clarissa ruijgrok schreef op woensdag 4 november 2009, 9:31:


Begrijpelijke taal , dan kan niemand klagen , toch?
Benne un echte Ollander , en kan geen Belgisch , maar Poep is een lief woordje

Gr Esther

Nadine Claessen schreef op dinsdag 3 november 2009, 21:13:


Als je haar nog niet op een normale manier uit de wei kunt halen, is eerst uit de wei proberen te halen met de nodige moeilijkheden om daarna 'het dominantiespel' te spelen een tang op een varken. Het gaat nog eerst om het uit de wei halen. Dáar moet eerst aan gewerkt worden. Haal er een heel goeie trainer bij, je kunt je bij dit paard niet nóg meer foutjes permitteren. Er is alweer teveel gebeurd.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:21:


Ik heb het al even ergen ingetikt, maar ... is het gewoon niet dat je als mens tegengestelde signalen geeft aan zo'n paard. Of het nu een dominant of onzeker paard is, doet er even niet toe. Met een geboren leider in een kudde (op leeftijd geen pubertje) heb je de minste miserie in de kudde. Op 2seconden heeft hij zijn standpunt duidelijk gemaakt en daar had hij dan nog geneens veel voor nodig. Klappen zijn er zelfs veelal dan nog niet gevallen. T'is toch juist in het midden, dat de rangorde steeds weer onderling "uitgevochten" wordt? Volgens mij ziet deze merrie helemaal niet als een leider, en is ze zelf aan het kijken wat haar rangorde ligt tov nadine en haar dochter. Ik heb geen zin, dus blijf van me af ... en het lukt ... hartslag omhoog even snel weg om een leadrope te gaan halen, ... ben ik weer lekker even vanaf. Niet? Een paard dat jou als leider aanvaardt, doet dit niet. Nooit niet.

van lennep schreef op woensdag 4 november 2009, 9:43:


Daar heb je gelijk in!
Ik had ook al zo gelachen om een bericht waarin stond: bij sommige paarden kun je echt beter niet zonder tok gaan rijden.
Mijn kun je wegdragen dan

Maria Delavega schreef op woensdag 4 november 2009, 9:16:


mijn goudvissen hebben momenteel ook last van schimmel
Het is net of ze bepoederd zijn met poedersuiker . Ze zitten in quarantaine met medicijn . dit is ook heel erg, ..

Lijkt me doodeng, zo'n schimmel in het gras. Het enige wat we kunnen doen is weerstand op peil houden...zodat je paard niet gelijk omvalt. Maar ja. Makkelijk gezegd. Je kunt niet altijd weten waar het gevaar nu weer vandaan komt.
Hopelijk komt men iets te weten met het onderzoek.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 4 november 2009, 9:46:




Nou , vrouwen op een westernzadel????????
En over de mannen hoef ik helemaal niets meer te zeggen.


Gr Esther

Marlies Sanders schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:04:


Als je de kiezellaag zo dik maakt dat ze erin wegzakken , zal de slijtage vrijwel nihiel zijn.
De kiezels zijn er meer voor de massage van de zool , dan voor slijtage , althans de peagravel.
Neem je grotere stenen , zoals op een oprit bv , dan kan het paard er gevoelig op lopen doordat ten eerste de laag niet dik genoeg is , en ten tweede omdat er te weinig drukpunten zijn. Met peagravel heb je vele kleine drukpuntjes over een groter oppervlak.
Hij komt hier ook , maar waarneer????

Gr Esther

Monique Meijer schreef op maandag 24 oktober 2005, 17:06:


Dat is wel schrikken zeg! Ik heb ook ooit een botsing gehad terwijl ik stapvoets met mijn paard zoveel mogelijk aan de kant liep. Mijn tegemoetkomer wilde niet wachten tot ik een rij geparkeerde auto's in de berm voorbij was, en ondanks dat de weg erg smal was reed hij me tegemoet en vervolgens tegen mijn paard zijn billen aan, doordat mijn paard op dat moment net een stapje opzij zette omdat hij iets zag in een van de geparkeerde auto's.

Tegenwoordig eis ik dus ook mijn plek op. Zeker hier, op de wegen waar men minimaal 80 rijdt (meestal 100), en ik dus ook wordt ingehaald met zulke snelheden met soms maar een metertje ertussen. Als ik een auto aan zie komen dan ga ik midden op de weg stappen, en zodra die afremt ga ik netjes aan de kant. Hierdoor moeten ze wel afremmen en wordt ik door deze aso's nog enigzins veilig ingehaald. Auto's die niet zo hard scheuren laat ik netjes voorbij, maar die vormen ook geen probleem op zo'n moment. En autobestuurders die daadwerkelijk rekening met mijn paard houden geef ik altijd een knikje/bedankje.

