Wil 65 centimeter , schat ik zo in....
Tenminste , zo heb ik het geleerd!

Nog een leuke balans oefening erbij; Je gaat op je knieen zitten op de bal , je zit dan met je poep op je benen.Je mag met een hand even steun zoeken , maar het is de bedoeling dat je het zonder steun kan.
Langzaam je benen uit elkaar laten zakken , niet met je voeten aan de grond komen , maar met je poep op de bal komen te zitten , knieen iets naar beneden bewegen , en je onderbenen horizontaal houden , of naar boven laten wijzen.
Als je goed in balans zit , dan kun je nu loslaten...

Succes!

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:21:


Toch ff mijn (niet altijd gewaardeerde) mening zeggen.
Als Nadine je raad opvolgt, maar dit paard niet aankan (in uitstraling en met exact de juiste reactie op exact het juiste moment) -en dat is gebleken- is het voor haar levensgevaarlijk om door te gaan met het geforceerd laten blijken van haar dominantie.
Paard prikt daar feilloos doorheen en gaat het gevecht aan. En als het daar werkelijk op aan komt, win je niet van 600 kilo. De mens moet het in een dergelijke situatie puur van zijn uitstraling, scherpe zintuigen en supersnelle reactie hebben waarmee hij een gevecht kan voorkomen en dat is simpelweg maar voor een handvol mensen weggelegd.
De meeste van ons stervelingen redden dat niet/raken onwillekeurig toch geinmponeerd/zijn net iets te laat... etc en doen alsof je boven hem staat kun je schudden.

De join ups doen mijn inziens na hier absoluut meer kwaad dan goed. Het paard wordt in soms lange sessies gedwongen tot onderdanigheid. Het is dan niet zo vreemd dat ie op een bepaald moment zegt: je kunt me wat... ik zal met jou eens een gedegen join up uitvoeren.
Ik denk dat ik, als ik met mijn getraumatiseerde merrie, join ups had uitgevoerd ook allang op de spoed was beland.
Ook mijn paard is nergens van onder de indruk en heeft een diepgewortelt wantrouwen en minachting voor de mens (helaas met reden)

Daarom ga ik nu toch echt met Piet mee. De enige manier om dat te doorbreken is het belonen van negatief gedrag,
Want al is een paard nog zo moeilijk... er zijn altijd momenten van positief gedrag. Het is dan aan jou om die momenten te belonen,. Dat vergt overigens ook timing en ik kan het weten.
Ik kan je ook verzekeren dat het niet makkelijk is en als Piet je dat met raad en daad terzijde wilt staan, zoals hij aangeeft, zou ik dat met twee handen aannemen.
Want de eerste oefeningen kunnen al in de wei beginnen.
Je goed inlezen is zeker ook een optie.

Succes ermee. Je hebt je iig een aardig project op de hals gehaald en ik hoop echt dat het je lukt om tot een oplossing te komen.
Ben daarbij iig eerlijk, vooral tov jezelf
Erken angsten en onzekerheden en zoek daar eerst een weg in alvorens je de wei van het paard betreed.

Trouwens, wat parelli betreft,,, Ik heb ook die cursussen gevolgd en veel, heel veel geleerd. Maar aanvullend heb ik ook geleerd dat parelli niet overal een oplossing voor biedt en dat zaken als het opvoeren van fases bv niet bij ieder paard werkt.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 4 november 2009, 8:18:


Nou , zoiets had ik ook gedacht!
Ik ben dan ook erg lui , maar laat het paard eens naar jou toe komen in plaats van dat jij het paard uit de wei moet halen.
Als je mest aan het scheppen bent , dan gebeurd er niets?
Kun je haar dan aanhalen?
Direct belonen!
Ze haalt dit soort kunstjes dus alleen maar in de wei uit?
In de wei oefenen!
Laat haar maar naar jou toe komen.
Komt ze naar je toe , neem dan een keer het halster mee als je mest gaat scheppen , doe niets met het halster , alleen maar meenemen.
Komt ze dan ook , prima , dan kun je weer een stapje verder.
Komt ze niet , gooi het halster op de grond , en loop verder met je kruiwagen , een paar meter , en kijk dan of ze wel weer komt.
Elke keer als ze naar je toekomt en je haar mag aanhalen , belonen!
Je hebt geleerd om in kleine stapjes te denken , dus de rest hoef ik helemaal niet op te schrijven!
Je kan het Nadine!!!

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden , dat maakt de keuze voor jouw wel moeilijk. Maar jij kent het paard , en jij kent jezelf en je sterke en zwakke punten.
Kijk , voel , en handel daarnaar!
Als je gaat join uppen met dit paard , wat voel Jij daarbij?

Gr Esther

Sandra van Bommel schreef op woensdag 4 november 2009, 9:01:


OEPS... FOUTJe... Uiteraard niet het negatief gedrag belonen!!!!!!
Maar dat begrijp je wellicht allang. Postief gedrag dient beloont te worden, zodat haar perspectief van de mens verandert.

Cledisa schreef op maandag 24 oktober 2005, 17:25:


Testreactie. Ik wil reageren op DVD Pete Ramey en zie in de preview een tekst van Monique Meijer uit 2005 over ruiters en automoblisten staan.

Vorige maand heb ik een veulen naar Gent gedaan omdat ze die verschijnselen vertoonde. Ik was panisch omdat ik gelezen had over atypische myositis, maar dat was het gelukkig niet.
Ik heb vele info over dit verschijnsel gekregen, omdat m'n veearts z'n paarden dit ook gehad hebben, na het eten van hooi uit Frans natuurgebied die komt van bij een boer waar ik ook hooi aan koop.
Daar zouden ze express saprofyten uitzetten tegen overdreven vochtigheid of zo iets. Als de boer dan te dicht bij de grond maait, kan het zijn dat er zo'n saprofyten in het hooi zitten. Die veearts z'n paarden zijn er al ernstig ziek van geweest en gelukkig heeft hij op tijd het hooi verwijderd anders waren z'n paarden er ook aan gestorven (paarden zwalpten als dronkemannen op hun benen). Hij wist dat er een risico aan zat, omdat hij eerder al bij zo'n geval geroepen was, helaas paardje gestorven.
Nu wordt er goed gelet op de kwaliteit van het hooi, maar ik vond deze waarschuwing wel het weten waard, mocht het ooit eens gebeuren. Als je er op tijd bij bent en paard belet om ervan te eten, dan is er kans dat paard het haalt.
Onlangs hebben ze in Gent een onderzoek naar dit verschijnsel gedaan.

Herman schreef op dinsdag 3 november 2009, 19:43:


Als ge mij buiten mijn weten om gestalked hebt en op tape hebt gezet, hedde wel mijn goedkeuring nodig om het en plein public te laten zien
Ik ben cameraschuw mannen ... t'is maar dat je het weet.

Bats schreef op dinsdag 3 november 2009, 20:45:


Thanks

van lennep schreef op woensdag 4 november 2009, 8:45:


En doe een tok aan
dat belgisch, echt
Maarre, jij bent toch Nederlands, Esther?

Christel Provaas schreef op woensdag 4 november 2009, 9:07:


Ja, daar had ik dus ook last van!!!!!
Volgens mij zag ik ook een reactie van Hans Arendse maar die lijkt nu verdwenen...
Er gebeuren rare dingen op het forum... Is Frans aan het sleutelen...?

Ik wilde dus reageren dat ik de artikelen van Ramey ook erg leerzaam vond (Piet gaf de link daarnaar een hele tijd geleden). Daar staan de dingen die opgesomd worden ook in. Vooral ook de aanpassingen die de hoef maakt al naar gelang ondergrond... En ik ben het eens wat ik volgens mij in het bericht van Hans las: je moet je blijven ontwikkelen en blijven informeren naar de nieuwste onderzoeken

Ben benieuwd waar dit bericht zal landen

Nadine Claessen schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:09:


de meest dominante figuur in een kudde maakt de miste tumult en is zeker van zijn stuk. Maar in de praktijk? Niet makkelijk als mens zijnde tov een aanvallend paard van een paar honderdtal kilo's.