Groetjes Jolanda

Cindy Helms schreef op woensdag 4 november 2009, 9:45:


Heeft weinig of niets met leiderschap te maken !! Héél regelmatig zie ik zo''n (pis)merries die in een groep niets voorstellen, aan een baal hooi gewoon in het rond zitten te stampen naar ALLES wat nog maar in hun buurt komt .Schreeuwend en piepend achteruit trappend naar gelijk wat toestormen enz..... Wel clicker maar en laat je dan maar in elkaar trappen hé !! Of ga gewoon met die merrie aan het werk en leid haar naar voedsel (hooi,gras enzoverder) met halster ,zonder halster vooraan doorstappen ,achteraan doorstappen Vertoont ze nog maar de aanzet van agressief gedrag .ONMIDDELIJK met haar beginnen werken totdat een beloning kan worden gegeven .En werken in een redelijk hoog temp dan ,vooruit STOP , achteruit ,STOP, voet geven STOP, enzoverder . In de weide zetten ,15MIN naar binnen en herbeginnen .Paddock instappen ,mag met gras zijn hoor zelfs kniehoog Poort dicht ! Paard draait zich niet om en blijft doorgrazen ?OPLETTEN !Aandacht vragen ,hoofd naar je toe ,oortjes vooruit ,prijzen met de stem ! Komt ze naar je toe ?NOG GEEN BELONING GEVEN !! Effe achteruit en voetje geven bv DAN beloning .Terug wegstappen ,paard laten staan ;Herhaling van het vorige .Driemaal per dag eens proberen !Eind v/d dag klick je haar halster zo aan .Niks geen mentale onderdukking gewone omgangsregels effe bevestigen en laten respecteren

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 november 2009, 10:19:


Dan neem jij toch de rol van leidinggever, niet? Niet zoals een hengst dat zou doen, maar zoals een mens dat zou doen.
Ik zeg niet dat ik het zou oplossen met clicker, join up of whatever.
Omdat ik dat moeilijk vind vanachter een PC. Elk paard is anders, net zoals elke eigenaar en elk moment dat is. Ik ben er hier thuis met eentje ook nog niet volledig uit, hoe ik le moment supreme dat er aan staat te komen ga incasseren ... Maar het heeft geen zin om nu al met voorbedachte raden klaar te staan, moest het er eens van komen. Zien we dan wel. Ondertussen heb ik niet constant ogen in mijn rug, onzekerheden, gevoel dat ik me bewijzen moet (integendeel!), ... ik doe gewoon mijn ding en heeft hij daar nou toevallig een probleem mee dan is dat zo, maar ik ga niet mee in zulke spelletjes. Ik ga geen tumult maken en mijn zwakheden tentoonstellen. Doet Rock ook niet.
Iets anders ... wat ik vaak hoor van mensen met échte pismerries is dat ze dikwijls zeer gunstige resultaten bekomen met hormonale therapie. Maar daar moet je voorstander van kunnen zijn.

Martina schreef op woensdag 4 november 2009, 9:33:



Op Paardnatuurlijk. De genoemde berichten staan op Hoefnatuurlijk forum.

Nadine Claessen schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:09:


er zijn al een heleboel interessante en goede aanwijzingen voorbij gekomen. Na wat er gebeurd is moet je natuurlijk uiterst voorzichtig zijn. Ik zou in ieder geval eerst goed de tijd nemen alles te evalueren. De joinups leken een remedie maar hebben het in feite alleen maar erger gemaakt. Zo blijkt een snelle beslissing weer eens tot catasrofe te lijden. Niemand kan een instant oplossing bieden maar mijn raad is: neem veel tijd, en heb geduld. Zorg dat je een plan hebt waardoor je zonder angst en risico de merrie kan benaderen, bv met extra verplaatsbaar hek, wees inventief. Je moet niet de dominantie positie zoeken maar het vertrouwen opnieuw zien te krijgen, in jezelf en in het feit dat je deze merrie toch nog voor je kan winnen. Niet te veel in 1 keer willen, kleine stapjes waarderen. Niet te lang doorgaan, op positieve momenten stoppen. Beter op een veilige plek observeren dan actie ondernemen. Vaak komt de oplossing dan vanzelf dichterbij.

joop schreef op woensdag 4 november 2009, 11:09:


tot catastrofe lijden? leiden, het is wel een gepaste verschrijving.

Merel Stoffers schreef op woensdag 4 november 2009, 0:14:


Kan me voorstellen dat je je voor l*l voelde zitten als je probeerde LUCHT IN JE NAAM TE SCHRIJVEN met je vinger.
Kun je dat even voordoen alsjeblieft

van lennep schreef op woensdag 4 november 2009, 9:03:


Hallo Nadine,
k Ben met bovenstaande reacties eens, maar heb nog een vraag: maakt het uit wanneer je haar komt halen?
Mijn paard gaat heel gemakkelijk mee als ze haar maag lekker vol heeft. Maar als ze zin in eten heeft probeert ze er onderuit te piepen. Niet op zo'n manier als jouw merrie, maar ze laat wel merken (oren in de nek en weglopen) dat ze geen zin heeft.
Speelt zoiets bij jouw paard ook? Dat de omstandigheden in de wei (qua voeding of gezelschap van andere paarden) wisselen?
Want in dat geval zou ik beginnen met trainen op momenten dat ze er weinig probleem mee heeft om meegenomen te worden uit de wei. En vandaar uit verder opbouwen naar steeds moeilijker momenten.
Groet en veel sterkte!,
Coralie